Sprawozdanie finansowe muszą podpisać wszyscy członkowie zarządu; zarząd a zarządca

Orzecznictwo sądów rejonowych, okręgowych i apelacyjnych.
Wiadomość
Autor
piotrusb
.
.
Posty: 5967
Rejestracja: 28-12-2009, 17:51

Sprawozdanie finansowe muszą podpisać wszyscy członkowie zarządu; zarząd a zarządca

#1 Post autor: piotrusb » 15-09-2021, 09:54

Wyrok Sądu Apelacyjnego w Gdańsku z dnia 23 listopada 2020 r., V ACa 264/20.
W realiach niniejszej sprawy Sąd Okręgowy trafnie uznał, że zaistniały podstawy do uchylenia uchwały nr (...) z dnia 08 marca 2017 r. Wspólnoty Mieszkaniowej przy ul. (...) w S. w sprawie przyjęcia sprawozdania z działalności Zarządu i udzielenia mu absolutorium za 2016 r. Prawidłowo również Sąd Okręgowy wyjaśnił, że zgodnie z art. 30 ust. 1 pkt 2 u.w.l. zarząd obowiązany jest składać właścicielom lokali roczne sprawozdanie ze swojej działalności. Częścią tego sprawozdania jest sprawozdanie finansowe, które powinno być rzetelne i kompletne.

Wprawdzie wspólnoty obowiązują uproszczone zasady prowadzenia rachunkowości, lecz nie oznacza to, że zwolnione są one z obowiązku prowadzenia dokumentacji księgowej na zasadach i z zastosowaniem standardów wyrażonych w ustawie o rachunkowości z dnia 29 września 1994 r. (t.j. Dz.U. z 2019 r. poz. 351, dalej: RachU), co zostało wielokrotnie podkreślone w orzecznictwie.

Art. 80 ust. 3 RachU stanowi bowiem, że do jednostek niebędących spółkami handlowymi, jeżeli nie prowadzą działalności gospodarczej, nie stosuje się przepisów rozdziałów 6 i 7 ustawy. Poza wyłączeniem pozostawia więc miedzy innymi rozdział piąty, a w nim art. 45, który w ustępie drugim określa części składowe sprawozdania finansowego a wiec: bilans, rachunek zysków i strat i informację dodatkową, obejmującą wprowadzenie do sprawozdania finansowego oraz dodatkowe informacje i objaśnienia.

Należy podkreślić, że z art. 52 ust. 2 RachU wynika, że Sprawozdanie finansowe podpisuje - podając zarazem datę podpisu - osoba, której powierzono prowadzenie ksiąg rachunkowych, i kierownik jednostki, a jeżeli jednostką kieruje organ wieloosobowy - wszyscy członkowie tego organu. Odmowa podpisu wymaga pisemnego uzasadnienia dołączonego do sprawozdania finansowego. Tym samym, sprawozdanie finansowe, stanowiące cześć składowa sprawozdania zarządu, winno mieć formę pisemną, a nadto zostać opatrzone podpisami wszystkich członków zarządu, którzy przyjmują odpowiedzialność za jego kompletność i rzetelność (vide: Wyrok Sądu Apelacyjnego w Białymstoku z dnia 18 maja 2012 r., I ACa 1171/12).

W rozpoznawanej sprawie sprawozdanie nie spełniało tych wymagań. Sąd pierwszej instancji, choć nie powołał żadnego z przepisów ustawy o rachunkowości, to jednak wskazał, że dokument ten nie był podpisany przez zarząd i co więcej na moment rocznego zebrania nie istniał. W przypadku dokumentu sprawozdania niepodpisanego można było mówić co najwyżej o jego projekcie. Sprawozdanie nieopatrzone podpisami członków zarządu w sensie prawnym zatem nie istniało i w konsekwencji nie mogło zostać zatwierdzone. Trafnie zatem Sąd pierwszej instancji uznał, ze powyższe przesłanki formalne stanowiły podstawę uchylenia na podstawie art. 25 u.w.l. powyższej uchwały jako sprzecznej z prawem.

Powyższej oceny nie zmieniają, załączone do apelacji, niepoświadczone za zgodność z oryginałem, wydruki dokumentów prywatnych. Nie można przy tym pominąć, że przedłożony przez kuratora pozwanej wydruk, to jedynie część określonej całości, który nie pozwala nie tylko na zakwalifikowanie go jako fragmentu aktu notarialnego, lecz przede wszystkim na identyfikację nieruchomości, której dotyczy.

Zgodnie natomiast z literalną treścią § 1. uchwały nr (...) z dnia 15 kwietnia 2008 r. Wspólnoty Mieszkaniowej przy ul. (...) w S. (k. 143), w oparciu o przepisy ustawy o własności lokali z dnia 24.06.1994 r. (Dz.U. Nr 85 poz. 388 z póż.zm) właściciele lokali w nieruchomości położonej w S. przy ul. (...) zarządzanej przez zlikwidowany Zakład (...) w S. zlecają zarządzanie nieruchomością wspólną Spółce ze 100% udziałem Gminy, tj. Przedsiębiorstwu (...) Sp. z o.o. w S., ul. (...).

