Drzwi lokalu nie mogą otwierać się na zewnątrz blokując drogę ewakuacyjną

Orzecznictwo Naczelnego Sądu Administracyjnego oraz wojewódzkich sądów administracyjnych.
Wiadomość
Autor
piotrusb
.
.
Posty: 5967
Rejestracja: 28-12-2009, 17:51

Drzwi lokalu nie mogą otwierać się na zewnątrz blokując drogę ewakuacyjną

#1 Post autor: piotrusb » 17-01-2018, 11:22

Wyrok NSA z dnia 18 października 2017 r., sygn. akt II OSK 2690/16.
Skarżący stawiają zarzut naruszenia przez Sąd pierwszej instancji przepisów prawa materialnego, polegające na nieprawidłowym zastosowaniu § 239 ust. 2 pkt 1 rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie (Dz. U. z 2015 r. poz. 1422, z późn. zm.) poprzez nie objęcie jego dyspozycją występującego w sprawie stanu faktycznego w sytuacji, w której przepis ten powinien być zastosowany skoro przedmiotowy dla niniejszej sprawy lokal mieszkalny należałoby zakwalifikować jako "zagrożony wybuchem" i sam fakt zainstalowania instalacji gazowej powinien uzasadniać zakwalifikowanie lokalu mieszkalnego jako pomieszczenia zagrożonego wybuchem.

W ocenie Naczelnego Sądu Administracyjnego trafnie Sąd pierwszej instancji ustalił, że samo zainstalowanie instalacji gazowej w pomieszczeniu lokalu mieszkalnego skarżących nie oznacza, że jest to pomieszczenie zagrożone wybuchem, o którym stanowi § 239 ust. 2 pkt 1 rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie.
Sam fakt zainstalowania w kuchni w lokalu mieszkalnym instalacji gazowej służącej do typowych, powtarzalnych i tym samym zwykłych potrzeb wykorzystywania gazu na potrzeby gotowania lub przyrządzania potraw nie nadaje takiemu pomieszczeniu charakteru pomieszczenia zagrożonego wybuchem. Takie stanowisko zajęto w orzecznictwie sądowym (por. wyrok WSA w Łodzi z dnia 13 grudnia 2011 r. sygn. akt II SA/Łd 578/11; wyrok WSA w Warszawie z dnia 4 czerwca 2009 r. sygn. akt VII SA/Wa 439/09). Tym samym nie było potrzeby prowadzenia postępowania dowodowego na okoliczność udowadniania, że sam montaż instalacji gazowej w kuchni lokalu mieszkalnego skarżących spowodował nadanie takiemu pomieszczeniu cech pomieszczenia zagrożonego wybuchem.

Niezasadny jest także zarzut naruszenia przez Sąd pierwszej instancji art. 145 § 1 pkt 1 lit. a P.p.s.a. poprzez zaakceptowanie błędnego zastosowania przez organ odwoławczy § 242 ust. 4 rozporządzenia Ministra Infrastruktury dnia 12 kwietnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie w sytuacji określającego wymogi dotyczące skrzydeł drzwi wychodzących na drogę ewakuacyjną podczas gdy w przedmiotowej sprawie sporny podest nie stanowi drogi ewakuacyjnej. Definicję drogi ewakuacyjnej zawiera § 236 ust. 1 rozporządzenia Ministra Infrastruktury dnia 12 kwietnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie. Zgodnie z tym przepisem drogą ewakuacyjną jest każda droga komunikacji ogólnej umożliwiająca ewakuację w bezpieczne miejsce na zewnątrz budynku lub do sąsiedniej strefy pożarowej, o ile na zewnątrz lub do sąsiedniej strefy pożarowej nie można dostać się bezpośrednio z budynku. Trafnie Sąd pierwszej instancji w tej sprawie uznał, że właśnie schody stanowiące wraz podestem ciąg komunikacyjny dojścia do mieszkań J. i J. K. oraz Z. D. stanowią drogę ewakuacyjną z ww. mieszkań. W razie zaistnienia sytuacji niebezpieczeństwa powstania pożaru lub powstania pożaru tym ciągiem komunikacyjnym mieszkańcy obu mieszkań będą się ewakuować ze swoich pomieszczeń.
Skoro przedmiotowy podest stanowi część drogi ewakuacyjnej, to ograniczanie jego szerokości poprzez zmianę sposobu otwierania drzwi prowadzi do naruszenia przepisów chroniących przed takim użytkowanie budynku, które byłoby zagrażające życiu ludzi.

