Czy c.o. jest zawsze częścią NW

Orzecznictwo sądów rejonowych, okręgowych i apelacyjnych.
Wiadomość
Autor
piotrusb
.
.
Posty: 5967
Rejestracja: 28-12-2009, 17:51

Czy c.o. jest zawsze częścią NW

#1 Post autor: piotrusb » 02-08-2016, 10:25

Wyrok Sądu Apelacyjnego w Warszawie z dnia 25 maja 2016 r., sygn. akt VI ACa 605/15.

Towarzystwo Budownictwa (...) Spółka z o. o. w pozwie skierowanym przeciwko Wspólnocie Mieszkaniowej wniosła o uchylenie uchwały odnośnie uchwalenia statutu Wspólnoty co do treści: „Instalacja centralnego ogrzewania stanowi współwłasność do zaworu za ciepłomierzem, za zaworem stanowi własność poszczególnych właścicieli”.
W uzasadnieniu powódka podniosła, iż przedmiotowa uchwała w zaskarżonym zakresie jest niezgodna z przepisem art. 13 ust.1 w zw. z art. 3 ust. 2 ustawy o własności lokali, albowiem zdaniem powódki instalacja centralnego ogrzewania jest w całości elementem nieruchomości wspólnej. Sąd Okręgowy w Warszawie oddalił powództwo, a Sąd Apelacyjny wyrok ten podtrzymał stwierdzając w uzasadnieniu:
Zdaniem Sądu Apelacyjnego poczynione ustalenia nie dają podstaw do przyjęcia, iż zaskarżona przez powódkę uchwała jest sprzeczna z prawem lub że narusza jej interes prawny.(...)

Nieruchomość wspólną funkcjonującą w ramach wspólnoty mieszkaniowej definiuje przepis art. 3 ust. 2 ustawy o własności lokali, który stanowi, że nieruchomość wspólna obejmuje grunt oraz części budynku i urządzenia nie służące wyłącznie do użytku właścicieli poszczególnych lokali. Wynika stąd a contrario, że urządzenia i części budynku służące wyłącznie do użytku właścicieli poszczególnych lokali mieszkalnych nie wchodzą w skład nieruchomości wspólnej.

W tym stanie należy podzielić pogląd, iż kategoria części wspólnej nieruchomości ma charakter funkcjonalny i zarazem jest na tyle elastyczna, że status prawny danego elementu nieruchomości budynkowej uzależnia od okoliczności konkretnego przypadku w tym sensie, iż ani nie przesądza, ani też nie wyklucza kwalifikowania go jako części wspólnej.

Mając na uwadze powyższe należy w pierwszym rzędzie odnieść się do funkcji jaką spełnia instalacja centralnego ogrzewania. Nie ulega wątpliwości, iż z natury jej konstrukcji wynika, że co do zasady służy zaspokajaniu potrzeb wszystkich właścicieli. Jeżeli jednak instalacja ta jest skonstruowana w taki sposób, iż część jej elementów zaspokaja potrzeby tylko konkretnych właścicieli lokali to należy stwierdzić, iż ta część instalacji centralnego ogrzewania, która służy wyłącznie do użytku właścicieli poszczególnych lokali mieszkalnych nie wchodzi w skład nieruchomości wspólnej.

W ocenie Sądu Apelacyjnego stan rzeczy opisany w zdaniu poprzednim zaistniał w realiach niniejszej sprawy i został trafnie oceniony przez Sąd I instancji.

Sąd Okręgowy prawidłowo uznał, że w przypadku instalacji centralnego ogrzewania zamontowanej w budynku części instalacji znajdujące się za zaworem doprowadzającym dopływ do danego lokalu nie stanowią elementu nieruchomości wspólnej w rozumieniu art. 3 ust. 2 ustawy o własności lokali, bowiem od tego miejsca instalacja służy wyłącznie do użytku właścicieli poszczególnych lokali. Sąd ten powołując się na dorobek orzeczniczy innych sądów zasadnie wskazał w tym zakresie na konieczność dokonania istotnego rozgraniczenia. Otóż w przypadku lokali, w których nie ma liczników pomiaru energii cieplnej umożliwiających pomiar energii cieplnej zużytej przez każdego z właścicieli poszczególnych lokali, cała instalacja cieplna, a więc oprzyrządowanie techniczne służące do ogrzewania poszczególnych lokali oraz całego budynku wyposażonego w jednolity system ogrzewania, jest urządzeniem niesłużącym wyłącznie do użytku właścicieli poszczególnych lokali i jako takie stanowi przedmiot współwłasności przymusowej, albowiem korzystają z niego wszyscy właściciele lokali w ten sposób, że ciepło doprowadzane jest zarówno do przedmiotu ich własności, jak i do wszystkich wspólnych części budynku. Wówczas składnikiem współwłasności przymusowej są zarówno elementy instalacji znajdujące się poza poszczególnymi lokalami, jak i elementy instalacji znajdujące się w wydzielonych lokalach. Wskazane urządzenia, jako nie służące wyłącznie do użytku właścicieli poszczególnych lokali, są zatem wówczas nieruchomością wspólną w rozumieniu art. 3 ust. 2 ustawy o własności lokali, z której właściciele lokali zobowiązani są korzystać w sposób nieutrudniający korzystania z niej przez innych współwłaścicieli oraz współdziałać w ochronie wspólnego dobra zgodnie z art. 13 ust. 1 tej ustawy. Od tej sytuacji należy odróżnić stan rzeczy, w którym w budynku są zamontowane liczniki pomiaru energii cieplnej umożliwiające pomiar energii cieplnej zużytej przez każdego z właścicieli poszczególnych lokali. Wówczas instalacja cieplna nie stanowi jednolitego systemu ogrzewania i w konsekwencji instalacja grzewcza w części służącej doprowadzeniu ciepła do poszczególnych lokali począwszy od zaworów zamykających dopływ ciepła do lokalu nie stanowi elementu nieruchomości wspólnej. Należy podzielić pogląd strony pozwanej, przyjęty przez Sąd I instancji, że w razie zamknięcia zaworu doprowadzającego ciepło do danego lokalu, skutki takiego zabiegu dotkną jedynie tego konkretnego lokalu, gdzie nie będzie dostarczane ciepło. Natomiast nie uniemożliwi to korzystania z centralnego ogrzewania przez właścicieli innych lokali.

