Przedawnienie roszczeń z tytułu kosztów zarządu; wymagalność odsetek

[piotrusb]

Wyrok Sądu Rejonowego w Dzierżoniowie z dnia 24 kwietnia 2017 r., sygn. akt I C 1475/16.

...zarzut przedawnienia podniesiony przez pozwanych jest niezasadny. Świadczenia z tytułu opłat na koszty zarządu związane z utrzymaniem nieruchomości wspólnej mają charakter świadczeń okresowych, a tym samym przedawniają się w terminie 3 lat. Zgodnie bowiem z przepisem art. 118 Kodeksu cywilnego, jeżeli przepis szczególny nie stanowi inaczej, termin przedawnienia wynosi lat 10, a dla roszczeń o świadczenie okresowe oraz roszczeń związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej 3 lata. Przepis art. 120 par. 1 zdania 1 Kodeksu cywilnego, stanowi z kolei, że bieg przedawnienia rozpoczyna się od dnia, w którym roszczenie stało się wymagalne. W tym więc wypadku bieg terminu przedawnia opłaty za dany miesiąc, rozpoczyna się w 10 dniu tego miesiąca. Żądanie pozwu obejmowało okres od lipca 2013 roku do listopada 2016 roku. Najwcześniej wymagalna stała się opłata za miesiąc lipiec 2013 roku, gdyż nastąpiło to w dniu 10 lipca 2013 roku, a w związku z tym, roszczenie o jej zasądzenie przedawniłoby się w dniu 10 lipca 2016 roku. Wymagalność pozostałych opłat następowały w późniejszych terminach i tym samym przedawniały się one później. Tymczasem powództwo w niniejszej sprawie zostało wytoczone w dniu 1 lipca 2013 roku, czyli przed upływem terminu przedawnienia opłaty za miesiąc lipiec 2013 roku, co oznacza, że dochodzone roszczenie za cały objęty żądaniem pozwu okres nie było jeszcze przedawnione w chwili wytoczenia powództwa w tej sprawie.(...)

Przepis artykułu 13 ustępu 1 ustawy z dnia 24 czerwca 1994 roku o własności lokali, stanowi między innymi, że właściciel jest zobowiązany uczestniczyć w kosztach zarządu związanych z utrzymaniem nieruchomości wspólnej. Z kolei wedle przepisów artykułu 14 ustawy, na koszty zarządu nieruchomością wspólną składają się w szczególności wydatki na remonty i bieżącą konserwację, opłaty za dostawę energii elektrycznej, cieplnej, gazu i wody w części dotyczącej nieruchomości wspólnej oraz opłaty za antenę zbiorczą i windę, ubezpieczenia, podatki i inne opłaty publiczno-prawne, chyba, że są pokrywane bezpośrednio przez właścicieli poszczególnych lokali, wydatki na utrzymanie porządku i czystości, wynagrodzenie członków zarządu lub zarządcy. Wedle natomiast przepisu artykułu 15 ustępu 1 ustawy, na pokrycie kosztów zarządu właściciele lokali uiszczają zaliczki w formie bieżących opłat, płatne z góry do dnia 10 każdego miesiąca. W świetle tych unormowań nie ma wątpliwości, że opłaty na poczet kosztów zarządu związanych z utrzymaniem nieruchomości wspólnej ponoszą jedynie właścicieli poszczególnych lokali należących do danej wspólnoty mieszkaniowej, przy czym ponoszą je w formie zaliczek płatnych z góry do 10 dnia każdego miesiąca. Oznacza to, że zobowiązania do zapłaty tych kosztów za dany miesiąc powstaje z pierwszym dniem tego miesiąca i obciąża osobę będącą właścicielem lokalu w tym dniu.(...)

Podstawą prawną do sformułowania takiego żądania {odsetek} stanowią przepisy art. 481 Kodeksu cywilnego. Z przepisów par. 1 tegoż artykułu wynika, bowiem, że jeżeli dłużnik opóźnia się ze spełnieniem świadczenia pieniężnego, wierzyciel może żądać odsetek za opóźnienie chociażby nie podniósł żadnej szkody, chociażby opóźnienie było następstwem okoliczności, za które dłużnik odpowiedzialności nie ponosi. Odsetki za opóźnienie należą się, przeto zarówno bez względu na szkodę poniesioną przez wierzyciela jak i zawinienie okoliczności opóźnienia przez dłużnika. Należy przy tym wskazać, że w świetle przepisów ustawy dłużnik opóźnia się z wykonaniem zobowiązania, to nie spełnia świadczenia w terminie oznaczonym w sposób dostateczny lub wynikający z właściwości zobowiązania. Aby dokładnie wyjaśnić wskazaną kwestię, konieczne jest odwołanie się do pojęcia wymagalności. Roszczenie o spełnienie świadczenia jest wymagalne wówczas, gdy wierzyciel jest uprawniony do żądania spełnienia świadczenia. Dopóki roszczenie jest niewymagalne, nie zachodzi także opóźnienie, gdyż dłużnik nie jest zobowiązany do spełnienia świadczenia. O dacie wymagalności decyduje natomiast treść stosunku obligacyjnego łączącego strony. W przypadku zobowiązań terminowych, jeżeli dłużnik nie realizuje w terminie swoich obowiązków wynikających z treści zobowiązania opóźnia się ze spełnieniem świadczenia. W takim przypadku data wymagalności roszczenia stanowi jednocześnie datę, o której dłużnik opóźnia się ze świadczeniem i z mocy przepisu art. 481 Kodeksu cywilnego uzasadnia to roszczenie o odsetki. W przypadku z kolei zobowiązań bezterminowych opóźnienie nastąpi dopiero w sytuacji niedostosowania się do wezwania wierzyciela, żądającego spełnienia świadczenia, chyba, że obowiązek tego spełnienia wynika z właściwości zobowiązania. Na koniec należy wskazać, iż na mocy przepisu art. 481 par. 2 zdania 1 Kodeksu cywilnego, jeżeli stopa odsetek za opóźnienie nie była oznaczona, należą się odsetki ustawowe za opóźnienie, w wysokości równej sumie stopy referencyjnej Narodowego Banku Polskiego i 5,5 punktów procentowych.

