Instalowanie krat na korytarzu narusza przepisy

Orzecznictwo Naczelnego Sądu Administracyjnego oraz wojewódzkich sądów administracyjnych.
Wiadomość
Autor
piotrusb
.
.
Posty: 5967
Rejestracja: 28-12-2009, 17:51

Instalowanie krat na korytarzu narusza przepisy

#1 Post autor: piotrusb » 11-04-2019, 11:12

Wyrok NSA z 12 grudnia 2018 r., sygn. akt II OSK 227/17.
...w przedmiotowym budynku doszło do samowolnego wykonania robót budowlanych w postaci montażu krat w wewnętrznej klatce schodowej w poziomie spocznika wysokiego parteru oraz w istniejącym otworze drzwiowym w poziomie parteru od strony wewnętrznej podwórka i wybudowania pomieszczenia gospodarczego, usytuowanego w wewnętrznej klatce schodowej w poziomie parteru. (…) W toku postępowania administracyjnego ustalono, że wykonane roboty budowlane stwarzają zagrożenie dla bezpieczeństwa ludzi bądź mienia, co zostało zaakceptowane przez Sąd pierwszej instancji. Zdaniem tego Sądu wykonane roboty nie są zgodne z przepisami dotyczącymi bezpieczeństwa pożarowego, tj. z § 207 ust. 1 pkt 2 i 4 i § 239 ust. 4 rozporządzenia w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie oraz § 15 ust. 1 pkt 2 rozporządzenia w sprawie ochrony przeciwpożarowej budynków, innych obiektów budowlanych i terenów, na co wskazywano w wydanych w sprawie decyzjach. Co prawda zarówno Sąd pierwszej instancji, jak i organ odwoławczy dosyć lakonicznie odnieśli się do kwestii przebudowy omawianego budynku w zakresie wykucia wnęki i zamontowania w niej skrzynki na listy, montażu kraty w drzwiach wejściowych oraz wydzielenia pomieszczenia gospodarczego z przestrzeni korytarza na parterze (szerzej w tym zakresie wypowiedział się organ pierwszej instancji), jednakże powyższe nie stanowi takiego uchybienia wskazanym w omawianym zarzucie przepisom, które uzasadniałoby wyeliminowanie z obrotu prawnego zaskarżonego wyroku, a w dalszej kolejności i zakwestionowanej decyzji organu odwoławczego. Właściwa jest bowiem konkluzja organu odwoławczego, co trafnie zaakceptował Sąd pierwszej instancji, że wykonane w spornej kamienicy roboty budowlane naruszają przepisy dotyczące bezpieczeństwa pożarowego. Prawidłowo zebrany w sprawie materiał dowodowy, w tym protokół z oględzin, wraz z dokumentacją zdjęciową i wykonanymi pomiarami, w sposób jednoznaczny wskazuje na zawężenie dróg ewakuacyjnych w sposób pogarszający dotychczasowe warunki przeciwpożarowe, jak i na naruszenie konstrukcji budynku poprzez wykucie wnęki w ścianie nośnej, co stwarza zagrożenie dla bezpieczeństwa ludzi bądź mienia, w tym stwarza zagrożenie dla bezpieczeństwa pożarowego, co nie mogło być usunięte w inny sposób aniżeli poprzez doprowadzenie budynku do stanu poprzedniego. W konsekwencji na uwzględnienie nie zasługiwał także zarzut naruszenia art. 51 ust. 1 pkt 1 ustawy Prawo budowlane poprzez jego niewłaściwe zastosowanie, powiązany przez autora skargi kasacyjnej z robotami dotyczącymi skrzynki pocztowej. W ocenie skarżącego kasacyjnie skrzynka pocztowa nie była nigdzie przenoszona – stanowi wyposażenie budynku od lat 30-tych XX w., a nadto jej istnienie we wnęce nie narusza żadnego przepisu prawa.

Ze wskazanej jako naruszonej normy art. 51 ust. 1 pkt 1 ustawy Prawo budowlane wynika, że przed upływem dwóch miesięcy od dnia wydania postanowienia, o którym mowa w art. 50 ust. 1, organ nadzoru budowlanego w drodze decyzji nakazuje doprowadzenie obiektu do stanu poprzedniego. W niniejszej sprawie takie doprowadzenie budynku mieszkalnego do stanu zgodnego z prawem, poprzez wykonanie wymienionych robót budowlanych, w tym zamurowanie wnęki o wymiarach 0,75 x 0,70 m w ścianie wewnętrznej stanowiącej oddzielenie mieszkania nr [...] od klatki schodowej, od strony klatki schodowej w poziomie parteru wraz ze zdemontowaniem umieszczonej w niej skrzynki na listy, zostało współwłaścicielom budynku nakazane. W ocenie Naczelnego Sądu Administracyjnego obowiązek ten został nałożony zgodnie z prawem. Zasadnie bowiem organ pierwszej instancji wskazał, że wykucia w ścianach nośnych – a jak ustalono wnęka na skrzynkę na listy została wykuta w ścianie nośnej – powodują zagrożenie dla bezpieczeństwa ludzi i mienia.

