Uchwała nie może udzielać zarządcy pełnomocnictwa in blanco

Orzecznictwo sądów rejonowych, okręgowych i apelacyjnych.
Wiadomość
Autor
piotrusb
.
.
Posty: 5967
Rejestracja: 28-12-2009, 17:51

Uchwała nie może udzielać zarządcy pełnomocnictwa in blanco

#1 Post autor: piotrusb » 29-01-2018, 11:14

Wyrok Sądu Okręgowego Warszawa-Praga w Warszawie z dnia 15 listopada 2017 r., sygn. akt II C 195/17.
Przechodząc do merytorycznej oceny wskazanej uchwały należało uznać, że jej treść jest w sposób oczywisty sprzeczna z ustawą.
Zgodnie z dyspozycją art. 22 ust. 2 u.w.l. do podjęcia przez zarząd czynności przekraczającej zakres zwykłego zarządu potrzebna jest uchwała właścicieli lokali wyrażająca zgodę na dokonanie tej czynności oraz udzielająca zarządowi pełnomocnictwa do zawierania umów stanowiących czynności przekraczające zakres zwykłego zarządu w formie prawem przewidzianej. Zgodnie z kolei z art. 26 ust. 1 u.w.l. jeżeli zarząd nie został powołany lub pomimo powołania nie wypełnia swoich obowiązków albo narusza zasady prawidłowej gospodarki, każdy właściciel lokalu może żądać ustanowienia zarządcy przymusowego przez sąd, który określi zakres jego uprawnień oraz należne mu wynagrodzenie.
Wspólnota Mieszkaniowa (...) w W. działa przez ustanowionego przez sąd zarządcę przymusowego. Analiza postanowienia Sądu Rejonowego dla Warszawy Pragi-Południe w Warszawie Wydział I Cywilny z dnia 21 grudnia 2009 roku, wydanego w sprawie o sygnaturze akt I Ns 1692/08, wskazuje na to, że zarządcy przymusowemu w osobie A. M. powierzono podejmowanie czynności w zakresie zwykłego zarządu. Jego kompetencje odpowiadają zatem kompetencjom zarządu, ustalonym w art. 22 ust. 1 u.w.l.

Zaskarżona uchwała zawiera postanowienie sprzeczne z art. 22 ust. 2 u.w.l. Członkowie wspólnoty mieszkaniowej udzielili bowiem „pełnego pełnomocnictwa Zarządcy Przymusowemu A. M. do wyrażania stanowiska w imieniu Wspólnoty Mieszkaniowej we wszystkich sprawach przed Sądami i Prokuraturą, łącznie z prawem wnoszenia stosownych pozwów i zawiadomień o popełnieniu przestępstwa, przedstawienia stosownego stanowiska skierowanego do administracji rządowej i samorządowej, oraz innych w pełnym zakresie działań, wykonywanych w interesie Wspólnoty Mieszkaniowej (...) i w jej imieniu”. Analiza tego paragrafu wskazuje na to, że treść oświadczenia członków wspólnoty odpowiada udzieleniu zarządcy przymusowemu A. M. pełnomocnictwa do podejmowania w imieniu wspólnoty wszelkich działań, co wykracza poza zakres zwykłego zarządu. Ustawa nie pozwala właścicielom lokali udzielić pełnomocnictwa in blanco do podejmowania czynności przekraczających zakres zwykłego zarządu bez oddzielnej zgody do dokonania konkretnej czynności.

Należy w pierwszej kolejności odwołać się do treści art. 98 k.c., w myśl którego pełnomocnictwo ogólne obejmuje umocowanie do czynności zwykłego zarządu. Do czynności przekraczających zakres zwykłego zarządu potrzebne jest pełnomocnictwo określające ich rodzaj, chyba że ustawa wymaga pełnomocnictwa do poszczególnej czynności. Powyższy przepis ustanawia zasadę, że nie jest możliwe udzielenie pełnomocnictwa z góry do wykonywania wszelkich czynności przekraczających zakres zwykłego zarządu. Kodeks cywilny stanowi, że można udzielić pełnomocnictwa do określonego rodzaju czynności zwykłego zarządu, chyba że przepis ustawy zastrzega udzielenie pełnomocnictwa do poszczególnej czynności. Przytoczony już art. 22 ust. 2 u.w.l. stanowi właśnie takie zastrzeżenie. Przepis ten wskazuje bowiem, że dla dokonania czynności przekraczającej zakres zwykłego zarządu potrzebna jest uchwała właścicieli wyrażająca zgodę na podjęcie tej czynności.