Trafnie w tej sprawie Sąd uznał za udowodnione wykonanie robót budowlanych polegających na zdemontowaniu drzwi wejściowych do lokalu, otwieranych do wnętrza lokalu i zamontowaniu w tym miejscu nowych drzwi wejściowych o szerokości 80 cm otwieranych na zewnątrz. Nie ulega także wątpliwości, że skrzydło drzwi lokalu mieszkalnego J. i J. K. po jego całkowitym otwarciu zmniejsza szerokość drogi ewakuacyjnej z lokalu Z. D. w ten sposób, że następuje całkowite przegrodzenie drogi ewakuacyjnej. Szerokość otwartych drzwi wejściowych do lokalu J. i J. K. obejmuje całą szerokość drogi ewakuacyjnej.

Taka wymiana drzwi wejściowych połączona ze zmianą sposobu ich otwierania spowodowała w tej sprawie możliwość wystąpienia zagrożenia bezpieczeństwa ludzi lub mienia. Wprawdzie przepisy rozporządzenia w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie co do zasady nie zakazują możliwości montażu drzwi otwierających się na zewnątrz mieszkania, ale tylko wtedy, gdy taki sposób otwierania drzwi do lokalu nie spowoduje naruszenia norm bezpieczeństwa wynikających z przepisów przeciwpożarowych, w tym nie spowoduje niedopuszczalnego zwężenia drogi ewakuacyjnej (por. wyrok NSA z dnia 13 lipca 2000 r. sygn. akt II SA/Gd 980/98; wyrok WSA w Warszawie z dnia 4 lipca 2006 r. sygn. akt VII SA/Wa 387/06; wyrok WSA w Warszawie z dnia 21 października 2009 r. sygn. akt VIII SA/Wa 355/09; wyrok WSA w Krakowie z dnia 21 lipca 2016 r. sygn. akt II SA/Kr 390/16).
Trafnie w tej sprawie Sąd pierwszej instancji wskazał na § 242 ust. 1 i 2 rozporządzenia w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie i dokonał ich prawidłowej wykładni. Zgodnie z § 242 ust. 1 ww. rozporządzenia minimalna szerokość poziomej drogi ewakuacyjnej winna wynosić 0,6 m. Ponadto § 242 ust. 4 tego rozporządzenia zakazuje takiego instalowania skrzydła drzwi stanowiących wyjście na drogę ewakuacyjną, aby po ich całkowitym otwarciu szerokość tej drogi ulegałby zmniejszeniu poniżej minimalnych parametrów.
Trafnie Sąd pierwszej instancji wskazał, że na skutek zmiany sposobu otwierania drzwi wejściowych do lokalu mieszkalnego J. i J. K., naruszony został § 16 ust. 1 rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 7 czerwca 2010 r. w sprawie ochrony przeciwpożarowej budynków, innych obiektów budowlanych i terenów (Dz. U. z 2010 r. Nr 109, poz. 719). Zgodnie z tym przepisem istniejący i użytkowany budynek uznaje się za zagrażający życiu ludzi, gdy występujące w nim warunki techniczne nie zapewniają możliwości ewakuacji ludzi.

Mając powyższe należy stwierdzić, że skoro podniesione w skardze kasacyjnej zarzuty naruszenia prawa procesowego i materialnego okazały się nieuzasadnione, Naczelny Sąd Administracyjny oddalił skargę kasacyjną.
http://orzeczenia.nsa.gov.pl/doc/C50B1E4567
piotrusb

Link:
BBcode:
HTML:
Schowaj odnośniki
Pokaż odnośniki do wpisu

ODPOWIEDZ
  • Podobne tematy
    Odpowiedzi
    Odsłony
    Ostatni post

Wróć do „Orzecznictwo sądów administracyjnych”