Wpis w Kw odrębnej własności lokalu ma moc wsteczną

[owner]

Wyrok
z dnia 2 października 2007 r.
Sąd Apelacyjny w Warszawie
I ACa 756/07

Czynności prawne właścicieli wyodrębnionych lokali mieszkalnych dotyczące zmiany zarządu nieruchomością - dokonane po złożeniu wniosku o wpis prawa odrębnej własności lokalu do księgi wieczystej do sądu wieczystoksięgowego ale przed dokonaniem wpisu - których skuteczność była zawieszona uzyskują po wpisie moc prawną wstecz.

Apel.-W-wa 2008/2/48, OSA 2009/4/50
397510
Dz.U.2001.124.1361: art. 29
Dz.U.2000.80.903: art. 18; art. 25

Uzasadnienie faktyczne
Pozwem z dnia 30 maja 2006 r. powód L. Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w B. - współwłaściciel nieruchomości położonej w Warszawie przy ul. G. 56 pozwem skierowanym przeciwko Wspólnocie Mieszkaniowej utworzonej przez właścicieli lokali wchodzących skład wymienionej nieruchomości wniósł o uchylenie uchwał:
- nr 2006/02 - w sprawie zmiany sposobu zarządu i odwołania dotychczasowego zarządu,
- nr 2006/03/01 - w sprawie powołania Sebastiana T. do pełnienia funkcji członka zarządu wspólnoty,
- nr 2006/03/02 - w sprawie powołania Małgorzaty Sz. do pełnienia funkcji członka zarządu wspólnoty,
- nr 2006/03/03 02 - w sprawie powołania Michaliny W. do pełnienia funkcji członka zarządu wspólnoty;
podjętych przez Wspólnotę Mieszkaniową przy ul. G. 56 w Warszawie na zebraniu właścicieli w dniu 20 kwietnia 2006 r., doręczonych mu w dniu 4 maja 2006 r.

Powód powołał jako podstawy zaskarżenia naruszenie przepisów prawa polegające na przerwaniu zebrania członków wspólnoty mieszkaniowej i kontynuowaniu go po przerwie trwającej kilkadziesiąt dni; głosowaniu osób którym - w braku wpisu prawa odrębnej własności lokalu do księgi wieczystej - nie przysługiwało prawo głosu; niedoręczeniu powodowi przed zebraniem wniosku o poszerzenie porządku obrad i zmianę zasady głosowania z proporcjonalnej na zasadę jeden właściciel/jeden głos; braku prawidłowego powiadomienia członków wspólnoty o zebraniu, brakach formalnych czynności notarialnej polegających na nieodnotowaniu w protokole sposobu ustalenia tożsamości stawających oraz samej tożsamości uczestników zebrania skutkujących - jego zdaniem - utratą charakteru dokumentu urzędowego i bezwzględną nieważnością uchwał oraz naruszenie interesów powoda który jako właściciel niewyodrębnionych lokali i uprzednio pełniąc funkcję zarządcy wspólnoty był stroną szeregu umów dotyczących świadczenia usług na rzecz wspólnoty i lokatorów niewyodrębnionych budynków, których przejęcie przez nowego zarządcę będzie niemożliwe.

W toku postępowania powód powoływał dalsze nowe podstawy zaskarżenia uchwał.
Pozwana Wspólnota Mieszkaniowa przy ul. G. 56 w Warszawie wniosła o oddalenie powództwa i zasądzenie kosztów procesu.

