Zakaz parkowania na drodze pożarowej

Orzecznictwo sądów rejonowych, okręgowych i apelacyjnych.
Wiadomość
Autor
piotrusb
.
.
Posty: 5967
Rejestracja: 28-12-2009, 17:51

Zakaz parkowania na drodze pożarowej

#1 Post autor: piotrusb » 09-10-2020, 09:24

Wyrok Sądu Okręgowego w Poznaniu z dnia 23 lipca 2020 r., sygn. akt XII C 897/17.
Powódka wniosła o uchylenie uchwały w sprawie zakazu zatrzymywania się i postoju wszelkimi pojazdami na drodze pożarowej biegnącej wzdłuż południowej ściany budynku (na całej długości od bramy wjazdowej na teren posesji do bramy garażu podziemnego).

Zarzuty powódki koncertowały się na tym, iż treść skarżonej uchwały rażąco narusza jej interesy. Przede wszystkim brak możliwość zatrzymywania się i postoju przed jej lokalem poważnie utrudnia prowadzenie działalności gospodarczej tj. restauracji i w oparciu o te zarzuty wnosiła o jej uchylenie w całości.(...)
W ocenie sądu poważne wątpliwości budzi, iż konieczne stało się podjęcie przez Wspólnotę decyzji w zakresie wprowadzenia zakazu zatrzymywania się i postoju na drodze wzdłuż północnej ściany budynku. Istniejący obecnie stan, powoduje wiele nieporozumień między zarządcą, a powódką, jej współpracownikami i kontrahentami. Wejście do lokalu jest stale monitorowane, każde zatrzymanie się pojazdu odnotowane, a następnie sprawa jest kierowana na Policję lub do Straży Miejskiej. Powódce nie przyznano innego miejsca postojowego, nadto złożony przez nią wniosek o udostępnienie miejsca parkingowego naprzeciwko lokalu pozostał bez odpowiedzi.

Zakaz został wprowadzony po ustanoweniu przedmiotowej drogi wjazdowej drogą pożarową.

Podkreślenia wymaga fakt, że dotychczasowe korzystanie przez powódkę z drogi przed jej lokalem nie budziło zastrzeżeń zarządcy oraz innych mieszańców nieruchomości. Przed lokalem powódki znajduje się zatoczka, w której dotąd zatrzymywała pojazdy, jednocześnie ruch na drodze wjazdowej do garażu był możliwy dla innych kierujących w obie strony. Powódka dokonując zakupu lokalu z przeznaczaniem na prowadzenie restauracji nie była informowana o ograniczeniach w postaci braku możliwości zatrzymywania się przed lokalem. Początkowo nie było żadnych zastrzeżeń, a obecnie zarządca nie godzi się na zatrzymywanie pojazdów powódki lub jej współpracowników, kontrahentów przed lokalem, której to wyrazem jest podjęcie przedmiotowej uchwały, która wprowadziła zakaz zatrzymywania się i postoju.

Zarządca jako zmianę okoliczności wskazuje ustanowenie drogi pożarowej wzdłuż północnej ściany budynku. Powódka kwestionowała, aby droga wjazdowa do garaży spełniała wymogi drogi pożarowej. Sąd uznał, iż dla ustalania tej okoliczności niezbędne jest skorzystanie z wiedzy fachowej biegłego. Sąd postanowił przeprowadzić dowód z opinii biegłego z dziedziny inżynierii ruchu na okoliczność czy wjazd do garażu jest droga wewnętrzną w rozumieniu ustawy o drogach publicznych oraz dowód z opinii biegłego z dziedziny bezpieczeństwa przeciwpożarowego na okoliczność czy wjazd do garażu spełnia kryteria drogi przeciwpożarowej. Niemniej niezbędna dla wykonania opinii przez biegłego z dziedziny pożarnictwa okazała się dokumentacja, w której posiadaniu znajduje się pozwany. Wobec faktu, iż pozwany żądanych dokumentów nie przedstawił. Biegły zwrócił akta bez sporządzenia opinii.

Zgodnie z treścią art. 248 kpc każdy obowiązany jest przedstawić na zarządzenie sądu w oznaczonym terminie i miejscu dokument znajdujący się w jego posiadaniu i stanowiący dowód faktu istotnego dla rozstrzygnięcia sprawy, chyba że dokument zawiera informacje niejawne. Od powyższego obowiązku może uchylić się ten, kto co do okoliczności objętych treścią dokumentu mógłby jako świadek odmówić zeznania albo kto posiada dokument w imieniu osoby trzeciej, która mogłaby z takich samych przyczyn sprzeciwić się przedstawieniu dokumentu. Jednakże i wówczas nie można odmówić przedstawienia dokumentu, gdy jego posiadacz lub osoba trzecia obowiązani są do tego względem chociażby jednej ze stron albo gdy dokument wystawiony jest w interesie strony, która żąda przeprowadzenia dowodu. Strona nie może ponadto odmówić przedstawienia dokumentu, jeżeli szkoda, na którą byłaby przez to narażona, polega na przegraniu procesu.

