Sąd może rozłożyć zadłużenie właścicela wobec wspólnoty tylko w szczególnie uzasadnionych przypadkach

Orzecznictwo sądów rejonowych, okręgowych i apelacyjnych.
Wiadomość
Autor
piotrusb
.
.
Posty: 5967
Rejestracja: 28-12-2009, 17:51

Sąd może rozłożyć zadłużenie właścicela wobec wspólnoty tylko w szczególnie uzasadnionych przypadkach

#1 Post autor: piotrusb » 15-11-2018, 10:38

Wyrok Sądu Rejonowego w Gdyni z dnia 21 grudnia 2017 r., sygn. akt I C 870/17.
Powodowa Wspólnota Mieszkaniowa dochodziła od pozwanych będących współwłaścicielami lokalu mieszkalnego zapłaty kosztów zarządu nieruchomością wspólną za okres od września 2014r. do czerwca 2017r. Zgodnie z treścią przepisu art. 13 ust. 1 ustawy z dnia 24 czerwca 1994r. o własności lokali (tekst jednolity Dz. U. z 2015r. poz. 1892 ze zm.) właściciel ponosi wydatki związane z utrzymaniem jego lokalu, jest obowiązany utrzymywać swój lokal w należytym stanie, przestrzegać porządku domowego, uczestniczyć w kosztach zarządu związanych z utrzymaniem nieruchomości wspólnej, korzystać z niej w sposób nie utrudniający korzystania przez innych współwłaścicieli oraz współdziałać z nimi w ochronie wspólnego dobra.(…) Jak stanowi natomiast przepis art. 15 ww. ustawy o własności lokali na pokrycie kosztów zarządu właściciele lokali uiszczają zaliczki w formie bieżących opłat, płatne z góry do dnia 10 każdego miesiąca.(…)
...bezsprzecznie w okresie spornym (pozwani) pozostawali współwłaścicielami ww. lokalu i członkami powodowej wspólnoty mieszkaniowej, a w związku z tym byli zobowiązani do ponoszenia kosztów zarządu nieruchomością wspólną, zgodnie z treścią art. 13-14 ustawy o własności lokali. (…)

W sprzeciwach od nakazu zapłaty pozwani wnieśli o rozłożenie zadłużenia na raty, zgodnie z dyspozycją art. 320 k.p.c. W uzasadnieniu tego wniosku pozwani podnosili, iż zadłużenie nie powstało z ich winy, albowiem mieszkanie oddali do bezpłatnego użytku swemu ojcu, który zobowiązał się do ponoszenia wszelkich opłat związanych z korzystaniem z tego lokalu, zaś o powstałym zadłużeniu dowiedzieli się dopiero z wezwania do zapłaty. Ponadto, pozwani wskazali na swoją trudną sytuację finansową, podnosząc, że nie są w stanie spłacić zadłużenia jednorazowo. Zgodnie z treścią art. 320 k.c. w szczególnie uzasadnionych wypadkach sąd może w wyroku rozłożyć na raty zasądzone świadczenie. Jak podnosi się w doktrynie zastosowanie tego tzw. moratorium sędziowskiego może mieć miejsce jedynie w wypadkach "szczególnie uzasadnionych", tzn. wyjątkowych. Należy przyjąć, że owe "szczególne okoliczności" zachodzą wówczas, kiedy natychmiastowe wykonanie wyroku byłoby rażące sprzeczne z zasadami współżycia społecznego. Na przykład jeżeli ze względu na stan majątkowy, zdrowotny, rodzinny i inne niezwłoczne spełnienie świadczenia lub jednorazowo spełnienie zasądzonego świadczenia przez pozwanego byłoby niemożliwe, bardzo utrudnione lub narażałoby pozwanego albo jego bliskich na niepowetowaną szkodę. Stosując przepis art. 320 k.p.c. Sąd powinien rozważyć wszystkie okoliczności danej sprawy, zarówno dotyczące pozwanego, jak i powoda (por. A. Zieliński (red.) Kodeks postępowania cywilnego. Komentarz, wydanie 7, C.H. Beck 2014, s. 563-564). Należy także mieć na uwadze, że ochrona strony pozwanej przewidziana przepisem art. 320 kpc nie może być stawiana ponad ochronę strony powodowej; wymaga przy tym również uwzględnienia wszystkich okoliczności sprawy, w tym także uzasadnionego interesu powoda. Ponadto wskazać należy, iż celem zastosowania instytucji prawnej z art. 320 k.p.c. jest umożliwienie stronie pozwanej spełnienia świadczenia. W związku z powyższym, strona winna wykazać, iż jest w stanie wypełnić swój obowiązek w terminie wskazanym we wniosku. (por. wyrok Sądu Apelacyjnego w Szczecinie z dnia 8 lutego 2017r., I ACa 923/16).