Sąd Okręgowy Warszawa - Praga w Warszawie wyrokiem z dnia 26 marca 2007 r. oddalił powództwo i zasądził od powoda na rzecz pozwanego kwotę 255 zł tytułem kosztów procesu.
Sąd I instancji ustalił stan faktyczny i dokonał następującej oceny prawnej:
Powód jest deweloperem, który wybudował budynek przy ul. G. 56 w Warszawie oraz właścicielem części budynku w której znajdują się niewyodrębnione lokale mieszkalne (udział powyżej 50%) i użytkowe. W umowach o ustanowieniu odrębnej własności lokali i sprzedaży postanowiono, że zarząd nieruchomością wspólną powierzony zostaje powodowi i ustalono jego wynagrodzenie z tego tytułu. Powód zwołał zebranie wspólnoty na dzień 30 marca 2006 r., które zostało przerwane z uwagi na niepowiadomienie kolejnych nabywców, z którymi zawarto umowy ustanowienia odrębnej własności lokali i ich sprzedaży. W kwietniu 2006 roku powód został powiadomiony przez Dariusza G., pełniącego funkcję przewodniczącego zebrania z dnia 30 marca 2006 r., że zebranie będzie kontynuowane w dniu 20 kwietnia 2006 r. i wezwany do powiadomienia członków wspólnoty o zebraniu. Powód odmówił dokonania powiadomień powołując się na brak konstytutywnych wpisów praw odrębnej własności lokali w księgach wieczystych. W dniu 20 kwietnia 2006 r. na zebranie na którym stawili się nabywcy lokali (35 [29,11% udziałów] spośród 47 [37,67% udziałów], którzy do tego dnia zawarli umowy i złożyli wnioski o wpis do księgi wieczystej, żaden wniosek nie był jeszcze rozpoznany przez sąd wieczystoksięgowy) w imieniu powoda stawił się Paweł L., przedstawiciel kancelarii prawnej który - powołując się na ustne pełnomocnictwo powoda - apelował o niepodejmowanie uchwał w celu uniknięcia wątpliwości, co do ich ważności i skuteczności. Stanowisko to nie spotkało się z aprobatą zebranych. Ostatecznie Paweł L. i stwierdził, że zebranie odbędzie się w innym terminie i dobrowolnie opuścił salę, na której pozostawali pozostali uczestnicy zebrania. W dacie zebrania powodowi bezspornie przysługiwała większość udziałów w nieruchomości. Do tego dnia zawarto 47 umów sprzedaży odrębnych lokali, z czego dwie umowy w dniu 20 kwietnia 2006 roku. W zebraniu uczestniczyło 35 nabywców lokali, w tym 33 osoby złożyły przed dniem 20 kwietnia 2006 r. wnioski o wpis do księgi wieczystej. W tej dacie nie wpłynęły jeszcze do sądu wnioski Krzysztofa P. i Michała T. W trakcie kontynuowanego zebrania członkowie podpisali listę obecności, potwierdzili głosowaniem wolę głosowania według zasady 1 właściciel - 1 głos oraz wniosek o uzupełnienie porządku obrad o zmianę sposobu zarządu i powołanie nowego zarządu. Pod oboma wnioskami podpisały się 34 osoby, w tym 32 miały w tej dacie złożone wnioski o wpis prawa odrębnej własności lokali. Po dacie zebrania założono księgi wieczyste dla wszystkich nabywców biorących w nim udział. Udziały osób podpisanych pod wnioskiem o zmianę zasady głosowania i posiadający na dzień 20 kwietnia 2006 r. złożony wniosek o wpis do księgi wieczystej łącznie przekraczały 20%. W trybie głosowania 1 właściciel - 1 głos podjęto na zebraniu uchwałę nr 2006/02, którą zmieniono sposób zarządu nieruchomością wspólną z dotychczasowego sprawowanego przez powoda, wprowadzając zasady określone w art. 20 i 21 ustawy o własności lokali. Za uchwałą głosowało 35 osób, w tym K. P. i M. T. Głos za uchwałą oddały 33 osoby ze złożonym wnioskiem o wpis własności. Uchwała ta została zaprotokołowana przez notariusza. Bez udziału notariusza podjęto uchwały w przedmiocie wyboru członków zarządu nr 2006/03/01 i nr 2006/03/03 za którymi głosowały wszystkie obecne osoby oraz nr 2006/03/02 przyjętą większością 34 głosów, odpowiednio 33 i 32 osoby posiadające złożony wniosek o wpis własności.