http://orzeczenia.ms.gov.pl/content/$N/ ... -07-06_001

[piotrusb]

Kolejny wyrok prezentujący tę linię orzecznictwa - przedawnienie 3-letnie:

Wyrok Sądu Rejonowego w Człuchowie z dnia 21 listopada 2017 r., sygn. akt I C 384/17.

Zgodnie z przepisem art. 13 ust. 1 Ustawy z dnia 24 czerwca 1994 roku o własności lokali (Dz. U. z 2000 roku, Nr80, poz. 903) właściciel ponosi wydatki związane z utrzymaniem jego lokalu, jest obowiązany utrzymywać swój lokal w należytym stanie, przestrzegać porządku domowego, uczestniczyć w kosztach zarządu związanych z utrzymaniem nieruchomości wspólnej, korzystać z niej w sposób nie utrudniający korzystania przez innych współwłaścicieli oraz współdziałać z nimi w ochronie wspólnego dobra.
Z kolei przepis art. 14 tejże Ustawy stanowi, że na koszty zarządu nieruchomością wspólną składają się w szczególności: 1) wydatki na remonty i bieżącą konserwację, 2) opłaty za dostawę energii elektrycznej i cieplnej, gazu i wody, w części dotyczącej nieruchomości wspólnej, oraz opłaty za antenę zbiorczą i windę, 3) ubezpieczenia, podatki i inne opłaty publicznoprawne, chyba że są pokrywane bezpośrednio przez właścicieli poszczególnych lokali, 4) wydatki na utrzymanie porządku i czystości, 5) wynagrodzenie członków zarządu lub zarządcy. Na pokrycie kosztów zarządu właściciele lokali uiszczają zaliczki w formie bieżących opłat, płatne z góry do dnia 10 każdego miesiąca – na podstawie art. 15 ust. 1 cytowanej Ustawy. Tak ustalone zaliczki podlegają rozliczeniu, po upływie roku kalendarzowego, na który zostały uchwalone i po zatwierdzeniu rocznego sprawozdania finansowego zarządu za ten rok, obejmującego ewidencję pozaksięgową kosztów zarządu oraz zaliczek uiszczanych na ich pokrycie (art. 29 ust. 1 i 1a cytowanej Ustawy). Ponadto art. 17 powołanej wyżej Ustawy stanowi, że za zobowiązania dotyczące nieruchomości wspólnej odpowiada wspólnota mieszkaniowa bez ograniczeń, a każdy właściciel lokalu - w części odpowiadającej jego udziałowi w tej nieruchomości.
Zaliczki na koszty zarządu mają charakter wydatków okresowych, w zdecydowanej większości pokrywanych w stosunku miesięcznym, co uwzględnia regulacja cytowanego powyżej art. 15 ust. 1 Ustawy o własności lokali. Przepis ten ma charakter bezwzględnie obowiązujący, co oznacza między innymi, że zaliczki muszą być płacone w stosunku miesięcznym, a nie w innych okresach np. kwartalnych, półrocznych czy rocznych. Ustawodawca zatem z mocy bezwzględnie obowiązującego przepisu nadał zaliczkom charakter świadczeń okresowych miesięcznych płatnych z góry do 10 każdego miesiąca, co zbliża je do świadczeń czynszowych. Jest to zrozumiałe skoro mają one pokrywać okresowe, najczęściej konieczne do poniesienia co miesiąc, wydatki na wskazane wyżej koszty zarządu nieruchomością wspólną. Opłacanie przez właścicieli lokali miesięcznych zaliczek na koszty zarządu ma zapewnić płynną, bieżącą gospodarkę i zarząd nieruchomością wspólną, bez konieczności zaciągania pożyczek lub krótkoterminowych kredytów.

http://orzeczenia.ms.gov.pl/content/$N/ ... -11-21_001

[irenalo]

Kolejne dwa orzeczenia , w których sędziowie nie rozumieją , jak funkcjonuje WM mieszkaniowa.
UoWL jest lex specialis w stosunku kc (dział współwłasność) a nie lex specjalis ustawy o ochronie praw lokatorów.
W UoWL nie ma zapisanego okresu przedawnienia , skoro tam nie ma trzeba cofnąć się do kc. I poszukać orzeczeń dotyczących współwłasności nieruchmości.
A nie do ustawy o ochro nie praw lokatorów.
Współwłaściciel nieruchomości w stosunku do WM nie jest lokatorem ani konsumentem.