Wspólnota przy określaniu zasad parkowania nie może faworyzować właścicieli lokali mieszkalnych kosztem użytkowych

Orzecznictwo sądów rejonowych, okręgowych i apelacyjnych.
Wiadomość
Autor
piotrusb
.
.
Posty: 5967
Rejestracja: 28-12-2009, 17:51

Wspólnota przy określaniu zasad parkowania nie może faworyzować właścicieli lokali mieszkalnych kosztem użytkowych

#1 Post autor: piotrusb » 16-09-2019, 16:42

Wyrok Sądu Okręgowego w Łodzi z dnia 28 sierpnia 2019 r., sygn. akt II C 1675/18.
Sąd na podstawie poczynionych ustaleń uznał, iż zapisy zarówno samej zaskarżonej uchwały, jak i także przyjętego w niej regulaminu naruszają interesy strony powodowej jako właściciela lokalu użytkowego w obrębie tworzącej Wspólnotę nieruchomości.
Jak bowiem ustalono na podstawie § 2 ust. 2 regulaminu uprawnienie do parkowania zostało zastrzeżone dla mieszkańców pozwanej Wspólnoty. Sąd przeanalizował argumentację strony pozwanej podnoszącej iż § 2 ust. 2 regulaminu przewiduje jedynie pierwszeństwo dla mieszkańców nie wykluczając ewentualnych najemców lokalu użytkowego strony powodowej. Niemniej należy wskazać, iż sam zapis regulaminu pozostaje wewnętrznie sprzeczny, gdyż w części pierwszej zawartego w nim zdania uprawnienie do parkowania zostaje zastrzeżone tylko dla posiadających identyfikatory stałych mieszkańców wspólnoty, zaś w dalszej części pierwszeństwo do miejsca do parkowania zastrzeżono dla mieszkańców. Zatem zastrzeżenie wyłączności owego prawa wydaje się być poczynione na rzecz węższej grupy (stałych mieszkańców, nie zaś ogółu mieszkańców) wobec tej, której następnie przyznano pierwszeństwo. Kluczowe pozostaje jednak to, iż w żadnym z zapisów regulaminu nie odniesiono się do ewentualnych uprawnień osób zajmujących lokale użytkowe, nie będących zatem mieszkańcami w budynku Wspólnoty, lecz będącymi właścicielami znajdujących się tam lokali.
Wynika z tego zamiarem twórców uchwały było odniesienie jej do kategorii osób zaspokajających własne potrzeby mieszkaniowe w danej nieruchomości. Ten punkt widzenia ze swej natury wyklucza osoby jakkolwiek uprawnione do lokali użytkowych.
Zatem zgodnie z treścią regulaminu przyjętego w zaskarżonej uchwale osoby będące właścicielami lokali użytkowych zostały wykluczone z prawa do parkowania na wspólnej nieruchomości.
Niezależnie od powyższego wywodu należy wskazać, iż także inne zapisy zaskarżonej uchwały w ocenie Sądu naruszają interesy powodowego właściciela. Zgodnie bowiem z treścią nadmienionych § 2 ust. 2 i 3 regulaminu wymogiem parkowania jest posiadanie identyfikatora, który winien być każdorazowo umieszczany w widocznym miejscu za przednią szybą zaparkowanego pojazdu. Nie ma przy tym znaczenia, iż zgodnie z własnymi zeznaniami obecna administratorka budynku przeprowadzająca w myśl §3 ust. 1 zaskarżonej uchwały bieżące kontrole w zakresie zgodności parkowania kojarzy z widzenia niektóre pojazdy z osobami uprawnionymi do poszczególnych lokali.
Mając bowiem na uwadze przewidziane w uchwale wymogi dla uzyskania identyfikatora należy wskazać, iż najemcy lokali użytkowych nie będą w stanie przedłożyć wymaganego kompletu dokumentów, w szczególności potwierdzenia swego zameldowania w lokalu użytkowym strony powodowej. Abstrahując bowiem nawet od niespójnego poglądu w orzecznictwie o ogólnej dopuszczalności meldunku w lokalu użytkowym, Sąd przyjął, iż nie sposób wymuszać przez wspólnotę na stronie powodowej meldowanie we własnym lokalu jego aktualnych najemców.
Konkludując powyższy wywód – przeanalizowane zapisy zaskarżonej uchwały i wprowadzonego nią regulaminu naruszają interesy powodowego właściciela lokalu ograniczając prawa jego oraz jego ewentualnych najemców lub podmiotów z innego tytułu uprawnionych do korzystania z problemowego lokalu wobec uprawnionych do lokali mieszkalnych członków wspólnoty. Sąd zwrócił przy tym uwagę na stanowisko doktryny, iż owo naruszenie musi mieć charakter obiektywny, zaś Sąd rozstrzygający sprawę musi wyważyć interes właściciela lokalu z uwzględnieniem interesów pozostałych członków wspólnoty (vide: Komentarze pod red.: M. Balwickiej- Szczyrby oraz H. Izdebskiego; źródło: LEX Omega). Niemniej jednak, należało wskazać, iż przez parkowanie w obrębie podwórza nieruchomości realizowane było władztwo poszczególnych właścicieli nad tą częścią nieruchomości wspólnej. Z kolei udział nieruchomości wspólnej, zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy o własności lokali stanowi prawo związane z własnością lokali w razie jej wyodrębnienia z nieruchomości. Zatem wykluczenie w zapisach uchwały prawa do parkowania osób uprawnionych do korzystania z lokali użytkowych nieruchomości stanowiło niewątpliwie obiektywne naruszenie praw przysługujących stronie powodowej jako właścicielowi lokalu. Co więcej z zachowaniem prawa strony powodowej do parkowania na nieruchomości wspólnej nie wiąże się kolizja z interesami pozostałych właścicieli lokali ani wspólnoty. Co bowiem ustalono, z uwzględnieniem zasobów garażowych nieruchomości miejsca parkingowego starczy dla wszystkich uprawnionych w związku z własnością lokali.
Co znamienne, zgodnie z przesłuchaniem strony pozwanej Wspólnota ma świadomość wystąpienia opisanej „pomyłki” przy formułowaniu uchwały. Jednakże mimo tego nie uchwalono jej stosownej zmiany. Strona pozwana zamierza ją korygować jedynie w sferze faktycznych działań sprzecznych z treścią własnego aktu wewnętrznego poprzez udostępnienie identyfikatora i przekodowanie pilota najemcom lokali użytkowych należących do przedsiębiorstw powiązanych z T. M.. W ocenie Sądu nie jest to wystarczające aby przyjąć konwalidację zaskarżonej uchwały. W obrocie pozostanie bowiem sam akt naruszający interesy strony powodowej, zaś jak trafnie wskazał jej reprezentant przed zamknięciem rozprawy oparcie się o uznaniowe lekceważenie zapisów uchwały przez dany zarząd w danym okresie czasu nie stanowi dla strony powodowej żadnej gwarancji.
Dlatego też zaskarżoną uchwałę należało uchylić.
http://orzeczenia.ms.gov.pl/content/$N/ ... -08-28_001
piotrusb

Link:
BBcode:
HTML:
Schowaj odnośniki
Pokaż odnośniki do wpisu

ODPOWIEDZ
  • Podobne tematy
    Odpowiedzi
    Odsłony
    Ostatni post

Wróć do „Orzecznictwo sądów powszechnych”