Nie odebranie zawiadomienia o terminie zebrania, a uchylenie powziętej na nim uchwały

Orzecznictwo sądów rejonowych, okręgowych i apelacyjnych.
Wiadomość
Autor
piotrusb
.
.
Posty: 5967
Rejestracja: 28-12-2009, 17:51

Nie odebranie zawiadomienia o terminie zebrania, a uchylenie powziętej na nim uchwały

#1 Post autor: piotrusb » 07-07-2022, 11:23

Wyrok Sądu Apelacyjnego w Poznaniu z dnia 9 maja 2022 r., sygn. akt I ACa 376/21.
Sąd zważył, iż wbrew twierdzeniom powoda – sama okoliczność, że powód nie dysponował wiedzą o terminie zebrania wspólnoty, a priori nie mogła przesądzić o nieważności podjętych w trakcie zebrania 06 lutego 2020 r. uchwał. Jak wynika z dokumentów załączonych do odpowiedzi na pozew do pozwanego zostało skierowane zawiadomienie listem poleconym, przesyłka była dwukrotnie awizowana i jako nieodebrana powróciła do adresata. W tych okolicznościach to na powodzie ciążył obowiązek procesowy dowodzenia, że zaistniały takie nadzwyczajne przesłanki, które nie pozwalały uznać skierowanego przez Wspólnotę oświadczenia jako skutecznie doręczonego w trybie domniemania prawnego. Przedstawione przez powoda argumenty nie przekonały Sądu, powód nie potrafił w żaden logiczny sposób wyjaśnić powodów, dla których awiza nie zostały przezeń odebrane – mimo iż były przez operatora skierowane do powoda i pozostawione w skrzynce pocztowej.

W tych okolicznościach Sąd uznał, iż uchwała została podjęta w warunkach skutkujących jej ważnością.

Sąd wskazał, że zakres zaskarżenia uchwały został określony przez powoda bardzo precyzyjnie – uchwała nr (...) w części obejmującej paragraf (...). Strona powodowa nie kwestionowała zatem ustalonej w paragrafie (...) zaliczki na pokrycie kosztów remontów nieruchomości wspólnej na poziomie 3 zł/m2.

Językowa wykładania oświadczenia zawartego w § 2 skłoniła Sąd orzekający w sprawie do konstatacji, iż w istocie stanowiła ona uzasadnienie dla decyzji podjętych w § 1 rzeczonej uchwały. Otóż - § 2 wyjaśniał powody, dla których zaliczka została ukształtowana na poziomie stawki 3 zł/m2. mówiąc wprost, że wynikało to z ustaleń 10-letniego planu remontów. Bez skutecznego zaskarżenia § 1 uchwały niemożliwe było zatem kwestionowanie stawki remontowej – a tego strona powodowa w żaden sposób nie uczyniła.

Dalsze wątpliwości w zakresie przeprowadzonej analizy zgłoszonego przez powoda roszczenia dotyczyły kwestii fundamentalnej, a mianowicie tego czy zapis zawarty w zaskarżonej części § 2 uchwały z 6 lutego 2020 r., zgodnie z którym „dziesięcioletni plan remontów stanowiący załącznik nr (...) do niniejszej uchwały, był podstawą do przyjęcia zaliczki na koszty remontu”, w istocie rzeczy oznaczał, że podjęta została skutecznie uchwała o realizacji dziesięcioletniego planu remontowego. Przebieg postępowania dowodowego potwierdził, że większość prac remontowych została już przez Wspólnotę zrealizowana. O ile zatem przyjąć należy - w oparciu o wolę samych zainteresowanych - że przedmiotem uchwały nr (...) był również 10 – letni plan remontowy i był on przedmiotem najważniejszym dla całej uchwały nr (...) – to był on wyrażony nie w § 2 uchwały, ale w § 1 - a więc w części niezaskarżonej przez powoda.

Jedynie na marginesie Sąd stwierdził, że argumenty przywołane przez powoda stanowiły tylko polemikę prowadzoną pomiędzy stronami od lat, spór ogniskujący się wokół spraw kamienicy przekłada się na brak jakiejkolwiek współpracy i brak woli poszukiwania kompromisów. Sąd uznał, że oparcie się wyłącznie na subiektywnej narracji jednej lub drugiej strony jest niewystarczające. To zeznania świadka oraz przede wszystkim przedstawione dokumenty przekonały Sąd, że – w oparciu o obiektywne przesłanki uzasadniające logikę wydatków i gospodarcze uzasadnienia projektowanych remontów - projektowany zakres remontu leży we wspólnym interesie wszystkich członków wspólnoty, nie ma charakteru wydatków zbytkowych i przełoży się na poprawę stanu budynku.

Reasumując, Sąd stwierdził, że brak było podstaw do uchylenia uchwały nr (...) w zakresie § 2 albowiem nie jest ona sprzeczna z prawem, umową właścicieli, nie narusza zasad prawidłowego zarządzania nieruchomością wspólną oraz w inny sposób nie narusza interesów powoda. Uchwała ta jest zgodna z ustawą o własności lokali. Powód nie przedstawił żadnych uchybień formalnych, czy materialnoprawnych, które mogłyby skutecznie podważyć ważność uchwały. Nie ma podstaw do twierdzenia, że uchwała jest sprzeczna z umową właścicieli, nie naruszała też zasady prawidłowego zarządu nieruchomością wspólną.

Mając na uwadze całość przedstawionych rozważań Sąd w punkcie 1 wyroku oddalił powództwo w całości.
http://orzeczenia.ms.gov.pl/content/$N/ ... -06-01_001
piotrusb

Link:
BBcode:
HTML:
Schowaj odnośniki
Pokaż odnośniki do wpisu

ODPOWIEDZ
  • Podobne tematy
    Odpowiedzi
    Odsłony
    Ostatni post

Wróć do „Orzecznictwo sądów powszechnych”