W oparciu o poczynione ustalenia Sąd Okręgowy oddalił powództwo uznając, że powód nie wykazał, że wskazane przez niego uchybienia: co do niedopuszczalności prowadzenia zebrania po przerwie, niedoręczenia powodowi wniosku o poszerzenie porządku obrad, ani żądania zmiany trybu głosowania, braku powiadomienia wszystkich członków wspólnoty, mogły wpłynąć na treść przedmiotowych uchwał.

Sąd wskazał, że powód był w dacie zebrania właścicielem większościowym. Członkowie wspólnoty posiadający łącznie co najmniej 20% udziałów mogli żądać głosowania według zasady 1 właściciel - 1 głos. Przy przyjętej zasadzie głosowania powód nie mógł wpłynąć na jego wynik, a postawa nabywców była jednoznaczna. Wszystkich właścicieli lokali było wówczas mniej niż 50, a za każdą z uchwał głosowały co najmniej 32 osoby ze złożonym do ksiąg wieczystych wnioskiem o wpis prawa własności. Tym samym na treść uchwał nie wpłynęło także niepowiadomienie części kolejnych nabywców. Powód nie wskazywał takich okoliczności, które pozwalałyby przyjąć, że niepowiadomieni współwłaściciele oraz on sam w przypadku uprzedniego powiadomienia o zmianie porządku obrad mogliby przekonać zebranych o odstąpieniu od podjęcia uchwał albo nakłonić ich do podjęcia uchwał o odmiennej treści. Natomiast przedstawienie powodowi żądania zmiany zasady głosowania w ogóle nie może być - zdaniem Sądu - traktowane w kategorii uchybienia. Takie żądanie można bowiem zgłosić także w trakcie zebrania i nie jest konieczne oddzielne powiadomienie o żądaniu osób w nim nieuczestniczących.

Złożony protokół z podjęcia uchwały właścicieli lokali - akt notarialny rep. A 1504/2006 sporządzony przez notariusza Adama P. spełnia w ocenie Sądu wymogi ustawowe i nie jest dotknięty brakami formalnymi, które skutkowałyby jego nieważnością. W ocenie Sądu ustalenie tożsamości osoby prowadzącej zebranie protokołowane przez notariusza i odniesienie się w protokole notarialnym do złożonej listy obecności czyni zadość wymogom prawa o notariacie, a w szczególności art. 85, art. 92 i art. 104 tej ustawy.

Zdaniem Sądu wykazano że wszystkie głosujące osoby, które w dacie głosowania posiadały złożony wniosek o wpis, uzyskały następnie wpis ich prawa własności do księgi wieczystej, tym samym były one uprawnione i głosowały skutecznie. Przepis art. 29 ustawy o księgach wieczystych i hipotece pozwala przyjąć, że wpis prawa własności odnosi taki skutek, że czynności zarządcze (podejmowanie uchwał dotyczących nieruchomości wspólnej), dokonane przez nabywcę lokalu pomiędzy dniem złożenia wniosku o wpis a dokonaniem wpisu są ważne i to już od dnia ich podjęcia. Wspólnota powstaje z dniem wpisu własności pierwszego wyodrębnionego lokalu, ale nabywcy mogą już od chwili złożenia wniosku o wpis podejmować działania prawne z zakresu zarządu, które z chwilą dokonania wpisu będą skuteczne z mocą wsteczną od dnia podjęcia czynności i powinny być traktowane jako czynności wspólnoty.

Zarzut powoda, że odpisy ksiąg wieczystych poszczególnych właścicieli zostały złożone po upływie terminu udzielonego pozwanemu pod rygorem określonym, w art. 207 § 3 k.p.c., Sąd uznał za chybiony, bowiem powód w pozwie nie kwestionował faktu późniejszego nabycia własności przez głosujące osoby.
Jednocześnie w ocenie Sądu powód nie wykazał, by zaskarżone uchwały naruszyły jego interesy.
O kosztach Sąd orzekł na mocy art. 98 k.p.c.