Zaskarżona uchwała jest ponadto sprzeczna z art. 26 ust. 1 u.w.l. w myśl którego jeżeli zarząd nie został powołany lub pomimo powołania nie wypełnia swoich obowiązków albo narusza zasady prawidłowej gospodarki, każdy właściciel lokalu może żądać ustanowienia zarządcy przymusowego przez sąd, który określi zakres jego uprawnień oraz należne mu wynagrodzenie, a także art. 365 § 1 k.p.c., w myśl którego orzeczenie prawomocne wiąże nie tylko strony i sąd, który je wydał, lecz również inne sądy oraz inne organy państwowe i organy administracji publicznej, a w wypadkach w ustawie przewidzianych także inne osoby. Sąd Rejonowy dla Warszawy Pragi-Południe w Warszawie I Wydział Cywilny postanowieniem wydanym w sprawie o sygnaturze akt I Ns 1692/08, powierzył zarządcy przymusowemu w osobie A. M. podejmowanie czynności w zakresie zwykłego zarządu. Uchwała właścicieli powierzająca na stałe zarządcy przymusowemu kompetencje przekraczające zakres zwykłego zarządu niweczyłaby skutek orzeczenia sądowego wydanego na podstawie art. 26 ust. 1 u.w.l. Członkowie wspólnoty jako uczestnicy postępowania I Ns 1692/08 byli związani treścią rozstrzygnięcia, które określało kompetencje zarządcy przymusowego.

Niezależnie od powyższego zauważyć należy ponadto, że podjęcie zaskarżonej uchwały miało na celu obejście na przyszłość przepisów art. 26 ust. 1 u.w.l. i art. 365 § 1 k.c. Nie sposób analizować treści uchwały w oderwaniu od kontekstu, w jakim została podjęta. W Sądzie Rejonowym dla Warszawy Pragi-Południe w Warszawie zawisła sprawa z wniosku (...) W. o odwołanie dotychczasowego zarządcy przymusowego A. M., ustanowionego postanowieniem tegoż Sądu z dnia 21 grudnia 2009 roku, sygnatura akt I Ns 1692/08 i ustanowienie w jego miejsce M. L.. Zaskarżona uchwała jest reakcją na wszczęcie przez (...) W. tego postępowania, co wynika z tytułu uchwały oraz treści § 1, 2 i 4. Z treści tych postanowień wynika, że wolą wspólnoty jest, żeby jej sprawami zajmował się A. M., niezależnie czy w roli zarządcy przymusowego, czy członka zarządu w przypadku jego powołania. Powierzenie A. M. kompetencji do podejmowania w imieniu wspólnoty wszelkich czynności, a zatem zwykłego zarządu, jak i przekraczających zwykły zarząd, zmierzało do obejścia postanowienia, na wypadek, gdyby Sąd Rejonowy dla Warszawy Pragi-Południe w Warszawie odwołał A. M. z funkcji zarządcy przymusowego i powołał w jego miejsce M. L.. Funkcjonowanie zaskarżonej uchwały doprowadziłoby bowiem do tego, że pomimo ewentualnego powierzenia pani M. L. kompetencji do prowadzenia spraw Wspólnoty Mieszkaniowej (...) w W., w istocie upoważnienie do działania w jej imieniu posiadałby również A. M..

Podsumowując powyższe, Sąd uznał uchwałę pozwanej Wspólnoty Mieszkaniowej ako sprzeczną z prawem w rozumieniu art. 25 ust. 1 u.w.l., co skutkowało jej uchyleniem.
http://orzeczenia.ms.gov.pl/content/$N/ ... -11-15_002
piotrusb

Link:
BBcode:
HTML:
Schowaj odnośniki
Pokaż odnośniki do wpisu

ODPOWIEDZ
  • Podobne tematy
    Odpowiedzi
    Odsłony
    Ostatni post

Wróć do „Orzecznictwo sądów powszechnych”