Prawo gminy do nadania nazwy drodze wewnętrznej

[piotrusb]

Wyrok WSA w Gdańsku z dnia 1 października 2015 r., sygn. akt III SA/Gd 640/15.

Drogi niezaliczone do żadnej kategorii dróg publicznych, w szczególności drogi w osiedlach mieszkaniowych (...), są drogami wewnętrznymi, co wynika wprost z art. 8 ust. 1 ustawy o drogach publicznych.

Nie budzi wątpliwości, że ulica, której nadano nazwę: "[...]", stanowi drogę wewnętrzną (wynika to wprost z treści uchwały). Powyższe nie wyklucza kompetencji rady gminy do nadania tej drodze nazwy. Podnieść bowiem należy, że już w uchwale składu siedmiu sędziów Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 11 kwietnia 2005 r. (sygn. akt II OPS 2/05), podjętej przed dodaniem ust. 1a art. 8 ustawą z dnia 28 lipca 2005 r. (Dz. U. nr 172, poz. 1441), zmieniającą ustawę o drogach publicznych z dniem 10 października 2005 r., przyjęto, iż art. 18 ust. 2 pkt 13 ustawy o samorządzie gminnym w zw. z art. 6 i 7 ust. 1 pkt 2 tej ustawy może stanowić samodzielną podstawę do nadawania nazw ulicom, które nie są drogami publicznymi w rozumieniu przepisów ustawy o drogach publicznych.

Na gruncie aktualnie obowiązującego prawa, przed podjęciem uchwały w sprawie nadania nazwy drodze wewnętrznej, zgodnie z art. 8 ust. 1a ustawy o drogach publicznych, niezbędne jest uzyskanie pisemnej zgody właścicieli terenów, na których jest ona zlokalizowana.

W niniejszej sprawie rada gminy nie posiada pisemnej zgody właścicieli "terenu", na którym jest zlokalizowana droga wewnętrzna, oznaczona jako działka ewidencyjna nr [...] na nadanie jej nazwy. Tym samym, podejmując uchwałę w sprawie nadania nazwy drodze wewnętrznej, wbrew jednoznacznej normie prawnej zawartej w art. 8 ust. 1a ustawy o drogach publicznych (bez pisemnej zgody właścicieli tego terenu), rada gminy naruszyła ten przepis i naruszenie to uznać należy za istotne.

http://orzeczenia.nsa.gov.pl/doc/287DF60D10