Zarządzanie nieruchomością, stosownie do treści art. 184b ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (t.j. Dz.U. z 2020 r. poz. 1990, dalej: u.g.n.) polega na podejmowaniu decyzji i dokonywaniu czynności mających na celu zapewnienie właściwej gospodarki ekonomiczno-finansowej nieruchomości oraz zapewnienie bezpieczeństwa użytkowania i właściwej eksploatacji nieruchomości w tym bieżącego administrowania nieruchomością, jak również czynności zmierzających do utrzymania nieruchomości w stanie niepogorszonym zgodnie z jej przeznaczeniem oraz do uzasadnionego inwestowania w tę nieruchomość. Zarządca, jako podmiot wykonujący czynności stricte techniczne i posiadający wiedzę o potrzebach związanych z utrzymaniem nieruchomości wspólnej, proponuje np. wysokość zaliczki, która może być przedstawiona przez zarząd na zebraniu właścicieli lokali do akceptacji. Podobny wniosek dotyczy przygotowywania projektu sprawozdania finansowego, które w przyjętej wersji przedstawia zarząd.

Rozróżnienie funkcji zarządu i zarządcy jest oczywiste i wynika z brzmienia ustawy o własności lokali, która używa pojęcia "zarządu" w znaczeniu funkcjonalnym (art. 18 u.w.l.) oraz w znaczeniu podmiotowym (art. 20 u.w.l.). W ustawowym modelu zarządzania w tzw. dużej wspólnocie powołanie zarządu - jednoosobowego lub wieloosobowego - jest obowiązkowe, jeżeli właściciele lokali na podstawie art. 18 ust. 1 u.w.l nie określili odmiennie sposobu zarządu w umowie o ustanowieniu odrębnej własności lokali albo w później zawartej umowie w formie aktu notarialnego lub w uchwale zaprotokołowanej przez notariusza.

Ustanowienie zarządcy (w znaczeniu funkcjonalnym) na podstawie art. 18 u.w.l. o własności lokali wyklucza możliwość tworzenia zarządu (w znaczeniu podmiotowym) według postanowień art. 20 u.w.l. Za wyłączeniem takiej możliwości, przemawiają także istotne względy natury organizacyjno-gospodarczej, np. brak potrzeby mnożenia struktur zarządu nieruchomością wspólną czy problem ewentualnego rozkładu uprawnień pomiędzy takie struktury (uide: Postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 14 września 2005 r., III CZP 62/05).

Zarząd powołany uchwałą właścicieli lokali na podstawie art. 20 u.w.l. jest organem wewnętrznym wspólnoty, do którego stosuje się odpowiednio przepisy o organach osoby prawnej (art. 33 1 k.c.). Jego działanie, odmiennie niż działanie zarządcy - jest działaniem samej wspólnoty, a nie osoby trzeciej w stosunku do niej.

Zgodnie z art. 18 u.w.l. właściciele lokali mogą w umowie lub w drodze uchwały powierzyć zarządzanie nieruchomością osobie fizycznej lub prawnej, którą ustawodawca w innych przepisach nazywa zarządcą (np. art. 14 pkt 5, art. 24, 29, 30, 31, 32 i 32a u.w.l.). Zarządca jest osobą trzecią (odrębnym podmiotem) w stosunku do wspólnoty mieszkaniowej, nawet gdy jest upoważniony do jej reprezentowania (uide: Uzasadnienia uchwał Sądu Najwyższego z dnia 16 lutego 2012 r., III CZP 96/11, z dnia 27 listopada 2003 r., III CZP 74/03 i z dnia 14 września 2005 r„ III CZP 62/05 oraz wyrok Sądu Apelacyjnego w Katowicach z dnia 4 października 2013 r., I ACa 562/13).

Kierując się powyższymi standardami należy stwierdzić, że powołanie dwóch podmiotów uprawnionych do wykonywania tych samych czynności nie było zamiarem właścicieli lokali nieruchomości przy ul. (...) w S.. Mając na względzie treść samej uchwały nr (...) z dnia 15 kwietnia 2008 r., jak również okoliczność funkcjonowania w ramach struktur pozwanej wspólnoty zarządu, należy zważyć, iż jedynym przedmiotem, a zarazem celem uchwały nr (...) było udzielenie zarządowi wspólnoty upoważnienia do zawarcia z Zakładem (...) w S. umowy o zarządzanie nieruchomością wspólną w rozumieniu art. 184b u.g.n.

Przyznać należy przy tym, że uchwała nr (...) nie została sformułowana prawidłowo a literalne, ściśle formalistyczne jej odczytanie może prowadzić do sprzecznych wniosków. Należy jednak pamiętać, że treść czynności prawnej, którą jest także uchwała wspólnoty mieszkaniowej, powinna być tłumaczona, jak tego wymagają okoliczności, w których została dokonana, a także zasady współżycia społecznego (art. 65 § 1 k.c.). Te przemawiają za tym, aby od treści uchwał podejmowanych przez nieprofesjonalnych uczestników obrotu nie wymagać profesjonalizmu właściwego prawnikom w doborze odpowiednich do celu uchwał określeń (yide: Postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 12 września 2013 r., IV CZ 72/13). Decydujące znaczenie należy więc nadać celowi podjętej uchwały, którym było zawarcie umowy o administrowanie nieruchomością wspólną. Treść czynności prawnej, którą jest także uchwała wspólnoty mieszkaniowej, powinna być tłumaczona, jak tego wymagają okoliczności, w których została dokonana, a także zasady współżycia społecznego (art. 65 § 1 k.c.). Te przemawiają za tym, aby od treści uchwał podejmowanych przez nieprofesjonalnych uczestników obrotu nie wymagać profesjonalizmu właściwego prawnikom w doborze odpowiednich do celu uchwał określeń.
http://orzeczenia.ms.gov.pl/content/$N/ ... -11-23_003
piotrusb

Link:
BBcode:
HTML:
Schowaj odnośniki
Pokaż odnośniki do wpisu

ODPOWIEDZ
  • Podobne tematy
    Odpowiedzi
    Odsłony
    Ostatni post

Wróć do „Orzecznictwo sądów powszechnych”