W sprawie nie został także naruszony przepis § 239 ust. 4 rozporządzenia w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie poprzez niewzięcie pod uwagę, że w budyniu istnieją także inne drogi ewakuacyjne, a w związku z tym nie doszło do naruszenia warunków pożarowych i istnienie kraty na poziomie spocznika wysokiego parteru nie powoduje zmiany parametrów użytkowych budynku. Stosownie do wskazanej wyżej normy szerokość drzwi stanowiących wyjście ewakuacyjne z budynku, z zastrzeżeniem ust. 1, a także szerokość drzwi na drodze ewakuacyjnej z klatki schodowej, prowadzących na zewnątrz budynku lub do innej strefy pożarowej, powinna być nie mniejsza niż szerokość biegu klatki schodowej, określona zgodnie z § 68 ust. 1 i 2. Jak ustalił to organ drzwi na drodze ewakuacyjnej z klatki schodowej – zamontowana krata na poziomie spocznika wysokiego parteru, prowadzących na zewnątrz budynku, ma szerokość mniejszą niż prawem wymagana – szerokość biegu schodowego wynosi 124 cm, zaś szerokość drzwi w kracie 100 cm. Zmniejszono także szerokość drogi ewakuacyjnej poprzez zabudowę części wspólnej klatki chodowej, sytuując na klatce schodowej pomieszczenie gospodarcze. Zaś samo twierdzenie skargi kasacyjnej, że w budynku "istnieją inne drogi ewakuacyjne" nie podważa zaaprobowanego przez Sąd stanowiska co do tego, że zarówno wydzielone pomieszczenie gospodarcze jak i zamontowane kraty wewnątrz budynku nie pozostają bez wpływu na bezpieczeństwo pożarowe, stanowiąc o zmianie warunków pożarowych w istniejącym obiekcie.(…)

Naczelny Sąd Administracyjny nie podzielił także zarzutu naruszenia art. 52 ustawy Prawo budowlane poprzez wadliwe wskazanie, że obowiązek doprowadzenia obiektu do stanu zgodnego z prawem został nałożony na wszystkich współwłaścicieli, podczas gdy zarówno w postępowaniu administracyjnym jak i postępowaniu sądowoadministracyjnym nie został wzięty pod uwagę współwłaściciel obiektu P.G.
Stosownie do treści art. 52 ww. ustawy inwestor, właściciel lub zarządca obiektu budowlanego jest obowiązany na swój koszt dokonać czynności nakazanych w decyzji, o której mowa art. 51. Co do zasady rację ma skarżący kasacyjnie, że nakaz doprowadzenia obiektu do stanu zgodnego z prawem, w przypadku gdy tytuł prawny do nieruchomości przysługuje kilku osobom (współwłasność), winien być skierowany do wszystkich współwłaścicieli. Występują jednak przypadki, gdy decyzja zostanie skierowana tylko do części współwłaścicieli, a powyższe nie będzie stanowiło naruszenia prawa skutkującego wyeliminowaniem zaskarżonej decyzji z obrotu prawnego. Z takim przypadkiem mamy do czynienia w tej sprawie. Jak wynika z akt sprawy, a co wskazuje także skarga kasacyjna, współwłaścicielem przedmiotowej nieruchomości jest także P.G., który nie został wymieniony jako adresat decyzji. Bowiem mimo wdrożenia stosownych czynności organowi nie udało się ustalić jego miejsca pobytu. Wyżej wskazany nie figuruje w bazie PESEL, a pozostali współwłaściciele nie posiadają wiedzy o miejscu jego pobytu. W tej sytuacji nie narusza prawa skierowanie decyzji do pozostałych współwłaścicieli nieruchomości.
http://orzeczenia.nsa.gov.pl/doc/B50B948B11
piotrusb

Link:
BBcode:
HTML:
Schowaj odnośniki
Pokaż odnośniki do wpisu

ODPOWIEDZ
  • Podobne tematy
    Odpowiedzi
    Odsłony
    Ostatni post

Wróć do „Orzecznictwo sądów administracyjnych”