Odpowiedzialność współwłaścicieli lokalu za długi wobec wspólnoty nie jest solidarna

Orzecznictwo sądów rejonowych, okręgowych i apelacyjnych.
Wiadomość
Autor
piotrusb
.
.
Posty: 5967
Rejestracja: 28-12-2009, 17:51

Odpowiedzialność współwłaścicieli lokalu za długi wobec wspólnoty nie jest solidarna

#1 Post autor: piotrusb » 17-08-2017, 14:57

Wyrok Sądu Rejonowego w Lidzbarku Warmińskim z dnia 7 lutego 2017 r., sygn. akt: I C 573/16.
Jak stanowi art. 12 ust. 2 ustawy z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali, pożytki i inne przychody z nieruchomości wspólnej służą pokrywaniu wydatków związanych z jej utrzymaniem, a w części przekraczającej te potrzeby przypadają właścicielom lokali w stosunku do ich udziałów. W takim samym stosunku właściciele lokali ponoszą wydatki i ciężary związane z utrzymaniem nieruchomości wspólnej w części nieznajdującej pokrycia w pożytkach i innych przychodach. Stosownie do art. 13 ust. 1 przytoczonej ustawy, właściciel ponosi wydatki związane z utrzymaniem jego lokalu, jest obowiązany utrzymywać swój lokal w należytym stanie, przestrzegać porządku domowego, uczestniczyć w kosztach zarządu związanych z utrzymaniem nieruchomości wspólnej, korzystać z niej w sposób nieutrudniający korzystania przez innych współwłaścicieli oraz współdziałać z nimi w ochronie wspólnego dobra. Na pokrycie kosztów zarządu właściciele lokali uiszczają zaliczki w formie bieżących opłat, płatne z góry do dnia 10 każdego miesiąca (art. 15 ust. 1 u.w.l.). Zgodnie z art. 17 u.w.l., za zobowiązania dotyczące nieruchomości wspólnej odpowiada wspólnota mieszkaniowa bez ograniczeń, a każdy właściciel lokalu - w części odpowiadającej jego udziałowi w tej nieruchomości.

Przepis art. 12 ust. 2 u.w.l., statuujący zasadę, iż właściciele lokali ponoszą wydatki i ciężary związane z utrzymaniem nieruchomości wspólnej w stosunku do ich udziałów w nieruchomości wspólnej, reguluje kwestię wysokości należności związanych z utrzymaniem nieruchomości wspólnej przypadających na dany lokal. Natomiast, przepisy ustawy o własności lokali nie regulują kwestii współwłasności samodzielnego lokalu mieszkalnego i odpowiedzialności współwłaścicieli tego lokalu za koszty zarządu nieruchomością wspólną. W tym zakresie, poprzez art. 1 ust. 2 u.w.l., znajdują zastosowanie przepisy Kodeksu cywilnego. W myśl art. 207 k.c., współwłaściciele ponoszą wydatki i ciężary związane z rzeczą wspólną w stosunku do wielkości udziałów.

