Wspólnota ma obowiązek wyposażenia nieruchomości w pojemniki na śmieci

Orzecznictwo sądów rejonowych, okręgowych i apelacyjnych.
Wiadomość
Autor
piotrusb
.
.
Posty: 5967
Rejestracja: 28-12-2009, 17:51

Wspólnota ma obowiązek wyposażenia nieruchomości w pojemniki na śmieci

#1 Post autor: piotrusb » 16-08-2018, 13:37

Wyrok Sąd Apelacyjny w Gdańsku z dnia 15 marca 2018 r., sygn. akt V ACa 131/17.
Co wymaga zauważenia, a co podnosił sam skarżący stosownie do treści art. (...) ust. 2 pkt 2 ustawy o utrzymaniu czystości i porządku w gminach (dalej jako u.u.c.p.g.) szczegółowe zasady utrzymania czystości i porządku na terenie gminy dotyczące warunków rozmieszczania pojemników przeznaczonych do zbierania odpadów komunalnych na terenie nieruchomości określa regulamin utrzymania czystości i porządku na terenie gminy uchwalany przez Radę gminy po zasięgnięciu opinii państwowego powiatowego inspektora sanitarnego. Regulamin ten wydawany jest w oparciu o delegację zawartą w powoływanym powyżej przepisie, a więc co oczywiste szczegółowe unormowania zawarte w tym regulaminie nie mogą nie tylko pozostawać w sprzeczności z regulacją omawianej ustawy, w której znajduje się delegacja do uchwalenia tego regulaminu, ale też zapisy takiego regulaminu nie mogą wyprzedzać unormowania ustawowego oraz stanowić o zdezaktualizowaniu obowiązków wynikających wprost z przedmiotowej ustawy. Tym samym w żadnym przypadku nie można stwierdzić, aby regulacja w postaci uchwały nr (...)/16 Rady Miasta T. z dnia 12 maja 2016r.w sprawie regulaminu utrzymania czystości i porządku na terenie Gminy M. T. w jakikolwiek sposób zwalniała pozwaną z wynikającego z art. 5 ust. 1 pkt 1 w zw. z art. 2 ust. 3 u.u.c.p.g. obowiązku wyposażenia nieruchomości w pojemniki służące do zbierania odpadów komunalnych.

Podkreślenia wymaga przy tym jak słusznie przyjął Sąd Okręgowy, iż treść art. 3 ustawy o odpadach zawiera słownik ustawowy, obejmujący wiążące definicje legalne, w tym m.in. odnoszące się do terminu "odpadów komunalnych". Pod tym pojęciem, zawartym w art. 3 ust. 1 pkt 7 ustawy o odpadach należy rozumieć nie tylko odpady powstające w gospodarstwach domowych (z wyłączeniem pojazdów wycofanych z eksploatacji), ale także odpady niezawierające odpadów niebezpiecznych, pochodzące od innych wytwórców odpadów, które ze względu na swój charakter lub skład są podobne do odpadów powstających w gospodarstwach domowych. Stwierdzić przy tym należy, że ustawodawca konstruując we wskazanej ustawie pojęcie "odpadów komunalnych" skupił się w głównej mierze na wskazaniu źródeł ich pochodzenia, niezależnych jednak od charakteru podmiotu, odpowiedzialnego za ich wytworzenie i posiadanie. W konsekwencji nie można przyjąć, aby na gruncie obowiązującej ustawy o odpadach, odpady powstałe w związku z prowadzeniem działalności gospodarczej mogły a priori zostać uznane za odpady nie mieszczące się w zakresie odpadów komunalnych.
W tym miejscu zauważenia wymaga, iż Sąd Apelacyjny nie podziela jednak wyrażonego w uzasadnieniu zaskarżonego wyroku stanowiska Sądu I instancji, w zakresie w jakim wynika z niego, iż ilość odpadów powstających w ramach działalności gospodarczej nie ma w istocie znaczenia dla zakwalifikowania odpadów jako „odpadów komunalnych.” W świetle powoływanej powyżej definicji legalnej z art. 3 ust 1 pkt 7, nie można bowiem wykluczyć, iż w zależności od okoliczności, ilość odpadów pochodzących od wytwórców odpadów innych niż gospodarstwa domowe stanowiłaby o takim ich charakterze, iż nie można byłoby uznać tych odpadów za odpady podobne do powstających w gospodarstwach domowych, co stanowiłoby o niemożliwości zaliczenia ich do odpadów komunalnych. Niemniej jednak na gruncie przedmiotowej brak podstaw do przyjęcia, aby ilość odpadów wytwarzanych w ramach działalności cateringowej w przedmiotowym dla sprawy lokalu użytkowym miała stanowić o braku podobieństwa tych odpadów do odpadów komunalnych. Z przedstawionych przez powódkę zdjęć wynika, iż odpady z tej działalności są składowane w dwóch średnich rozmiarów kontenerach, co zdaniem Sądu Apelacyjnego przemawia za tym, iż ilość tych odpadów, w szczególności z uwagi na ich rodzaj, nie jest aż tak znacznych rozmiarów, aby uniemożliwiała zakwalifikowanie ich jako odpadów podobnych do odpadów z gospodarstwa domowego. W konsekwencji za słuszny należy uznać pogląd Sądu Okręgowego, iż ilość odpadów powstających codziennie przy przygotowywaniu dietetycznych dań w ramach prowadzonej w należącym do pozwanej Wspólnoty Mieszkaniowej lokalu użytkowym działalności cateringowej nie ma żadnego znaczenia dla zakwalifikowania odpadów jako odpadów komunalnych. Apelujący nie przedstawili zaś jakichkolwiek argumentów i dowodów, które pozwoliły na poczynienie odmiennych ustaleń w tym względzie, niewątpliwie zaś ciężar dowodu spoczywał w tym zakresie na pozwanej Wspólnocie Mieszkaniowej.

