Czy w lokalu garażowym wytwarzane są odpady komunalne

Orzecznictwo sądów rejonowych, okręgowych i apelacyjnych.
Wiadomość
Autor
piotrusb
.
.
Posty: 5967
Rejestracja: 28-12-2009, 17:51

Czy w lokalu garażowym wytwarzane są odpady komunalne

#1 Post autor: piotrusb » 27-02-2018, 11:04

Wyrok Sądu Apelacyjnego w Gdańsku z dnia 27 września 2017 r., sygn. akt I ACa 1201/16.
... podkreślić należy, że wbrew stanowisku skarżącej lokale garażowe również generują odpady komunalne, co znajduje również odzwierciedlenie w treści obowiązujących przepisów ustawy z dnia 14 grudnia 2012 r. o odpadach (tekst jedn. Dz. U. z 2016 r., poz. 1987 ze zm.), na którą w apelacji powołała się skarżąca.

Treść art. 3 ustawy o odpadach zawiera słownik ustawowy, obejmujący wiążące definicje legalne, w tym m.in. odnoszące się do terminu „odpadów komunalnych”. Pod tym pojęciem, zawartym w art. 3 ust. 1 pkt 7 ustawy o odpadach należy rozumieć nie tylko odpady powstające w gospodarstwach domowych (z wyłączeniem pojazdów wycofanych z eksploatacji), ale także odpady niezawierające odpadów niebezpiecznych, pochodzące od innych wytwórców odpadów, które ze względu na swój charakter lub skład są podobne do odpadów powstających w gospodarstwach domowych. Odniesienie do tej definicji znalazło się również odzwierciedlenie przy terminie dotyczącym odpadów zielonych, zawartym w art. 3 ust. 1 pkt 12 ustawy o odpadach, gdzie w poczet odpadów komunalnych zaliczono się również takie, które stanowią części roślin pochodzących z pielęgnacji terenów zielonych, ogrodów, parków, cmentarzy i targowisk. Stwierdzić przy tym należy, że ustawodawca konstruując we wskazanej ustawie pojęcie „odpadów komunalnych” skupił się w głównej mierze na wskazaniu źródeł ich pochodzenia, odwołując się przy tym co prawda do kryteriów subiektywnych, niezależnych jednak od charakteru podmiotu, odpowiedzialnego za ich wytworzenie i posiadanie. Wskazania przy tym wymaga, ustawodawca w żaden sposób nie wprowadził rozróżnienia w katalogu posiadaczy, czy wytwórców odpadów na właścicieli lokali garażowych i właścicieli lokali mieszkalnych, czy właścicieli lokali użytkowych. Ustawa o odpadach stanowi jedynie o tych kategoriach pojęć. Stosownie do treści art. 3 ust. 1 pkt 19) ustawy o odpadach posiadaczem odpadów jest wytwórca odpadów lub osoba fizyczna, osoba prawna oraz jednostka organizacyjna nieposiadająca osobowości prawnej będąca w posiadaniu odpadów, przy czym domniemywa się, że władający powierzchnią ziemi jest posiadaczem odpadów znajdujących się na nieruchomości. Natomiast wytwórcą odpadów zgodnie z art. 3 ust. 1 pkt 32) ustawy o odpadach jest każdy, którego działalność lub bytowanie powoduje powstawanie odpadów.

Bezspornym w sprawie było to, że powódka dysponuje prawem własności do lokalu garażowego, będąc jednocześnie członkiem Wspólnoty Mieszkaniowej. Do jej obowiązków jako właściciela lokalu (bez względu na jego rodzaj) należy, zgodnie z art. 12 ust. 2 zd. 2 ustawy o własności lokali (tekst jedn. Dz.U. z 2015 r. poz. 1892 ze zm., dalej: u.w.l.), ponoszenie wszelkich wydatków i ciężarów związanych z utrzymaniem nieruchomości wspólnej, w tym również w postaci wydatków na utrzymanie porządku i czystości (art. 14 pkt 3 u.w.l.).