W rozpoznawanej sprawie powódka domagała się zasądzenia wszelkich opłat związanych z korzystaniem z lokalu wyłącznie od M. S., co oznaczało, że traktowała ona odpowiedzialność pozwanego i spadkobierców S. S. jako solidarną. Było to jednak założenie nieuprawnione. Zgodnie z art. 369 k.c., zobowiązanie jest solidarne, jeżeli to wynika z ustawy lub z czynności prawnej. W niniejszej sprawie brak jest przepisu ustawy oraz czynności prawnej, z których wynikałby solidarny charakter zobowiązania dłużników. Ustawa o własności lokali nie zawiera przepisu, który nakładałby na współwłaścicieli w częściach ułamkowych jednego lokalu odpowiedzialność solidarną wobec wspólnoty mieszkaniowej z tytułu wszelkich wydatków związanych z utrzymaniem tegoż lokalu. W odniesieniu do odpowiedzialności współwłaścicieli samodzielnego lokalu mieszkalnego za koszty zarządu nieruchomością wspólną nie znajduje też zastosowania przepis art. 370 k.c. albowiem zobowiązanie do zapłaty zaliczek nie wynika z wynika z czynności prawnej dokonanej przez współwłaścicieli lokalu, lecz z przytoczonych wyżej przepisów ustawy o własności lokali. Źródłem solidarności nie może być także art. 30 § 1 k.r. i o. Przepis ten stanowi, że oboje małżonkowie są odpowiedzialni solidarnie za zobowiązania zaciągnięte przez jednego z nich w sprawach wynikających z zaspokajania zwykłych potrzeb rodziny. Nie ulega jednak wątpliwości, że cytowana regulacja dotyczy wyłącznie okresu, w którym trwa wspólność ustawowa, a w rozpoznawanej sprawie ta ustała z dniem śmierci S. S.. Podkreślić zaś należy, że stosownie do art. 46 k.r. i o., w sprawach nieunormowanych w artykułach poprzedzających od chwili ustania wspólności ustawowej do majątku, który był nią objęty, jak również do podziału tego majątku, stosuje się odpowiednio przepisy o wspólności majątku spadkowego i o dziale spadku, a z mocy odesłania z art. 1035 k.c. także przepisy o współwłasności. Dotychczasowa współwłasność, która przysługiwała łącznie obojgu małżonkom, staje się współwłasnością w częściach ułamkowych, ze wszystkimi opisanymi wyżej konsekwencjami.

Nie można przyjąć, że M. S. odpowiada wobec Wspólnoty solidarnie ze spadkobiercami zmarłej żony, a zatem, że powinien uregulować wszelkie wynikające z prawa odrębnej własności lokalu nieznaczność. Odpowiedzialność pozwanego ograniczona jest wielkością przysługującego mu udziału w prawie własności, który wynosi 1/2.

Sąd nie miał też podstaw, by obciążać pozwanego obowiązkiem zapłaty całej dochodzonej przez powódkę kwoty, uznając go za spadkobiercę S. S.. W uzasadnieniu pozwu powódka nie powoływała się na fakt dziedziczenia, nie przedstawiła dowodów potwierdzających, że pozwany nie tylko dziedziczy po małżonce, ale też, że jest jej jedynym spadkobiercą, a odpowiedzi na zobowiązanie Sądu wskazała, że nie wie, kto jest spadkobiercą ustawowym S. S.. Okoliczność ta miała zaś kluczowe znaczenie dla rozstrzygnięcia sprawy, gdyż w odniesieniu do odpowiedzialności za długi spadkowe powstałe po śmierci S. S. nie ma zastosowania art. 1034 k.c. Przepis ten ustanawia solidarną odpowiedzialność spadkobierców za długi spadkowe, a zatem za długi powstałe za życia spadkodawcy. Tymczasem żądanie pozwu dotyczy roszczeń powstałych po 28 czerwca 2012 r., a zatem takich, za które każdy ze spadkobierców – jako współwłaściciel lokalu – odpowiada osobiście i całym swoim majątkiem stosownie do wielkości jego udziału w prawie. W tych okolicznościach, podkreślając ponownie, że powódka nie powoływała się na fakt, że pozwany jest spadkobiercą ustawowym lub testamentowym swojej małżonki i nie dowodziła go, a nadto mając na uwadze, że zgodnie z art. 933 par. 2 k.c., spadek przypada w całości małżonkowi spadkodawcy dopiero przy braku zstępnych spadkodawcy, jego rodziców, rodzeństwa i ich zstępnych, Sąd nie znalazł podstaw, by obciążać M. S. całością opłat związanych z lokalem oraz jakąkolwiek częścią należności, za które odpowiedzialność ponoszą spadkobiercy S. S..
http://orzeczenia.ms.gov.pl/content/$N/ ... -07-24_001
piotrusb

Link:
BBcode:
HTML:
Schowaj odnośniki
Pokaż odnośniki do wpisu

ODPOWIEDZ
  • Podobne tematy
    Odpowiedzi
    Odsłony
    Ostatni post

Wróć do „Orzecznictwo sądów powszechnych”