W kontekście przeprowadzonych rozważań należy więc stwierdzić, iż przepisy regulaminu utrzymania czystości i porządku na terenie Gminy M. T. wprowadzanego uchwałą nr (...)/16 Rady Miasta T. z dnia 12 maja 2016r., w tym w zakresie w jakim w § 12 ust. 2 mają zakazywać umieszczania w pojemnikach przeznaczonych do zbierania odpadów komunalnych odpadów pochodzących z działalności gospodarcze nie mogę wyprzedzać czy też niwelować obowiązku nałożonego na właścicieli nieruchomości, a w niniejszej sprawie na pozwaną Wspólnotę Mieszkaniową, a wynikającego z powoływanej regulacji art. 5 ust. 1 pkt 1 w zw. z art. 2 ust. 3 u.u.c.p.g. obowiązku wyposażenia nieruchomości w pojemniki służące do zbierania odpadów komunalnych – w znaczeniu nadanym art. 3 ust 1 pkt 7 ustawy o odpadach. Nadto należy zauważyć, iż regulamin utrzymania czystości i porządku na terenie Gminy M. T. w zakresie powoływanym przez apelującą, dotyczy technicznej kwestii zakazu składowania odpadów z działalności gospodarczej w konkretnych pojemnikach, co nie uniemożliwia samo w sobie realizacji obowiązku zapewniania przez pozwaną pojemników na odpady na terenie nieruchomości wspólnej.

Za niezasadne należy uznać również twierdzenia skarżącej jakoby z przedmiotowego dla sprawy obowiązku wyposażenia nieruchomości w pojemniki służące do zbierania odpadów komunalnych miał zwalniać pozwaną Wspólnotę fakt, iż prowadzący działalność gospodarczą w należącym do wspólnoty lokalu użytkowym mogą zawrzeć umowę o usuwanie odpadów bezpośrednio z tego lokalu. Za Sądem Okręgowym należy przy tym powtórzyć, iż prowadzenie działalności polegającej na przygotowywaniu dietetycznych posiłków wiąże się z koniecznością zachowania bardzo wysokich standardów czystości kontrolowanych przez Sanepid, co jak należy uznać sprzeciwia się co do zasady przechowywania odpadów wewnątrz lokalu, nawet przy zapewnieniu ich codziennego odbioru.
Podobnie fakt, iż obowiązujące przepisy uchwały nr (...)/16 Rady Miasta T. z dnia 12 maja 2016r. w sprawie regulaminu utrzymania czystości i porządku na terenie Gminy M. T. dopuszczają w określonych przypadkach ustawienie przez właściciela pojemników na odpady poza własna nieruchomością (przy czym jak wynika z §13 ust. 2 – jedynie w braku możliwości ustawienia ich na własnej nieruchomości, a nadto za zgoda właściciela drugiej nieruchomości), samoistnie nie stanowi o zwolnieniu pozwanej z wynikającego z art. 5 ust. 1 pkt 1 w zw. z art. 2 ust. 3 u.u.c.p.g. obowiązku wyposażenia nieruchomości w pojemniki służące do zbierania odpadów. Pozwana nie wykazała zaś aby niemożliwość taka występowała na gruncie niniejszej sprawy, a jednocześnie aby istniała możliwość uzyskania takiej zgody od właściciela innej nieruchomości.

