Dopuszczenie do współposiadania

[piotrusb]

Wyrok Sądu Okręgowego w Nowym Sączu z dnia 28 września 2017 r., sygn. akt III Ca 314/17.

Powodowie nabyli lokal i udział we współwłasności nieruchomości zagospodarowanej w określony sposób. Wiedzieli, że istniejący w budynku jedyny garaż nie stanowi części wspólnej, lecz jest własnością pozwanej. Zastany przez powodów stan zagospodarowania działki do czasu wniesienia powództwa nie ulegał istotnym zmianom. W szczególności powodowie nie wykazali, aby w czasie gdy byli już współwłaścicielami działki, pozwana wykonała na nieruchomości jakieś działania, który miały na celu ograniczenie ich prawa do współposiadania działki i z powodu których mogliby w trybie procesu dochodzić roszczeń z art. 206 k.c. W orzecznictwie i judykaturze ugruntowany jest pogląd, że współwłaściciel może domagać się dopuszczenia go do współposiadania w wypadkach gdy chodzi o wspólne korzystanie z takich obiektów jak wspólna studnia, wspólna droga, wspólne pastwisko a więc gdy każdy ze współwłaścicieli korzysta wprawdzie z całej rzeczy wspólnej, ale niezależnie od takiego korzystania przez pozostałych współwłaścicieli. Nie jest natomiast możliwe dopuszczenie do współposiadania w sytuacji, gdy wspólne posiadanie może być ze względu na charakter i przeznaczenie rzeczy wykonywane tylko przy zgodnym współdziałaniu samych zainteresowanych. ( por. Komentarz do art. 206 k.c. pod red. Stanisława Rudnickiego). Drugi z w/w przypadków zachodzi w niniejszej sprawie. W aktualnym stanie faktycznym brama od ulicy (...) służy wyłącznie wjazdowi do garażu pozwanej (ponieważ nie jest możliwy wjazd przez bramę na inną część działki niż wjazd do garażu). Korzystanie z tego wjazdu przez wszystkich współwłaścicieli bezkolizyjnie nie jest możliwe, bo na wjedzie może stać tylko jeden samochód. Jeśli będzie to samochód powodów, to tym samym pozwana nie będzie mogła korzystać ze swojego garażu. W tym stanie rzeczy oczywistym jest, że współposiadanie bramy i terenu bezpośrednio za nią wymagałoby istnienia jakiegoś porozumienia między stronami, którego brak i które byłoby trudne do osiągnięcia (zarówno z powodu skonfliktowania stron jak i ze względów praktycznych). Z tego powodu przy aktualnym stanie zagospodarowania działki stron, powództwo nie może być uwzględnione.
Z kolei wprowadzenie trwałych zmian w zastanym sposobie zagospodarowania czy w sposobie korzystania ze współwłasności wymaga porozumienia pomiędzy współwłaścicielami. Jak wynika z art. 199 i 200 k.c. czynności zwykłego zarządu może podejmować samodzielnie współwłaściciel mający większość udziałów a czynności przekraczające zwykły zarząd wymagają zgody wszystkich współwłaścicieli. Powodowie nie dysponują większościowym udziałem a zatem muszą liczyć się z wolą i zdaniem pozwanej. W braku porozumienia pozostaje im jedynie droga postępowania nieprocesowego w oparciu o regulację z art. 199 lub 201 k.c. (tj. wniosek o zezwolenie na dokonanie czynności z zakresu zarządu rzeczą wspólną) w tym, wniosek o podział quoad usum.

http://orzeczenia.ms.gov.pl/content/$N/ ... -09-28_002