Powyższy wyrok w całości zaskarżył apelacją powód.
Powód wniósł kontrolę w oparciu o art. 380 k.p.c. postanowienia dowodowego podjętego na rozprawie w dniu 18 stycznia 2007 r. w przedmiocie zmiany postanowienia które zapadło na rozprawie w dniu 23 listopada 2006 r. zakreślającego pozwanej termin do dokonania czynności procesowych w oparciu o art. 207 § 3 k.p.c.

W oparciu o te zarzuty powód wniósł o zmianę zaskarżonego wyroku i orzeczenie zgodnie z żądaniem pozwu oraz zasądzenie od pozwanego na rzecz powoda kosztów procesu za postępowanie przed sądem drugiej instancji, w tym kosztów zastępstwa procesowego.
Pozwana wniosła o oddalenie apelacji i zasądzenie zwrotu kosztów postępowania odwoławczego.

Uzasadnienie prawne

Sąd Apelacyjny zważył:
Odnosząc się do zarzutów dotyczących naruszenia prawa procesowego, w szczególności art. 207 § 3 k.p.c. wskazać należy co następuje. Zgodnie z art. 25 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali (t.j. Dz. U. z 2000 r. Nr 141, poz. 1492 ze zm.) właściciel lokalu w zawitym terminie 6-tygodniowym może zaskarżyć do sądu uchwałę właścicieli lokali z powodu jej niezgodności z przepisami prawa lub z umową właścicieli lokali, albo jeżeli narusza ona zasady prawidłowego zarządzania nieruchomością wspólną lub w inny sposób narusza jego interesy. Przepis powyższy ma odpowiednie zastosowanie do powoda, jako dotychczasowego właściciela nieruchomości co do niewyodrębnionych lokali oraz co do nieruchomości wspólnej (art. 4 ust. 1 cyt. ustawy). Wyznaczenie terminu prekluzyjnego materialnego przesądza, że w toku rozpoznania sprawy sąd związany jest wskazaną przez powoda podstawą faktyczną i prawną powództwa. W przedmiotowej sprawie zarzut wadliwości zaskarżonych uchwał na skutek naruszenia prawa motywowany był w pozwie m.in. głosowaniem osób, którym co do zasady prawo takie w dacie zebrania nie przysługiwało wobec niezałożenia ksiąg wieczystych dla odrębnych praw własności lokali. Tak ogólnie sformułowany zarzut był odpierany twierdzeniem, że wprawdzie rzeczywiście księgi wieczyste nie zostały założone, zatem nie było w dacie zebrania konstytutywnych wpisów praw odrębnej własności lokali, ale złożone już były przez wszystkich głosujących w sądzie wieczystoksięgowym wnioski o wpis, który następnie nastąpił z mocą wsteczną. Dopiero w toku postępowania, po upływie wskazanego terminu, powód powołał nowe podstawy zaskarżenia uchwał podnosząc, że kwestionuje uprawnienie osób odpisanych pod wnioskiem o głosowanie na zasadzie jeden właściciel/jeden głos ze względu na brak tytułu do nieruchomości oraz legalność uchwał wobec niewykazania z iloma osobami były zawarte umowy o sprzedaży lokali, zatem ilu było właścicieli, ponadto ile i które osoby miały złożone w sądzie wieczystoksięgowym wnioski o wpis odrębnej własności lokali (protokół rozprawy z dnia 23 listopada 2004 r., k. 172), kwestionuje zestawienie przedstawione przez pozwaną i zaprzecza aby osoby podpisane pod wnioskami oraz "rzekomo" głosujące nad zaskarżonymi uchwałami były uprawnione do głosowania i aby przez nie lub na ich rzecz zostały złożone wnioski o wpis do księgi wieczystej (pismo procesowe z dnia 27 grudnia 2006 r., k. 203), kwestionuje tytuł prawny osób wskazanych w zestawieniu powoda do lokali, a następstwie do głosowania (protokół rozprawy z dnia 18 stycznia 2007 r., k. 209), kwestionuje upoważnienie współwłaścicieli - osób głosujących wobec niewykazania upoważnienia pozostałych nieobecnych współwłaścicieli do "podjęcia decyzji w tym przedmiocie" (pismo procesowe z dnia 20 lutego 2007 r., k. 360). Ostatecznie powód złożył oświadczenie, że zaprzecza wszystkim twierdzeniom pozwanej i podanym przez nią okolicznościom, które nie zostały wyraźnie przyznane. Taka taktyka procesowa nie może odnieść zamierzonego skutku po pierwsze wobec sprekludowania podstaw zaskarżenia uchwał w zakresie nieobjętym pozwem po drugie wobec naruszenia obowiązku procesowego dawania wyjaśnień co do okoliczności zgodnych z prawdą i bez zatajania czegokolwiek (zasada prawdy art. 3 k.p.c.).

