Wybór sposobu rozliczania co

Orzecznictwo sądów rejonowych, okręgowych i apelacyjnych.
Wiadomość
Autor
piotrusb
.
.
Posty: 5967
Rejestracja: 28-12-2009, 17:51

Wybór sposobu rozliczania co

#1 Post autor: piotrusb » 15-10-2020, 09:16

Wyrok Sądu Rejonowego Gdańsk – Północ w Gdańsku z dnia 8 września 2020 r., sygn. akt I C 346/16.
Sąd zważył, iż w obowiązujących przepisach prawnych, w szczególności ustawie z dnia 10 kwietnia 1997 r. - Prawo energetyczne (t. jedn. Dz. U. z 2012 r. poz. 1059 ze zm.), ani też z przepisach wykonawczych wydanych na jej podstawie brak jest uregulowania w zakresie przyjmowanych proporcji rozliczeń kosztów centralnego ogrzewania czy też nakazania stosowania jednej konkretnej metody rozliczeniowej. Odnoszący się do kwestii regulaminów rozliczeń ciepła art. 45a w ust. 9 stanowi jedynie, iż właściciel lub zarządca budynku wielolokalowego dokonuje wyboru metody rozliczania całkowitych kosztów zakupu ciepła na poszczególne lokale mieszkalne i użytkowe w tym budynku, tak aby wybrana metoda, uwzględniając współczynniki wyrównawcze zużycia ciepła na ogrzewanie, wynikające z położenia lokalu w bryle budynku przy jednoczesnym zachowaniu prawidłowych warunków eksploatacji budynku określonych w odrębnych przepisach, stymulowała energooszczędne zachowania oraz zapewniała ustalanie opłat, o których mowa w ust. 4, w sposób odpowiadający zużyciu ciepła na ogrzewanie i przygotowanie ciepłej wody użytkowej. W ust. 10 wskazano zaś, iż właściciel lub zarządca budynku wielolokalowego wprowadza wybraną metodę, o której mowa w ust. 9, w formie wewnętrznego regulaminu rozliczeń ciepła przeznaczonego na ogrzewanie tego budynku i przygotowanie ciepłej wody użytkowej dostarczanej centralnie poprzez instalację w budynku, zwanego dalej "regulaminem rozliczeń"; regulamin rozliczeń podaje się do wiadomości osobom, o których mowa w ust. 2, w terminie 14 dni od dnia jego wprowadzenia do stosowania.

W myśl przepisu art. 45a ust. 9 Prawa energetycznego, właściciel lub zarządca budynku ma więc obowiązek określenia metody rozliczania całkowitych kosztów zakupu ciepła na poszczególne lokale mieszkalne i użytkowe w tym budynku. Wybór odpowiedniego sposobu rozliczeń musi nastąpić spośród metod wymienionych w art. 45a ust. 8 prawa energetycznego, ten zaś wskazuje, iż koszty zakupu ciepła, o których mowa w ust. 2, rozlicza się w części dotyczącej:

1) ogrzewania, stosując metody wykorzystujące:

a) dla lokali mieszkalnych i użytkowych:

-wskazania ciepłomierzy,

-wskazania urządzeń wskaźnikowych niebędących przyrządami pomiarowymi w rozumieniu przepisów metrologicznych, wprowadzonych do obrotu na zasadach i w trybie określonych w przepisach o systemie oceny zgodności,

-powierzchnię lub kubaturę tych lokali,

b) dla wspólnych części budynku wielolokalowego użytkowanych przez osoby, o których mowa w ust. 2, powierzchnię lub kubaturę tych części odpowiednio w proporcji do powierzchni lub kubatury zajmowanych lokali;

2) przygotowania ciepłej wody użytkowej dostarczanej centralnie przez instalację w budynku wielolokalowym, stosując metody wykorzystujące:

a) wskazania wodomierzy ciepłej wody w lokalach,

b) liczbę osób zamieszkałych stale w lokalu.

