Rozliczenie mediów: spółdzielnia-wspólnota-właściciele

Orzecznictwo sądów rejonowych, okręgowych i apelacyjnych.
Wiadomość
Autor
piotrusb
.
.
Posty: 5967
Rejestracja: 28-12-2009, 17:51

Rozliczenie mediów: spółdzielnia-wspólnota-właściciele

#1 Post autor: piotrusb » 09-08-2016, 16:25

Wyrok Sądu Rejonowego w Nysie z dnia 1 lipca 2016 r., sygn. akt: I C 558/15.

Dwaj właściciele lokali wnieśli pozewprzeciwko Spółdzielni Mieszkaniowej o zapłatę kwoty 4.917,51 zł podnosząc, że tworzą Wspólnotę Mieszkaniową, ale mimo to uiszczali opłaty z tytułu utrzymania nieruchomości wspólnej na rzecz Spółdzielni, której do momentu podjęcia uchwały o odłączeniu się byli członkami. Spółdzielnia przelała na konto wspólnoty część nienależnie wpłaconej kwoty, natomiast pozostałą – dochodzoną pozwem część, zatrzymała tytułem nierozliczonej należności za ciepło dostarczone Wspólnocie. Spółdzielnia Mieszkaniowa wniosła o oddalenie powództwa, ewentualnie jego zawieszenie do czasu rozpoznania sprawy z powództwa pozwanej przeciwko Wspólnocie, której powodowie są członkami o zapłatę za dostarczone do Wspólnoty ciepło. Sąd uznał roszczenie w całości stwierdzając w uzasadnieniu:
W niniejszej sprawie problem stanowi zaliczka na koszty ogrzewania lokali, bowiem dotyczy ona opłat za ciepło dostarczane do poszczególnych lokali. Co prawda w sądownictwie administracyjnym dominuje pogląd, że wspólnota mieszkaniowa, w zakresie dostawy mediów do poszczególnych lokali praktycznie występuje jako pośrednik między dostawcami a odbiorcami - właścicielami lokali, przy czym środki uiszczone z tytułu wpłat dokonanych przez właścicieli poszczególnych lokali na utrzymanie tych lokali (zapłata za media) nie są zaliczkami w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o własności lokali. (tak Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w wyroku z dnia 28 czerwca 2011 r. wydanym w sprawie I SA/Gd 324/11, nie publikowanym), jednak w orzecznictwie sądów powszechnych rozróżnia się sytuację, w której nie można dokonać podziału mediów na poszczególne lokale i wówczas przyjmuje się, że instalacja CO stanowi część wspólną nieruchomości, a zaliczki na koszty ogrzewania wchodzą w skład opłat przewidzianych w przepisie art. 14 wyżej wskazanej ustawy (por. Sąd Najwyższy uchwale z dnia 19 maja 2006 r., wydanej w sprawie III CZP 28/06, Sąd Apelacyjny w Białymstoku, w wyroku z dnia 9 maja 2013 r., wydanym w sprawie I ACa 59/13).

Przepis art. 45 a ust. 6 ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. prawo energetyczne stanowi, że w przypadku gdy wyłącznym odbiorcą paliw gazowych, energii elektrycznej lub ciepła dostarczanych do budynku jest właściciel lub zarządca budynku wielolokalowego, jest on odpowiedzialny za rozliczanie na poszczególne lokale całkowitych kosztów zakupu paliw gazowych, energii elektrycznej lub ciepła. (...)

Z powyższego wynika, że tylko i wyłącznie wspólnota mieszkaniowa staje się pośrednikiem między dostawcą ciepła, a członkami wspólnoty i ma kompetencje co do ustalania sposobu rozliczania kosztów ciepła.

W niniejszej sprawie należy zatem stwierdzić, że dostawca ciepła, którym w niniejszej sprawie była Spółdzielnia nie ma uprawnień do rozliczania się bezpośrednio z właścicielem lokalu wchodzącego w skład wspólnoty. Nie można zgodzić się ze stanowiskiem Spółdzielni, że pozwani, niejako w zastępstwie Wspólnoty, płacili za koszty ogrzewania. W niniejszej sprawie należało stanąć na stanowisku, że to Wspólnota nie powodowie sąd dłużnikami Spółdzielni Mieszkaniowej z tytułu dostawy ciepła. Natomiast powodowie są dłużnikami Wspólnoty z tytułu ewentualnym brakujących zaliczek na opłaty.

Zgodnie z treścią art. 410 § 2 k.c. świadczenie jest nienależne, jeżeli ten, kto je spełnił, nie był w ogóle zobowiązany lub nie był zobowiązany względem osoby, której świadczył. Cytowany przepis wskazuje na szczególny przypadek bezpodstawnego wzbogacenia, w związku z czym stosuje się do niego art. 405-409 k.c. Na podstawie art. 405 k.c., kto bez podstawy prawnej uzyskał korzyść majątkową kosztem innej osoby, obowiązany jest do wydania korzyści w naturze, a gdyby to nie było możliwe, do zwrotu jej wartości. Zgodnie zaś z art. 409 k.c. obowiązek wydania korzyści lub zwrotu jej wartości wygasa, jeżeli ten, kto korzyść uzyskał, zużył ją lub utracił w taki sposób, że nie jest już wzbogacony, chyba że wyzbywając się korzyści lub zużywając ją powinien był liczyć się z obowiązkiem zwrotu. Dodatkowo w świetle art. 411 k.c., nie można żądać zwrotu świadczenia: jeżeli spełniający świadczenie wiedział, że nie był do świadczenia zobowiązany, chyba że spełnienie świadczenia nastąpiło z zastrzeżeniem zwrotu albo w celu uniknięcia przymusu lub w wykonaniu nieważnej czynności prawnej;

Skoro zatem pozwana Spółdzielnia nie była uprawniona do pobierania zaliczek na poczet kosztów centralnego ogrzewania dostarczonego do lokalu powodów powinna te zaliczki zwrócić w wysokości różnicy pomiędzy uzyskanymi kwotami a dotychczas niezwróconymi. W niniejszej sprawie pozwana nie może zasłaniać żadną z okoliczności przytoczonych w art. 409 k.c. i 411 k.c. albowiem na podstawie przytoczonych wyżej regulacji prawa energetycznego, jako podmiot dostarczający energię, wiedział, a przynajmniej dochowując należytej staranności, powinien był wiedzieć komu i na jakich zasadach dostarcza ciepło i że tylko od Wspólnoty Mieszkaniowej może dochodzić zapłaty za dostarczoną energię.
http://orzeczenia.nysa.sr.gov.pl/conten ... -07-01_001
piotrusb

Link:
BBcode:
HTML:
Schowaj odnośniki
Pokaż odnośniki do wpisu

ODPOWIEDZ
  • Podobne tematy
    Odpowiedzi
    Odsłony
    Ostatni post

Wróć do „Orzecznictwo sądów powszechnych”