Podzielając argumentację Sądu I instancji, Sąd Apelacyjny uznał, że korzystanie przez skarżącą z nieruchomości wspólnych, stanowiących drogi dojazdowe do ww. garażu, stanowiącego jej własność, wiąże się z generowaniem na ich powierzchni odpadów komunalnych takich jak liście, piasek, błoto, śnieg, czy innych nieczystości, powstałych w związku z jej przejazdem pojazdem samochodowym przez tereny wspólne. Wbrew zaś twierdzeniom skarżącej, wskazane wyżej substancje, czy przedmioty wyczerpują ustawową definicję odpadów komunalnych, stosownie do treści art. 3 ust. 1 pkt 7) w zw. z art. 3 ust. 1 pkt 12) ustawy o odpadach. Tym samym, te części nieruchomości wspólnej, które rodzą obowiązek zbierania odpadów i odpowiedniego ich utylizowania, przy obowiązującym podziale na charakter odpadów, zobowiązuje Wspólnotę Mieszkaniową do dostosowania się do wymogów obowiązującego prawa. Należy przy tym dodać, że Sąd Apelacyjny uznał za racjonalne powody, dla jakich zostały zakupione i zamontowane pojemniki na odpady typu M., co było w rozpoznawanej sprawie poza sporem.
Sąd I instancji doszedł zatem do słusznej konkluzji, iż zaskarżona uchwała w przedmiocie wyrażenia zgody na udział pozwanej w kosztach zakupu i montażu pojemników półpodziemnych na odpady komunalne, odnosiła się w sposób funkcjonalny do kosztów zarządu nieruchomością wspólną, odpowiadając prawu.

Mając zatem powyższe na uwadze, zarzut powódki, związany z naruszeniem art. 233 k.p.c. uznać należało wyłącznie za polemikę z prawidłowymi ustaleniami i oceną Sądu I instancji. Pamiętać przy tym trzeba, że zarzut obrazy przepisu art. 233 § 1 k.p.c. nie może polegać jedynie na zaprezentowaniu własnych, korzystniejszych dla skarżącego ustaleń stanu faktycznego, dokonanych na podstawie własnej oceny materiału dowodowego (vide: postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 10 stycznia 2002 r., sygn. II CKN 572/99). Jeżeli więc z określonego materiału dowodowego Sąd wyprowadza wnioski logicznie poprawne i zgodne z doświadczeniem życiowym, to taka ocena nie narusza reguł swobodnej oceny dowodów i musi się ostać, chociażby w równym stopniu, na podstawie tego materiału dowodowego, dawały się wysnuć wnioski odmienne. Tylko w przypadku, gdy brak jest logiki w wiązaniu wniosków z zebranymi dowodami lub gdy wnioskowanie Sądu wykracza poza schematy logiki formalnej, albo wbrew zasadom doświadczenia życiowego, nie uwzględnia jednoznacznych praktycznych związków przyczynowo – skutkowych, wówczas przeprowadzona przez Sąd ocena dowodów może być skutecznie podważona (vide: Sąd Najwyższy w wyroku z dnia 27 września 2002 r., sygn. II CKN 817/00). W przedmiotowej sprawie okoliczności, mogące uzasadniać naruszenie zasady swobodnej oceny dowodów nie wystąpiły, zaś ustalenia dokonane przez Sąd I instancji, wbrew twierdzeniom powódki, pozbawione są błędu polegającego na dowolnej ocenie zebranego sprawie materiału dowodowego, zaś przeprowadzona przez tenże Sąd ocena materiału dowodowego jest w całości logiczna i zgodna z zasadami wiedzy oraz doświadczenia życiowego.
http://orzeczenia.ms.gov.pl/content/$N/ ... -09-27_001
piotrusb

Link:
BBcode:
HTML:
Schowaj odnośniki
Pokaż odnośniki do wpisu

ODPOWIEDZ
  • Podobne tematy
    Odpowiedzi
    Odsłony
    Ostatni post

Wróć do „Orzecznictwo sądów powszechnych”