Odwołanie pełnomocnictwa, sprawy proceduralne przy zebraniu

Orzecznictwo sądów rejonowych, okręgowych i apelacyjnych.
Wiadomość
Autor
piotrusb
.
.
Posty: 5967
Rejestracja: 28-12-2009, 17:51

Odwołanie pełnomocnictwa, sprawy proceduralne przy zebraniu

#1 Post autor: piotrusb » 02-10-2015, 17:18

Wyrok Sądu Apelacyjnego w Warszawie z dnia 23 czerwca 2015 r., Sygn. akt VI ACa 1157/14.
...dla skuteczności odwołania pełnomocnictwa konieczne jest złożenie pełnomocnictwa pełnomocnikowi przed dokonaniem czynności, do której pełnomocnik był umocowany, nie zaś sama okoliczność, że takie odwołanie zostało sporządzone. Precyzując ten wywód, wskazać należy, że zgodnie z art. 101 § 1 k.c. zasadą jest prawo odwołania udzielonego pełnomocnictwa – stosunek pełnomocnictwa oparty jest bowiem na szczególnym zaufaniu mocodawcy do pełnomocnika. Odwołanie pełnomocnictwa stanowi jednostronne oświadczenie woli, które dla swej skuteczności wymaga złożenia (zakomunikowania) pełnomocnikowi. Odwołanie pełnomocnictwa może nastąpić w każdym czasie, jednakże nie później niż do momentu dokonania przez pełnomocnika czynności prawnej objętej treścią upoważnienia zawartego w pełnomocnictwie. Strona powodowa składając w tej sprawie plik dokumentów stanowiących odwołanie pełnomocnictw nie wykazała, że dokumenty te zostały doręczone, zaś ich treść zakomunikowana ustanowionym uprzednio pełnomocnikom przed podjęciem uchwał w imieniu mandatariuszy na zebraniu wspólnoty. ...)

W efekcie trafnie sąd okręgowy ocenił, że sam fakt złożenia do akt tej sprawy przez stronę powodową dokumentów zawierających w swojej treści odwołania pełnomocnictw nie dowodzi, że udzielone pełnomocnictwa do podjęcia zaskarżonych uchwał zostały w oparciu o te dokumenty skutecznie odwołane przed podjęciem tym uchwał. (...)

Odnosząc się do zawartych w apelacji zarzutów naruszenia prawa materialnego, to jest art. 23 ust. 1, art. 31 lit. b oraz art. 32 ustawy o własności lokali wskazać należy, że w orzecznictwie Sądu Najwyższego dominuje stanowisko opowiadające się za liberalnym traktowaniem wymagań formalnych związanych ze zwoływaniem zebrań wspólnoty mieszkaniowej. Jak wskazuje się, uchybienia formalne, których dopuszczono się przed zebraniem wspólnoty, mogą być podstawą do uchylenia podjętych na zebraniu uchwał tylko wtedy, jeżeli zostanie dowiedzione, że miały one wpływ na treść tych uchwał. Bardziej rygorystyczna interpretacja przepisów regulujących działanie wspólnot mogłaby doprowadzić do utrudnień, a nawet do niemożności ich funkcjonowania. Podkreśla się przy tym, że to ustawodawca odnosi naruszenie prawa do samej uchwały, a nie do postępowania poprzedzającego jej podjęcie. Ustawa o własności lokali nie uzależnia zdolności zebrania właścicieli lokali do powzięcia uchwał od jego należytego zwołania. Decydujące znaczenie ma w tym wypadku treść rzeczywistej woli wyrażonej przez członków wspólnoty w podjętych uchwałach, a nie kwestie proceduralne (zob. w szczególności wyrok Sądu Najwyższego z dnia 11 stycznia 2007 r., II CSK 370/06 i przywołane tam dalsze orzeczenia, a także wyrok Sądu Najwyższego z dnia 5 października 2011 r., IV CSK 664/10). W efekcie zarzuty formalne mogą stanowić podstawę uchylenia uchwały tylko wówczas, gdy zarzucana wadliwość miała lub mogła mieć wpływ na treść uchwały (tak m.in. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 8 lipca 2004 r., IV CK 543/03).

Podzielić należy wywody skarżącego co do nieprawidłowego trybu zwołania zebrania właścicieli lokali, to jest z naruszeniem art. 31 ustawy o własności lokali. Ma również rację skarżący wskazując, że informacja o zebraniu dostarczona do skrzynek listowych właścicieli lokali oraz wywieszona w windach i przy wejściach do klatek schodowych nie spełniała wymagań przewidzianych w tym zakresie w art. 32 ustawy o własności lokali. W odniesieniu do tego ostatniego przepisu w doktrynie wskazuje się, że zawiadomienie na piśmie powinno mieć zindywidualizowany charakter, tj. dotrzeć do właściciela bezpośrednio, poprzez doręczenie w wykonaniu zarządu lub zarządcy bądź osoby, którą się posłużył, w tym za pośrednictwem poczty lub innej służby doręczycielskiej (R. Dziczek, Własność lokali. Komentarz, wzory pozwów i wniosków sądowych, Warszawa 2011, uwaga 1 do art. 32). Skarżący jednak nie wykazał i w tym zakresie podzielić należy ostatecznie wywody sądu okręgowego, że wskazane powyżej uchybienia związane ze zwołaniem zebrania właścicieli miały wpływ na treść podjętych uchwał. Tym samym w świetle art. 25 ust. 1 ustawy o własności lokali nie zostały wykazane podstawy uzasadniające uchylenie zaskarżonych przez powoda uchwał. Przesądza to o niezasadności wniesionej apelacji.

Sąd okręgowy w uzasadnieniu wskazał również na nielojalne postępowanie powoda [Sąd okręgowy podkreślił w szczególności naganne zachowanie powoda, wykonującego funkcję zarządu wspólnoty, który odmówił zwołania wnioskowanego przez ponad 10% właścicieli, licząc udziałami, zebrania wspólnoty] względem właścicieli lokali tworzących wspólnotę mieszkaniową w zakresie przedsięwzięcia czynności dotyczących zwołania zebrania. Działania te ocenił negatywnie powołując się w szczególności na konstrukcję nadużycia prawa podmiotowego z art. 5 k.c. Jednakże z treści uzasadnienia sądu pierwszej instancji nie wynika, aby konstrukcja nadużycia prawa podmiotowego stanowiła w tej sprawie podstawę wydanego rozstrzygnięcia. Tym samym polemikę strony powodowej zawartą w tym zakresie w apelacji uznać należy za bezprzedmiotową.
http://orzeczenia.ms.gov.pl/content/$N/ ... -06-23_002
piotrusb

Link:
BBcode:
HTML:
Schowaj odnośniki
Pokaż odnośniki do wpisu

ODPOWIEDZ
  • Podobne tematy
    Odpowiedzi
    Odsłony
    Ostatni post

Wróć do „Orzecznictwo sądów powszechnych”