Rozliczenie zaliczek; forma sprawozd. finans; wybór zarządu

Orzecznictwo sądów rejonowych, okręgowych i apelacyjnych.
Wiadomość
Autor
piotrusb
.
.
Posty: 5967
Rejestracja: 28-12-2009, 17:51

Rozliczenie zaliczek; forma sprawozd. finans; wybór zarządu

#1 Post autor: piotrusb » 01-06-2017, 11:31

Wyrok Sądu Apelacyjnego w Warszawie z dnia 22 lutego 2017 r., sygn. akt VI ACa 1987/15.
Sąd Apelacyjny nie podziela stanowiska Sądu Okręgowego, zgodnie z którym nadpłata stanowi własność właściciela i tylko on może zadecydować, co z tymi środkami zrobić, zaś wspólnota mieszkaniowa nie ma uprawnień do podejmowania za niego decyzji w tym zakresie. Stanowisko powyższe wynika ze starszego orzecznictwa, między innymi pogląd taki został wyrażony w wyroku Sądu Apelacyjnego w Warszawie z dnia 22 lutego 2001 r., sygn. I ACa 1309/00).
Sąd Apelacyjny w niniejszym składzie podziela natomiast pogląd wyrażony przez Sąd Najwyższy w uzasadnieniu do wyroku z dnia 8 października 2008 r., sygn. V CSK 133/08, zgodnie z którym, jeżeli suma zaliczek przekraczała poniesione rzeczywiście w danym roku koszty zarządu, właściciele lokali powinni podjąć uchwałę określającą sposób rozliczenia nadwyżki: czy ma to nastąpić przez zaliczenie jej na poczet przyszłych wydatków na ten cel, czy przez zwrot właścicielom lokali, lub w inny sposób. Taki sposób określania wysokości zaliczek, odnoszący ich wielkość przy uchwalaniu do rzeczywiście poniesionych kosztów zarządu w roku poprzednim, oraz rozliczenie ich po upływie roku, na który zostały uchwalone, według kosztów zarządu rzeczywiście poniesionych w tym roku, odpowiada zarówno celowi, jakiemu służą zaliczki, jak i ich charakterowi określonemu w bezwzględnie obowiązującym art. 15 ust. 1 ustawy o własności lokali oraz wymaganiu, by stanowiły funkcję rzeczywistych kosztów zarządu.
Powyższe nie zmienia jednak faktu, że w sprawozdaniu finansowym powinna zostać umieszczona informacja dotycząca tego, na jakie cele została wydatkowana kwota 11.610,33 zł. (...)

Szósty i wreszcie ostatni zarzut apelacyjny odnosił się do niewskazania przez Sąd Okręgowy żadnej konkretnej przesłanki wynikającej z ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości, której sprawozdanie finansowe pozwanej nie spełniało, a spełniać powinno.
W kontekście powyższych zarzutów wskazać należy, że zgodnie z art. 30 ustawy o własności lokali, przedmiotem corocznego zebrania ogółu właścicieli winno być sprawozdanie zarządu i podjęcie uchwały w przedmiocie udzielenia mu absolutorium. Ustawa o własności lokali nie normuje samodzielnie ani formy ani treści sprawozdania zarządu. W orzecznictwie ujawnił się spór dotyczący zakresu tego sprawozdania. Jeden nurt orzecznictwa dopuszcza przedstawienie sprawozdań w sposób odformalizowany, nawet tylko ustny, ograniczony do danych, jakie zawiera prowadzona dla danej nieruchomości wspólnej pozaksięgowa ewidencja przychodów i kosztów oraz rozliczeń z innych tytułów na rzecz nieruchomości wspólnej (por. wyrok Sądu Apelacyjnego w Łodzi z dnia 9 marca 2015 r., sygn. I ACa 1330/14, wyrok Sądu Apelacyjnego w Poznaniu z dnia 30 stycznia 2013 r., sygn. I ACa 1171/12).
Według drugiego, który należy uznać za dominujący i który Sąd Apelacyjny w niniejszym składzie podziela, sprawozdanie zarządu powinno przybrać kształt określony w art. 45 ust. 2 ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości /Dz. U. z 2016 r., poz. 1047 ze zm./ (por. wyrok Sądu Apelacyjnego w Warszawie z dnia 23 maja 2014 r., sygn. I ACa 1732/13, wyrok Sądu Apelacyjnego w Białymstoku z dnia 18 maja 2012 r., sygn. I ACa 171/12, wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 28 stycznia 2009 r., sygn. II FSK 1508/07).
Sąd Apelacyjny przychyla się do stanowiska, że po stronie zarządu wspólnoty mieszkaniowej istnieje obowiązek przygotowania sprawozdania z zarządu w zgodzie z przepisami ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości. Zgodnie bowiem z art. 2 ust. 1 pkt 5 ustawy, stosuje się ją m.in. do jednostek organizacyjnych niemających osobowości prawnej. Artykuł 80 ust. 3 ustawy stanowi zaś, że do jednostek niebędących spółkami handlowymi, jeżeli nie prowadzą działalności gospodarczej, nie stosuje się przepisów rozdziałów 6 i 7 ustawy. Poza wyłączeniem ustawodawca pozostawił więc m.in. rozdział piąty, a w nim art. 45, który w ustępie drugim określa części składowe sprawozdania finansowego, a więc: bilans, rachunek zysków i strat oraz informację dodatkową, obejmującą wprowadzenie do sprawozdania finansowego oraz dodatkowe informacje i objaśnienia.
Za stosowaniem ustawy o rachunkowości do sprawozdań zarządu wspólnot mieszkaniowych przemawiają również względy celowościowe. W ogólnej liczbie wspólnot mieszkaniowych istnieją takie, które liczą kilku właścicieli oraz takie, które liczą ich kilkuset. Ustawodawca nie czyni jednak różnicy między nimi w zakresie obowiązku złożenia sprawozdania z zarządu. Należy zatem przyjąć, że wszystkie wspólnoty mieszkaniowe, niezależnie od ich wielkości, obowiązuje jeden standard co do treści sprawozdania zarządu. W interesie ogólnym właścicieli lokali jest, aby standard ten skutecznie chronił ich prawa także w dużych wspólnotach mieszkaniowych. Najlepszą możliwość zapewnienia skuteczności takiej ochrony daje wymaganie dostosowania sprawozdań z zarządu do standardów ustawy o rachunkowości. Standard ten jest przejrzysty w odróżnieniu od ogólnych wskazówek orzecznictwa postulującego odformalizowane traktowanie sprawozdań zarządów wspólnot mieszkaniowych. Nieprzejrzysty standard może natomiast prowadzić do słabszych narzędzi kontroli zarządów wspólnot mieszkaniowych, niepewności prawnej, a w konsekwencji kwestionowaniem uchwał na drodze postępowania sądowego. Od jednolitych zasad sporządzania sprawozdań należy oczekiwać lepszej ochrony właścicieli lokali, większej przejrzystości działalności wspólnot mieszkaniowych, zmniejszenia ryzyka nadużyć i błędów w funkcjonowaniu finansowym wspólnot mieszkaniowych.
W świetle poczynionych uwag należy stwierdzić, że sprawozdanie finansowe pozwanej wspólnoty mieszkaniowej nie spełnia wymagań ustawy o rachunkowości. W szczególności brak jest określenia poszczególnych wydatków jakie poniosła wspólnota mieszkaniowa w danym roku kalendarzowym. Te uchybienia spowodowały, że nie można poddać sprawozdania finansowego rzetelnej kontroli. I głównie z tego powodu uznać należało, że uchwała nr (...) dotycząca przyjęcia sprawozdania finansowego za 2010 rok oraz udzielenia absolutorium zarządowi wspólnoty podlegała uchyleniu, a zatem apelacja pozwanej kwestionująca rozstrzygnięcie Sądu Okręgowego w tym zakresie jest bezzasadna.