Wybór metody powinien być dokonany na podstawie ustawowo określonych przesłanek. Treść art. 19 ust. 9 Prawa energetycznego wskazuje jednak, iż ustawodawca w tym zakresie daje dużą swobodę w doborze metody przypisania udziału poszczególnych lokali w ogólnych kosztach zakupu ciepła, skoro jedynie ogólnie wskazuje, iż dobór konkretnej metody, powinien nastąpić przy uwzględnieniu współczynników wyrównawczych zużycia ciepła na ogrzewanie, wynikających z położenia lokalu w bryle budynku i przy jednoczesnym zachowaniu prawidłowych warunków eksploatacji budynku, określonych w odrębnych przepisach (tj. w przepisach prawa budowlanego), powinien stymulować energooszczędne zachowania oraz zapewniać ustalanie opłat za ciepło, pobieranych od mieszkańców i użytkowników lokali w tym budynku, w sposób odpowiadający rzeczywistemu zużyciu ciepła na ogrzewanie i przygotowanie ciepłej wody użytkowej. Takie jednak podejście ustawodawcy spowodowało, iż w sprawie niniejszej zachodziła konieczność oceny postanowień regulaminu, a w szczególności przyjętego sposobu rozliczeń i proporcji pomiędzy poszczególnymi składowymi kosztów zmiennych c. o. w świetle powyższych zasad.

Sąd rozważając tę kwestię w całości oparł się na opinii biegłego z zakresu ciepłownictwa, który przedstawił dwa warianty rozliczenia ciepła w lokalu pozwanych w spornym okresie. Jeden polegał na przyjęciu, że lokal pozwanych jest nieopomiarowany, drugi, oparty był na wskazaniach podzielników ciepła i obowiązującym w powodowej wspólnocie regulaminie. Metoda przyjęta przez powodową Wspólnotę nie odzwierciedla rzeczywiście pobranej ilości ciepła przez pozwanych. Biegły wyjaśniał, iż rozliczenie wykonane tylko w oparciu o wskazania podzielników może wskazywać znaczne dysproporcje w stosunku do ilości ciepła odpowiadającego jego zużyciu w rozliczanym lokalu, usytuowanym w budynku wielolokalowym. Podkreślił, iż poziom zużycia ciepła wskazany przez powódkę w lokalu pozwanych nie jest realny fizycznie w warunkach mieszkalnych, a tym samym wskazania podzielników nie odzwierciedlają ilości ciepła rzeczywiście pobranego przez pozwanych.

Metoda zaproponowana przez zarząd powodowej Wspólnoty nie skłania do oszczędnych zachowań mieszkańców, bowiem uiszczają oni albo tylko cześć tych kosztów albo koszty przekraczające wskazania indywidualnych ciepłomierzy (przy uwzględnieniu wskazań indywidualnych ciepłomierzy), to nie mają dostatecznej motywacji do zmniejszenia zużycia ciepła, skoro z uwagi na zastosowanie podzielników ciepła pozostałą cześć tych kosztów i tak uiszczą inni właściciele lokali we wspólnocie. Takie rozwiązanie niweczy starania każdego z mieszkańców dążących do obniżenia kosztów za dostarczaną do jego lokalu energię, a nadto obciąża innych właścicieli kosztami za energię cieplną zużytą w innych lokalach.

Ponadto, przyjęty sposób wyboru metody rozliczenia dostawy energii cieplnej nie zapewnia ustalenia opłat za ciepło, pobieranych od mieszkańców i użytkowników danego budynku w sposób odpowiadający zużyciu ciepła na ogrzewanie, a temu właśnie celowi miała służyć wybrana metoda. Powódka, będąc zobowiązaną do rozliczania kosztów ciepła określoną metodą, nie wskazała żadnej argumentacji pozwalającej na ocenę prawidłowości wyboru w świetle zasad wynikających z Prawa energetycznego.

Sąd w oparciu o niekwestionowaną przez żądną ze stron opinię biegłego z zakresu ciepłownictwa ustalił, iż w niniejszym przypadku należy przyjąć metodę rozliczenia spornego lokalu w warunkach lokalu nieopomiarowanego.
http://orzeczenia.ms.gov.pl/content/$N/ ... -09-08_001
piotrusb

Link:
BBcode:
HTML:
Schowaj odnośniki
Pokaż odnośniki do wpisu

ODPOWIEDZ
  • Podobne tematy
    Odpowiedzi
    Odsłony
    Ostatni post

Wróć do „Orzecznictwo sądów powszechnych”