Z powyższego względu okoliczność głosowania osób, na rzecz których zostały złożone wnioski o założenie ksiąg wieczystych (eo ipso mieszczące w sobie wnioski o dokonanie wpisów) winna być uznana za niezaprzeczoną i niebudzącą wątpliwości, zatem niewymagającą dowodu (art. 230 k.p.c.). Wprawdzie Sąd I instancji ostatecznie uznał za celowe zbadanie legalności uchwał w części i umożliwił pozwanej odparcie spóźnionych twierdzeń powoda przedstawieniem dowodów wykraczających poza zestawienia osób głosujących, protokoły zebrań i głosowań, umowy ustanowienia odrębnej własności lokali i sprzedaży m.in., zakreślając pozwanej na rozprawie w dniu 23 listopada 2006 r., po zarzutach powoda, terminu 3 tygodni na zgłoszenie wszelkich twierdzeń, zarzutów, wniosków dowodowych pod utratą prawa ich powoływania (k. 174), a następnie po przedstawieniu przez pozwaną dokumentów, rozszerzeniu przez powoda zarzutów i wskazaniu że przedstawione nie pozwalają na ustalenie imion i nazwisk osób (w istocie złożone do akt sprawy wykazywały osoby nabywców a nie głosujących - k. 181-186) zezwolił na ich uzupełnienie poprzez złożenie dodatkowych dokumentów (odpisy ksiąg wieczystych założonych dla lokali, oświadczenia dotyczące głosowania przez pełnomocników i potwierdzenia podpisów), co w pewnym zakresie stanowiło naruszenie art. 207 § 3 k.p.c., ale powołane uchybienie - z przyczyn wskazanych wyżej - nie może podważyć prawidłowości ustalenia że uchwały podjęte zostały przez osoby (pełnomocników osób), co do których w dacie głosowania mimo złożenia wniosku w sądzie wieczystoksięgowym nie był dokonany wpis prawa odrębnej własności lokali, ale który ostatecznie został uwzględniony.

Uzupełniając ustalenia dotyczące zwołania zebrania właścicieli lokali wskazać należy, że pierwotne czynności w tym zakresie podjął powód zwołując zebranie tych samych w zasadzie (poza dalszymi nabywcami) osób już na dzień 30 marca 2006 r. celem podjęcia szeregu uchwał dotyczących m.in. przyjęcia statutu wspólnoty, regulaminu porządku domowego, planu gospodarczego na rok 2006, wysokości zaliczek (k. 40 i nast.) i zostało ono przerwane z przyczyn formalnych. Potwierdza to niekwestionowanie ich uprawnień i instrumentalny charakter wskazanych zarzutów zgłoszonych po podjęciu uchwał sprzecznych z wolą powoda.