Kolejny zarzut apelacyjny strony pozwanej odnosi się do podjętego w punkcie 5 sentencji zaskarżonego wyroku rozstrzygnięcia, w którym została uchylona uchwała nr (...) z dnia 18 marca 2011 r. dotycząca określenia liczebności oraz wyboru członków zarządu wspólnoty.
Strona pozwana zarzuciła zaskarżonemu rozstrzygnięciu błędne uznanie procedury wyboru zarządu w pozwanej wspólnocie za niezgodną z prawem oraz uniemożliwiającą członkom wspólnoty posiadania realnego wpływu na skład zarządu. Uzasadniając powyższy zarzut pozwana wskazała, że Sąd Okręgowy uchylając uchwałę nr (...), a zatem negując wprowadzoną procedurę wyboru zarządu, nie wskazał jak prawidłowo powinna zostać przeprowadzona owa procedura, aby przepisy prawa i interesy wszystkich członków wspólnoty były zachowane.
Wskazać należy, że zaskarżona uchwała została podjęta w nieprawidłowy sposób, gdyż w porządku zebrania zostało podane, że pod głosowanie właścicieli zostanie poddana zarówno liczebność członków zarządu, to jest właściciele w drodze głosowania mieli zdecydować, ilu będzie członków zarządu pozwanej wspólnoty oraz skład osobowy, czyli właściciele w drodze głosowania mieli zdecydować, którzy spośród zgłoszonych przez wszystkich właścicieli kandydatów, będą pełnić funkcję w zarządzie.
Tymczasem wobec braku większości właścicieli na zebraniu, uchwała została poddana głosowaniu w trybie indywidualnego zbierania głosów, ale bez poddania pod głosowanie liczebności członków zarządu. Ta została przyjęta na podstawie głosowania niewielkiej części spośród właścicieli posiadających niewielką ilość udziałów. Kwestia liczebności członków zarządu wspólnoty została zatem przesądzona przez mniejszość właścicieli, a zatem nieprawidłowo, sprzecznie z art. 23 ust. 2 ustawy o własności lokali.

Ponadto pod głosowanie właścicieli został poddany zbiorczo wybór trzech członków zarządu. Właściciele mogli zatem albo zagłosować za wybraniem wszystkich trzech kandydatów do zarządu albo przeciwko ich wybraniu. Jeśli któryś z właścicieli chciałaby zagłosować tylko za jednym lub dwoma kandydatami, a przeciwko pozostałym, nie miał takiej możliwości. Tego rodzaju sposób głosowania jest sprzeczny z jego istotą. Jest bowiem oczywiste, że można popierać jednego kandydata, a oponować przeciwko wyborowi drugiego. Głosowanie nad wyborem członków zarządu powinno zatem odbyć się osobno co do każdego z kandydatów. Z tych wszystkich względów Sąd Apelacyjny uznał, że Sąd Okręgowy prawidłowo uchylił uchwałę nr (...), a co za tym idzie, że apelacja pozwanej w tym zakresie jest bezzasadna.
http://orzeczenia.ms.gov.pl/content/$N/ ... -02-22_002
piotrusb

Link:
BBcode:
HTML:
Schowaj odnośniki
Pokaż odnośniki do wpisu

ODPOWIEDZ
  • Podobne tematy
    Odpowiedzi
    Odsłony
    Ostatni post

Wróć do „Orzecznictwo sądów powszechnych”