Za trafny należy pogląd, iż okoliczność tego rodzaju, że urządzenia pomiarowe są fizycznie położone na zewnątrz poszczególnych lokali oraz że instalacja od urządzenia pomiarowego biegnie do danego lokalu w ten sposób, iż jest wbudowana w ścianę, nie może przesądzać o ustaleniu granic nieruchomości wspólnej. W świetle art. 3 ust. 2 ustawy o własności lokali istotne jest bowiem to czy urządzenia te służą wyłącznie do użytku właścicieli poszczególnych lokali. Zasada ta ma charakter bezwzględnie obowiązujący i jej stosowania nie może uzależniać od kwestii podmiotowego zakresu ponoszenia kosztów potencjalnych napraw poszczególnych elementów instalacji, na co powoływała się strona skarżąca w apelacji wskazując na interes ekonomiczny właścicieli lokali w tym, aby całość spornej instalacji została potraktowana jako część wspólna nieruchomości.

Sąd Apelacyjny rozpoznający niniejszą sprawę podzielił zatem pogląd wyrażony przez ten sam Sąd w uzasadnieniu do wyroku z dnia 19.07.2013 r. wydanego w sprawie o sygn. akt I ACa 222/13 oraz przez Sąd Apelacyjny w Białymstoku w sprawie o sygn. akt I ACa 642/12, a także w uchwale Sądu Najwyższego z dnia 19 maja 2006 r. (sygn. akt III CZP 28/06).
http://orzeczenia.ms.gov.pl/content/$N/ ... -05-25_002
piotrusb

Link:
BBcode:
HTML:
Schowaj odnośniki
Pokaż odnośniki do wpisu

piotrusb
.
.
Posty: 5967
Rejestracja: 28-12-2009, 17:51

Odp.: Czy CO jest zawsze częścią NW

#2 Post autor: piotrusb » 02-08-2016, 10:36

Należy podzielić pogląd strony pozwanej, przyjęty przez Sąd I instancji, że w razie zamknięcia zaworu doprowadzającego ciepło do danego lokalu, skutki takiego zabiegu dotkną jedynie tego konkretnego lokalu, gdzie nie będzie dostarczane ciepło.
To teza co najmniej dyskusyjna, bo nie uwzględnia zjawiska przenikania ciepła, w związku z czym zakręcenie zaworu w jednym lokalu powoduje najczęściej, że w sąsiednich lokalach, aby utrzymać dotychczasową temperaturę, trzeba odkręcić termoregulatory, a więc właściciele tych lokali poniosą większe koszty ogrzewania.
piotrusb

Link:
BBcode:
HTML:
Schowaj odnośniki
Pokaż odnośniki do wpisu

irenalo
moderator
moderator
Posty: 8805
Rejestracja: 27-03-2006, 20:06

Odp.: Czy CO jest zawsze częścią NW

#3 Post autor: irenalo » 04-08-2016, 12:25

Przede wszystkim jest tak, że uchwałą wspólnoty nie da się zmienić granic własności. Ale można to zrobić umową wszystkich właścicieli lokali.
Po drugie :są budynki , gdzie każdy lokal ma indywidualne ogrzewanie a ciepło też przenika przez ściany. więc to nie jest zawsze dobry argument.

Link:
BBcode:
HTML:
Schowaj odnośniki
Pokaż odnośniki do wpisu

ODPOWIEDZ
  • Podobne tematy
    Odpowiedzi
    Odsłony
    Ostatni post

Wróć do „Orzecznictwo sądów powszechnych”