Odnosząc się do kolejnych zarzutów dotyczących legalności uchwał wynikających z wadliwości formalnej protokołu notarialnego wskazać należy że zgodnie z art. 18 ust. 2a cyt. ustawy o własności lokali zmiana sposobu zarządu nieruchomością wspólną ustalonego w umowie o ustanowieniu odrębnej własności lokalu może nastąpić na postawie uchwały właścicieli lokali zaprotokołowanej przez notariusza. Pozostawiając chwilowo na uboczu kwestię legitymacji osób, na rzecz których wpis prawa własności jeszcze nie nastąpił i istnienia wspólnoty w braku wyodrębnienia pierwszego lokalu wskazać należy, że zasady sporządzania protokołów notarialnych określa ustawa z dnia 14 lutego 1991 r. prawo o notariacie (t.j. Dz. U. z 2002 r. Nr 42, poz. 369 ze zm.). W szczególności art. 194 § 4 cyt. ustawy określa że sporządza się je w formie aktu notarialnego, a art. 85 § 1 i 3 że notariusz stwierdza tożsamość osób biorących udział w czynności i wskazuje w protokole sposób stwierdzenia. Brak jednoznacznego wymogu wskazania w treści protokołu imiennego składu osób uczestniczących zebraniu i dokonujących czynności (podejmujących uchwałę). W tej sytuacji za wystarczający sposób identyfikacji osób biorących udział w czynności i sprawdzenie ich tożsamości należy uznać wylegitymowanie Przewodniczącego Zebrania Dariusza G. na podstawie dowodu osobistego, zapoznanie się notariusza z listą obecności i załączenie jej do protokołu (§ 1 pkt 1), § 7) oraz zapis protokołu o treści "j) zgodnie z listą obecności na dzisiejszej drugiej części Zebrania reprezentowanych jest 35 właścicieli lokali z łącznej liczby 47 właścicieli". Przedstawiciele doktryny prawniczej wskazują ponadto, że określenie sposobu stwierdzenia tożsamości w dokumencie sporządzonym przez notariusza ma charakter porządkowy a sporządzanie protokołu podlega zasadom czynności notarialnej z wyjątkiem obowiązku stwierdzania tożsamości uczestników. Ewentualne braki i wady w tym zakresie nie wpływają na byt aktu i na skuteczność czynności (por. glosę M. Wojewody do postanowienia Sądu Najwyższego z dnia 9 marca 2005 r. II CK 478/04 Przegląd Sądowy 2007 nr 2, J. Barej - Protokół notarialny świetle kodeksu spółek handlowych, Nowy Przegląd Notarialny 2001 nr 3-4). Dodatkowo podnieść należy, że akt notarialny (w tym protokół) stanowi dokument urzędowy w rozumieniu art. 244 § 1 k.p.c. stąd - zgodnie z regułą dowodową zawartą w art. 252 k.p.c. - zarzut jego nieprawdziwości powinien być udowodniony przez powoda.
Jako prawidłową, ze wskazanymi niżej uzupełnieniami, należy ocenić podstawę prawną zaskarżonego rozstrzygnięcia.

