Gmina nie ma obowiązku sprzedaży lokalu

Orzecznictwo Naczelnego Sądu Administracyjnego oraz wojewódzkich sądów administracyjnych.
Wiadomość
Autor
piotrusb
.
.
Posty: 5967
Rejestracja: 28-12-2009, 17:51

Gmina nie ma obowiązku sprzedaży lokalu

#1 Post autor: piotrusb » 09-08-2017, 11:09

Wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 19 czerwca 2017 r., sygn. akt II SA/Kr 513/17.
Przysługujące Gminie prawo własności, a tym samym prawo do rozporządzania rzeczą jest chronione przez art. 21 i art. 165 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej, a także art. 140 k.c. Jak wynika z wyroku WSA w Krakowie z dnia 20.11.2008 r., III SA/Kr 711/08 "obrót nieruchomościami stanowiącymi własność publiczną, w tym sprzedaż lokali mieszkalnych będących w zasobie Gminy Miejskiej, odbywa się przy zastosowaniu instrumentów cywilnoprawnych, tyle że z uwzględnieniem ograniczeń wynikających z faktu, że jest to mienie publiczne. Te ograniczenia przewidziane zostały między innymi w ustawie o gospodarce nieruchomościami, która wprowadza określoną procedurę przetargową sprzedaży takich nieruchomości oraz wyjątki od zasady sprzedaży przetargowej, w tym zasadę pierwszeństwa nabycia lokali przez dotychczasowych najemców. Samo wyrażenie woli sprzedaży nieruchomości będących własnością gminy ma charakter oświadczenia wyłącznie cywilnoprawnego, mieści się w zakresie zasady swobody umów, a także wynika z natury prawa własności." Brak jest jakichkolwiek przesłanek do tego, aby gmina była traktowana odmiennie, niż inne podmioty dokonujące sprzedaży nieruchomości na szeroko pojętym rynku nieruchomości. Jedynym ograniczeniem jest zapisane w art. 34 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami pierwszeństwo w nabyciu nieruchomości, jednak zaskarżona uchwała tego prawa najemców nie narusza, ani też w żaden sposób nie kwestionuje. (...)

Skarżący nie wskazali żadnego przepisu prawa materialnego, który nakazywałby zawarcie umowy kupna sprzedaży lokali mieszkalnych znajdujących się na nieruchomości należącej do Gminy Kraków a zabudowanej budynkiem mieszkalnym położonym, to jest normy która na gruncie administracyjnym miałaby dawać skarżącym ochronę praw. Takim przepisem nie jest art. 34 ust 1 pkt 3 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r o gospodarce nieruchomościami ( t.j. Dz. U. z 2016r poz. 2147), który jedynie ogólnie stanowi o pierwszeństwie nabycia lokali w przypadku zbywania nieruchomości gminnych osobom fizycznym i prawnym - jakie przysługuje ich najemcom mającym zawarte umowy na czas nieokreślony. Brak normy administracyjnego prawa materialnego, z którego miałaby wynikać ochrona praw skarżących powoduje, że nie mają oni interesu prawnego w zaskarżeniu zarządzenia a w konsekwencji legitymacji czynnej do wniesienia skargi. Skoro skarżący nie mają interesu prawnego to nie można mówić o jego naruszeniu. Skarżący, jako najemcy lokali mają wyłącznie interes faktyczny w rozporządzeniu przez Gminę Kraków na ich rzecz prawem do lokali mieszkalnych z oczekiwaną bonifikatą. Istotne, że przeznaczenie do zbycia lokali odbywa się na zasadach cywilnoprawnych, a Gmina Miejska Kraków w tym względzie korzysta z szerokich uprawnień właścicielskich w stosunku do nieruchomości stosownie do art. 140 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r kodeks cywilny. To od swobodnie wyrażonej woli strony, należycie dbającej o własne interesy zależy czy i kiedy skorzysta z uprawnień do rozporządzania rzeczą. Uchwała nr XLVI/568/08 Rady Miasta Krakowa z dnia 11 czerwca 2008 r w sprawie zasad zbywania lokali mieszkalnych stanowiących własność Gminy Miejskiej Kraków w trybie bezprzetargowym na rzecz najemców, stanowi jedynie ogólne zasady, jakimi kierują się Rada Miasta Krakowa i organy gminy w gospodarowaniu majątkiem gminnym. Uchwała ta nie tworzy roszczeń na rzecz konkretnych podmiotów.

Skoro, zatem w skardze nie wykazano, że zaskarżone zarządzenie narusza konkretny, aktualny i realny interes prawny lub uprawnienie strony, która wniosła skargę, to należało ją oddalić, jako pochodzącą od nieuprawnionego podmiotu. Oznacza to, że Sąd nie rozpatrywał kwestii zgodności zaskarżonego zarządzenia z obowiązującymi przepisami prawa. Dopiero wykazanie przez skarżących naruszenia ich własnego interesu prawnego lub uprawnienia otwiera drogę do merytorycznego rozpoznania skargi przez sąd administracyjny.
http://orzeczenia.nsa.gov.pl/doc/5CD220C327
piotrusb

Link:
BBcode:
HTML:
Schowaj odnośniki
Pokaż odnośniki do wpisu

ODPOWIEDZ
  • Podobne tematy
    Odpowiedzi
    Odsłony
    Ostatni post

Wróć do „Orzecznictwo sądów administracyjnych”