W ocenie Sądu w niniejszej sprawie nie zachodzi „szczególnie uzasadniony wypadek” w rozumieniu art. 320 k.p.c. Z zeznań pozwanego Ł. L. wynika, że posiada on wystarczający majątek, aby móc jednorazowo zaspokoić roszczenia powódki. Co prawda, łączny miesięczny dochód pozwanego wynosi około 4.200 zł i w znacznej części przeznaczany jest na bieżące utrzymanie i spłatę innych zobowiązań, niemniej należy mieć na uwadze, że pozwany jest właścicielem działek budowlanych, z których każda ma powierzchnię 1.000 m2. Przedmiotowe działki mogą stanowić źródło potencjalnego dochodu. Pozwany wcale nie musi sprzedawać działek, może je oddać np. w dzierżawę, uzyskując dochód z czynszu. Aktualnie, pozwany w ogóle nie wykorzystuje potencjału tych nieruchomości, albowiem oddał je do bezpłatnego korzystania sąsiadowi. Ponadto, nie można tracić z pola widzenia, że pozwani są współwłaścicielami spornego lokalu, który także może przynosić dochód z tytułu najmu. Pozwani do tej pory tolerowali fakt, iż zamieszkujący w tym lokalu ojciec pozwanych nie dokonywał żadnych płatności i nie wnieśli o jego eksmisję z mieszkania. Zatem, w przypadku pozwanego Ł. L., należy stwierdzić, iż posiadany przez niego majątek umożliwia mu spłatę zadłużenia, zwł. przy uwzględnieniu aktualnej wysokości zobowiązania. W przypadku drugiego z pozwanych M. L., Sąd nie dysponował wystarczającymi danymi co do jego sytuacji finansowej, albowiem pozwany nie stawił się na rozprawie celem złożenia zeznań w charakterze strony. Niemniej, w oparciu o zeznania jego brata, ustalono, że M. L. nie ma stałej pracy, a jego narzeczona w ogóle nie pracuje. Okoliczności te poddają w wątpliwość sens uwzględnienia wniosku pozwanego, gdyż nie ma dostatecznej pewności, że rozłożenie świadczenia na raty doprowadziłoby do wykonania zapadłego w sprawie wyroku, jakim jest spłata zadłużenia w odroczonym terminie. Stąd też rozłożenie świadczenia na raty było niecelowe. Nie bez znaczenia był również fakt, że zaproponowana przez pozwanych wysokość rat i termin spłaty należności, nie uwzględniały interesu powódki. Należy bowiem pamiętać, że w przypadku nieterminowego regulowania zobowiązań przez właścicieli lokali, bieżące koszty utrzymania nieruchomości wspólnej są niejako „kredytowane” przez pozostałych członków wspólnoty mieszkaniowej. Stąd, odroczenie w czasie spłaty zadłużenia na zbyt długi okres może spowodować opóźnienia w realizacji zobowiązań w stosunku do dostawców mediów czy też innych zobowiązań (np. wynagrodzenia za przeglądy) albo uniemożliwić wykonywanie koniecznych remontów. W tych okolicznościach Sąd nie uwzględnił wniosku pozwanych o rozłożenie zadłużenia na raty.
http://orzeczenia.ms.gov.pl/content/$N/ ... -12-21_001
piotrusb

Link:
BBcode:
HTML:
Schowaj odnośniki
Pokaż odnośniki do wpisu

ODPOWIEDZ
  • Podobne tematy
    Odpowiedzi
    Odsłony
    Ostatni post

Wróć do „Orzecznictwo sądów powszechnych”