Zgodnie z treścią art. 233 kpc sąd ocenia wiarogodność i moc dowodów według własnego przekonania, na podstawie wszechstronnego rozważenia zebranego materiału oraz na tej samej podstawie ocenia, jakie znaczenie nadać odmowie przedstawienia przez stronę dowodu lub przeszkodom stawianym przez nią w jego przeprowadzeniu wbrew postanowieniu sądu.

Dlatego sąd na podstawie własnego przekonania ocenił jakie znaczenie należy przyznać niezłożeniu niezbędnej biegłemu dokumentacji, a która jest w posiadaniu pozwanego, uwzględniając przy tym treść art. 3 kpc, który nakazuje stronom postępowania dokonywać czynności procesowych zgodnie z dobrymi obyczajami, dawać wyjaśnienia co do okoliczności sprawy zgodnie z prawdą i bez zatajania czegokolwiek oraz przedstawiać dowody. W związku z powyższym sąd nie mógł ocenić w oparciu o fachową wiedzę biegłego zasadności ustanowienia drogi wjazdowej do garażu drogą pożarową. Dlatego uwzględnił w tym zakresie twierdzenia strony powodowej, że droga wjazdowa do garażu, położona wzdłuż południowej ściany budynku nie spełnia wymogów dla drogi pożarowej, które wynikają z Rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji w sprawie przeciwpożarowego zaopatrzenia w wodę oraz dróg pożarowych z dnia 24 lipca 2009 roku (Dz.U.2009.124.1030).(...)

Naruszenie subiektywnego interesu właściciela lokalu poprzez podjęcie uchwały samo przez się nie uzasadnia jej uchylenia na podstawie art. 25 ust. 1 ustawy. Naruszenie interesu właściciela lokalu w rozumieniu tego przepisu stanowi bowiem kategorię obiektywną, ocenianą także w świetle zasad współżycia społecznego. Ustalenie przez sąd, czy skarżona uchwała narusza słuszne interesy skarżącego właściciela musi być zawsze osadzona okolicznościach faktycznych sprawy, nadto musi istnieć co najmniej znaczna dysproporcja pomiędzy potrzebą ochrony interesu określonego właściciela, a ochroną interesu wyrażonego podjętą uchwałą. Spór sprowadza się do rozstrzygnięcia konfliktu pomiędzy dobrem Wspólnoty, a dobrem jej indywidualnego członka.

Sporna uchwała zawiera normy ogólne, skierowane do różnych podmiotów, niemniej jednak wyłącznie w stosunku do powódki powoduje naruszenie jej interesów.

Parkowanie przed lokalem przez powódkę i jej pracowników celem załadunku i rozładunku żywności i produktów spożywczych, w ocenie sądu nie wykracza poza normalne przeznaczenie drogi wewnętrznej. Możliwość parkowania przed lokalem powódki służy wyłącznie jej interesom. Jednakże jednocześnie nie godzi w ocenie sądu w interes wspólnoty, jako całości. Mimo zaparkowania pojazdu przed lokalem powódki, ruch na drodze wjazdowej do garażu może obywać się bez żadnych przeszkód.

Jeśli pozwana uznała za zasadne wprowadzenie zakazu zatrzymywania się i postoju, winna umożliwić powódce korzystanie ze stworzonych miejsc parkingowych. Tak aby przede wszystkim zostały zachowane wymogi sanitarne dot. transportu żywności. Wyznaczenie miejsca postojowego na tzw. kopercie oraz z drugiej strony budynku, z których nie prowadzi żaden chodnik do lokalu powódki w ocenie sądu nie spełnia powyższych wymagań. W tym aspekcie zaskarżona uchwała narusza przepis art. 25 u.w.l..