Na uwzględnienie nie zasługuje także argumentacja w przedmiocie niemożliwości sprostania wskazywanemu ustawowemu obowiązkowi przez pozwaną Wspólnotę wobec zapisu § 3 pkt 3 uchwały nr (...)/16 Rady Miasta T. z dnia 12 maja 2016r. w sprawie regulaminu utrzymania czystości i porządku na terenie Gminy M. T. stanowiącego, iż pojemniki do zbierania odpadów komunalnych mogą być ustawione jedynie w miejscach nie stanowiących utrudnienia dla sąsiadów, mieszkańców, użytkowników dróg, itp. I w tym wypadku ciężar dowodu w przedmiocie wykazania, iż zapewnienie pojemników na odpady w części nieruchomości wspólnej stanowi utrudnienie dla mieszkańców spoczywał bowiem na pozwanej.
Bezprzedmiotowe pozostają zaś w tym względzie wywody apelującej odnośnie braku możliwości spełnienia przez pozwaną Wspólnotę warunków wynikających z regulacji rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie – zawartych w § 23 ust 1 zgodnie z którym utwardzone place do ustawiania kontenerów na odpady stałe z zamykanymi otworami wrzutowymi mogą być wyznaczone co najmniej 10 metrów od okien i drzwi do budynków z pomieszczeniami przeznaczonymi na pobyt ludzi oraz co najmniej 3 metrów od granicy z sąsiednią działką. Przepisy w/w rozporządzenia stosuje się bowiem przy projektowaniu, budowie i przebudowie oraz przy zmianie sposobu użytkowania budynków oraz budowli nadziemnych i podziemnych spełniających funkcje użytkowe budynków, a także do związanych z nimi urządzeń budowlanych, z zastrzeżeniem § 207 ust. 2 ( § 2 ust. 1 rozporządzenia) oraz przy nadbudowie, rozbudowie, przebudowie i zmianie sposobu użytkowania wymienionych w rozporządzeniu budynków (§ 2 ust. 2 rozporządzenia.) Do budynków istniejących powoływane rozporządzenie stosuje się jedynie w zakresie określonym przepisem § 207 ust 2 - który stanowi, iż przepisy rozporządzenia dotyczące bezpieczeństwa pożarowego, wymiarów schodów, o których mowa w § 68 ust. 1 i 2, a także oświetlenia awaryjnego, o którym mowa w § 181, stosuje się, z uwzględnieniem § 2 ust. 2, również do użytkowanych budynków istniejących, które na podstawie przepisów odrębnych uznaje się za zagrażające życiu ludzi. Tym samym powoływane przez skarżąca regulacje w zakresie warunków ustawienia kontenerów na odpady nie znajdują zastosowania do nieruchomości przy ul. (...) w T., skoro bezspornym jest, iż została ona wybudowana przed wejściem w życie wskazywanego rozporządzenia.
Trudno w kontekście powyższego podzielić również argumentację jakoby zaskarżona uchwała nie naruszała interesu powódki jako jednego ze współwłaścicieli z uwagi na to, iż nie uniemożliwia prowadzenia w lokalu powódki działalności gospodarczej generującej odpady możliwe do usunięcia bezpośrednio z tego lokalu. W świetle omówionego powyżej, a ciążącego na pozwanej obowiązku wyposażenia nieruchomości w pojemniki służące do zbierania odpadów komunalnych – do których zaliczane mogą być również, jak to już wskazywano, odpady pochodzące z dzielności gospodarczej, oczywistym jest, iż uchwała zakazująca składowania i gromadzenia odpadów z działalności gospodarczej na terenie nieruchomości wspólnej narusza interesy powódki.

Za niezasadny należało uznać również zarzut naruszenie art. 25 ust. 1 ustawy o własności lokali, który zdaniem apelującej polegał na dokonaniu jego niewłaściwej wykładni, polegającej na uznaniu, że uchwała wspólnoty mieszkaniowej, zakazująca składowania odpadów na nieruchomości wspólnej, narusza zasady prawidłowego zarządzania nieruchomością wspólną. Podzielić bowiem należy stanowisko Sądu I instancji, iż przez pojęcie zasad prawidłowej gospodarki należy rozumieć także zasady racjonalnego i zgodnego z przeznaczeniem wykorzystywania nieruchomości, w tym konieczności możliwie jak najpełniejszego wykorzystania potencjału nieruchomości. W ocenie Sądu Apelacyjnego za trafne należy uznać wywody Sądu Okręgowego, iż uchwała zabraniająca co do zasady składowania i gromadzenia odpadów pochodzących z działalności gospodarczej na terenie nieruchomości wspólnej wpływa na możliwość korzystania z lokalu użytkowego, w sposób istotny ograniczając możliwość jego wykorzystywania, i jak już wskazywano naruszając istotny interes właściciela tego lokalu, co pozostaje w sprzeczności z zasadą racjonalnego wykorzystywania nieruchomości, a więc zasadami prawidłowej gospodarki nieruchomością. Argumentacja apelacji z uwagi na swój polemiczny charakter w tym zakresie nie stanowiła natomiast wystarczającej podstawy do weryfikacji powyższego stanowiska.
W tym stanie rzeczy nie podzielając wskazanych wyżej zarzutów apelacji ani argumentacji zgłoszonej na ich poparcie, Sąd Apelacyjny na podstawie art. 385 k.p.c. oddalił apelację.
http://orzeczenia.ms.gov.pl/content/$N/ ... -03-15_001
piotrusb

Link:
BBcode:
HTML:
Schowaj odnośniki
Pokaż odnośniki do wpisu

ODPOWIEDZ
  • Podobne tematy
    Odpowiedzi
    Odsłony
    Ostatni post

Wróć do „Orzecznictwo sądów powszechnych”