Sposób zarządu nieruchomością wspólną został określony w umowie o ustanowieniu odrębnej własności lokali i polegał na powierzeniu zarządu deweloperowi, a sposób ten skuteczny był wobec kolejnych nabywców po sukcesywnym dalszym wyodrębnianiu lokali (art. 18 ust. 1 i 2 ustawy o własności lokali). Zmiana ustalonego w tym trybie sposobu zarządu co do zasady - jak wskazano wyżej - jest dopuszczalna w drodze uchwały właścicieli lokali zaprotokołowanej przez notariusza. Istota problemu polega jednak na wyjaśnieniu czy dla podjęcia takiej czynności prawa właścicieli muszą być potwierdzone wpisem do księgi wieczystej, mającego w odniesieniu do prawa ustanawianego na mocy umowy moc konstytutywną (art. 7 ust. 2) oraz czy musi istnieć w tej dacie wspólnota, która powstaje z chwilą wyodrębnienia pierwszego lokalu, względnie czy wystarczające jest złożenie wniosku o założenie księgi wieczystej (tym samym o wpis prawa odrębnej własności na rzecz nabywcy). W tym celu niezbędne jest ustalenie skutków złożenia wskazanego wniosku do sądu wieczystoksięgowego. Wpis prawa odrębnej własności lokalu do księgi wieczystej ma charakter konstytutywny. Po początkowych wątpliwościach orzecznictwo sądowe i doktryna prawnicza jednolicie przyjmują, że także w odniesieniu do tego rodzaju wpisu ma zastosowanie art. 29 ustawy z dnia 6 lipca 1982 r. o księgach wieczystych i hipotece (t.j. Dz. U. z 2001 r. Nr 124, poz. 1361 ze zm.) określający, że wpis w księdze wieczystej ma moc wsteczną od chwili złożenia wniosku o ile wpis taki nastąpi (por. orzeczenia Sądu Najwyższego z dnia 26 stycznia 1981 r. III CRN 283/80 OSN 1981 nr 10 poz. 195, z dnia 22 maja 2002 r. I CKN 237/00 niepubl., podobnie w odniesieniu do prawa użytkowania wieczystego uchwała Sądu Najwyższego z dnia 21 maja 2002 r. III CZP 29/02 OSN 2003 nr 6 poz. 76). Czynność polegająca na wpisie do księgi wieczystej stanowi warunek prawny (conditio iuris), a w razie jej dokonania (ziszczenia się) skutek m.in. polegający na powstaniu prawa odrębnej własności następuje od chwili złożenia wniosku o wpis (ex tunc).

Konsekwentnie uznać trzeba, że czynności prawne zdziałane przez właścicieli wyodrębnionych lokali przed wpisem ale po złożeniu wniosku do sądu wieczystoksięgowego, których skuteczność była zawieszona, uzyskują po wpisie moc prawną wstecz. Osobom takim przysługują bowiem wszystkie uprawnienia z umowy o ustanowieniu prawa które ma być wpisane, z wyjątkiem samego prawa (por. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 28 marca 2007 r. II CSK 523/06 niepubl.). Wykładnia powyższa zasługuje na pełną akceptację. Skoro bowiem już przed powstaniem odrębnej własności lokalu przyszli właściciele mogą określić w umowie sposób zarządu nieruchomością wspólną brak uzasadnionych przyczyn dla odmówienia dopuszczalności jego zmiany warunkową uchwałą zebrania właścicieli, która stanie się skuteczna z chwilą utworzenia wspólnoty.

Chybiony jest kolejny zarzut apelacji dotyczący przyjęcia, że nie został naruszony na skutek podjęcia uchwały o zmianie sposobu wykonywania zarządu, a następstwie powołania zarządu w innym składzie osobowym spośród właścicieli lokali interes powoda. Wbrew twierdzeniom skarżącego pozwana zaprzeczyła tej podstawie, aczkolwiek wskazała że zmiana zarządu spowodowała konieczność przejęcia prawa i obowiązków z umów w toku i wobec braku współdziałania powoda wystąpiły pewne problemy. Potwierdzenie zasadności zarzutu, zgodnie z ogólną regułą dowodową z art. 6 k.c. obciążało zatem powoda, a ciężarowi temu w obecnym postępowaniu nie sprostał.

W tym stanie rzeczy, podzielając ze wskazanymi uzupełnieniami podstawę faktyczną i prawną zaskarżonego wyroku i wobec bezzasadności apelacji Sąd odwoławczy na podstawie art. 385 k.p.c. orzekł jak w wyroku.
Kosztami postępowania odwoławczego, zgodnie z zasadą odpowiedzialności za wynik sporu obciążono powoda (art. 108 § 1 w zw. z art. 98 § 1 i 391 § 1 k.p.c.).



Tekst przytoczyłem bez żadnych zmian.
Wytłuszczenia i niektóre akapity moje - owner.