Pozostawienie przez powódkę i jej współpracowników pojazdów przed lokalem nie pozostaje w sprzeczności z zasadą korzystania z części wspólnej nieruchomości w sposób nie utrudniający korzystanie przez innych współwłaścicieli. Sposób korzystania przez powódkę z drogi wjazdowej bezpośrednio przed jej lokalem w ocenie sądu da się pogodzić z interesem pozostałych członków Wspólnoty. Ponadto należy stwierdzić, że powódka korzysta z drogi zgodnie z jej przeznaczeniem

W doktrynie podnosi się, iż sąd weryfikując zasadność powództwa winien dokonać oceny celowości, gospodarności i rzetelność decyzji Wspólnoty wyrażonej w zaskarżanej uchwale (por. Adam Doliwa, Prawo mieszkaniowe, Komentarz, Wydawnictwo C.H.Beck, rok 2006, wyd. 3).(...)

Zatrzymywanie pojazdów przed lokalem powódki w celu wykonywania niezbędnych czynności dla prowadzenia restauracji jest w ocenie sądu normalnym wykorzystywaniem części drogi wjazdowej, a dokładniej zatoczki. Granice współkorzystania z nieruchomości wspólnej wyznaczają art. 12 ust. 1 oraz art. 13 ust. 1 ustawy o własności lokali. Właściciel lokalu a zarazem członek wspólnoty mieszkaniowej ma takie prawo do współkorzystania z części wspólnych, o ile jest to zgodne z jej przeznaczeniem. Definicję nieruchomości wspólnej zawiera art. 3 ust. 2 ustawy o własności lokali. Jest nią grunt oraz części budynku i urządzenia, które nie służą wyłącznie do użytku właścicieli lokali. Nie ulega wątpliwości, że droga wjazdowa do garażu zalicza się do części wspólnych nieruchomości. Wskazać należy, iż z zebranych w sprawie dowodów wynika, że wyznaczenie miejsc postojowych w znacznej odległości od wejścia do lokalu powódki jest sprzeczne z jej interesem. Uprawnienie do współkorzystania z nieruchomości wspólnej jest ograniczone jedynie poprzez identyczne uprawnienia pozostałych współwłaścicieli. Istotne jest przy tym, iż mimo zatrzymywania się przez powódkę i jej współpracowników i kontrahentów przed lokalem, korzystanie z drogi wjazdowej do garażu przez innych współmieszkańców nie jest zakłócone. Opierając się na zasadach logiki oraz doświadczenia życiowego należy zważyć, że załadunek i rozładunek towarów spożywczych, nie może odbywać się w dowolnym, znacznie oddalonym miejscu.

Reasumując, sąd stoi na stanowisku, że korzystanie przez powódkę z drogi wjazdowej do garażu, w zakresie niezbędnym dla prowadzenia jej działalności gospodarczej nie przekracza zakresu współkorzystania z nieruchomości wspólnej zgodnie z jej przeznaczeniem. Utrzymywanie obecnego stanu rzeczy przekłada się na istotne ograniczenia, trudności dla powódki w prowadzeni restauracji.

W ocenie sądu powyższe okoliczności przemawiały za uchyleniem zaskarżonej uchwały, gdyż jest ona niezgodna z przepisami prawa i narusza interes strony powodowej.
http://orzeczenia.ms.gov.pl/content/$N/ ... -09-29_001
piotrusb

Link:
BBcode:
HTML:
Schowaj odnośniki
Pokaż odnośniki do wpisu

piotrusb
.
.
Posty: 5967
Rejestracja: 28-12-2009, 17:51

Re: Zakaz parkowania na drodze pożarowej

#2 Post autor: piotrusb » 09-10-2020, 09:29

Powódka złożyła pozew 20 maja 2017 r., rozpatrzenie powyższej, niespecjalnie skomplikowanej sprawy, zajęło naszemu sądownictwu ponad 3 lata.
piotrusb

Link:
BBcode:
HTML:
Schowaj odnośniki
Pokaż odnośniki do wpisu

irenalo
moderator
moderator
Posty: 8805
Rejestracja: 27-03-2006, 20:06

Re: Zakaz parkowania na drodze pożarowej

#3 Post autor: irenalo » 09-10-2020, 13:55

Pewnie rok trwało losowanie, który sędzia ma się tym zająć.

Link:
BBcode:
HTML:
Schowaj odnośniki
Pokaż odnośniki do wpisu

piotrusb
.
.
Posty: 5967
Rejestracja: 28-12-2009, 17:51

Re: Zakaz parkowania na drodze pożarowej

#4 Post autor: piotrusb » 09-10-2020, 14:03

Niewykluczone :-)
piotrusb

Link:
BBcode:
HTML:
Schowaj odnośniki
Pokaż odnośniki do wpisu

ODPOWIEDZ

Wróć do „Orzecznictwo sądów powszechnych”