Zapis art. 12 ust. 2 uwl jest bezwzględnie obowiązujący i nie może być zmieniony uchwałą

[piotrusb]

Wyrok Sądu Okręgowego w Toruniu z dnia 26 kwietnia 2018 r., sygn. akt I C 968/17.

O uchwale nieistniejącej można mówić w sytuacji istnienia poważnych uchybień dotyczących trybu jej podjęcia skutkujących uznaniem ,że w ogóle nie można mówić o takim akcie prawnym jaki jest uchwała. Miałoby to miejsce np. w sytuacji, gdyby w ogóle nie odbyło się głosowanie nad nią. W niniejszej sprawie sytuacja taka nie ma miejsca. Powódka nawet nie zgłasza żadnych zarzutów dotyczących kwestii proceduralnych, lecz po prostu nie zgadza się z treścią uchwały. W tej części powództwo podlegało więc oddaleniu.

Zasadne jest natomiast żądanie uchylenia uchwały we wskazanych w pozwie punktach. Jest ona bowiem sprzeczna z bezwzględnie obowiązującym przepisem prawa - art. 12 ust. 2 ustawy. Przepis ten stanowi że pożytki i inne przychody z nieruchomości wspólnej służą pokrywaniu wydatków związanych z jej utrzymaniem , a w części przekraczającej te potrzeby przypadają właścicielom lokali w stosunku do ich udziałów. W takim samym stosunku właściciele ponoszą wydatki i ciężary związane z utrzymaniem nieruchomości wspólnej w części nie znajdującej pokrycia w pożytkach i innych przychodach. Zasada obciążania kosztami „stosownie do udziałów” nie może więc być zmieniana na skutek uchwały członków wspólnoty którzy, na przykład, uznają że inny sposób rozliczenia byłby bardziej uczciwy i sprawiedliwy. Nie ma więc znaczenia to, jaką argumentacją kierowała się pozwana Wspólnota odstępując od tej zasady. Przepisy ustawy nie dają żadnej możliwości w tym zakresie. Zasada wyrażona w art. 12 ust. 2 ustawy obowiązuje bowiem bezwzględnie.

Argumentacja pozwanej, że niektóre z pozycji opłat pomimo odniesienia ich mianownika do powierzchni mieszkania odpowiadają wielkości udziałów nie zasługuje na uwzględnienie. Nie taka była bowiem treść i intencja podjęcia uchwały. Jednoznacznie bowiem od 2014r. zerwano z zasadą obciążania kosztami „stosownie do udziałów”. Zbieżność powierzchni i wielkości udziału należy uznać w tym kontekście za przypadkową. Zarówno z treści uchwały jak i informacji która dociera do mieszkańca w postaci „Zawiadomienia o zmianie wysokości opłat” jednoznacznie wynika w jaki sposób opłaty zostały obliczone. Brak tu jest miejsca dla snucia jakiś domysłów, że jednak zasada „stosownie do udziałów” jest zachowana.
Mając powyższe na uwadze sąd uchylił uchwałę nr 1/2017 w częściach objętych żądaniem pozwu. W tych bowiem częściach ustalenie zasad ponoszenia kosztów było sprzeczne z art. 12 ust. 2 ustawy .
Sąd oddalił powództwo w części dotyczącej nakazania, czyli:
a) przeliczenia z podaniem danych źródłowych tego przeliczenia w celu kontroli, wysokości wszystkich składników opłat mieszkaniowych dla właścicieli nieruchomości od pierwszego dnia ich zastosowania, kiedykolwiek w przeszłości, w wysokości niezgodnej ze ustawa o własności lokali,
b) przedstawienia zestawienia wpłat wszystkich właścicieli nieruchomości z wyliczonymi dla nich nadpłatami i niedopłatami w związku z niezgodnością wysokości opłat z ustawą o własności lokali,
c) zwrotu nadpłat właścicielom lokali według zestawienia z punktu „b”,
d) obciążenia właścicieli niedopłatami według zestawienia z punktu „b”.
Żaden przepis ustawy nie stwarza kompetencji dla sądu odnośnie tych żądań. W zakresie problematyki objętej mniejszym pozwem sąd ogranicza się jedynie do uchylenia uchwały i na tym kończy się jego zadanie.

http://orzeczenia.ms.gov.pl/content/$N/ ... -04-26_001