Charakter i możliwość wypowiedzenia umowy quoad usum

Wiadomość
Autor
piotrusb
.
.
Posty: 5967
Rejestracja: 28-12-2009, 17:51

Charakter i możliwość wypowiedzenia umowy quoad usum

#1 Post autor: piotrusb » 31-01-2022, 10:09

Sąd Najwyższy 28 stycznia 2022 r. postanowił odmówić podjęcia uchwały, która miała stanowić odpowiedź na pytanie prawne Sądu Okręgowego w Opolu (postanowienie z dnia 9 grudnia 2020 r., sygn. akt II Ca 888/20/GK):
Czy umowa quoad usum ma charakter umowy obligacyjnej, a jeśli tak, to czy na podstawie przepisu art. 365[1] k.c. może być wypowiedziana w każdym czasie, czy też tylko z ważnych powodów, czy też ma charakter prawnorzeczowy albo rozporządzający i jej zmiana może nastąpić tylko i wyłącznie nową umową stron bądź orzeczeniem Sądu?
Sygn. akt III CZP 18/22 (wcześniej III CZP 111/20).

http://www.sn.pl/orzecznictwo/SitePages ... nia_prawne
piotrusb

Link:
BBcode:
HTML:
Schowaj odnośniki
Pokaż odnośniki do wpisu

muminnot
.
.
Posty: 47
Rejestracja: 02-01-2022, 23:40

Re: Charakter i możliwość wypowiedzenia umowy quoad usum

#2 Post autor: muminnot » 18-04-2022, 08:00

Skoro SN odmówił podjęcia uchwały to jaki jest stan rzeczy, jeśli chciałoby sie wypowiedzieć umowe quad usum ?

Link:
BBcode:
HTML:
Schowaj odnośniki
Pokaż odnośniki do wpisu

piotrusb
.
.
Posty: 5967
Rejestracja: 28-12-2009, 17:51

Re: Charakter i możliwość wypowiedzenia umowy quoad usum

#3 Post autor: piotrusb » 18-04-2022, 12:02

Trzeba rozpatrywać konkretny przypadek - okoliczności prawne i faktyczne danej umowy.
piotrusb

Link:
BBcode:
HTML:
Schowaj odnośniki
Pokaż odnośniki do wpisu

piotrusb
.
.
Posty: 5967
Rejestracja: 28-12-2009, 17:51

Re: Charakter i możliwość wypowiedzenia umowy quoad usum

#4 Post autor: piotrusb » 16-01-2023, 14:47

Z uzasadnienia postanowienia:
...ugruntowane jest stanowisko, zgodnie z którym, przedstawione Sądowi Najwyższemu zagadnienie prawne musi mieć charakter abstrakcyjny, dotyczyć wykładni przepisów prawa oraz mieć znaczenie dla rozstrzygnięcia sprawy, którą rozpoznaje sąd, przedstawiający zagadnienie prawne (por. uchwały Sądu Najwyższego: z dnia 17 grudnia 1991 r., III CZP 129/91; z dnia 11 lutego 1999 r., III ZP 39/98 oraz z dnia 15 października 2002 r.,III CZP 66/02). Powzięte przez sąd drugiej instancji wątpliwości prawne muszą mieć charakter poważny, a ich samodzielne rozstrzygnięcie przez sąd pytający niemożliwe lub utrudnione przy uwzględnieniu dotychczasowego dorobku orzecznictwa i nauki prawa. oraz przyjętych reguł wykładni norm prawnych. Konieczne jest także wykazanie istnienia bezpośredniego związku między przedstawionym zagadnieniem prawnym a rozstrzygnięciem sprawy przez sąd odwoławczy. Jeżeli taka zależność nie ma miejsca albo jej wystąpienie nie jest pewne w świetle dokonanych ustaleń faktycznych, lub przedstawione zagadnienie nabierze decydującego znaczenia tylko w razie przyjęcia jednego z kilku możliwych stanowisk prawnych, co do których sąd pytający się nie ustosunkował, podjęcie uchwały przez Sąd Najwyższy nie jest dopuszczalne (...)

W niniejszej sprawie nie dostrzega zatem Sąd Najwyższy bezpośredniego związku między pytaniem Sądu Okręgowego, a treścią i motywami wyroku Sądu Rejonowego oraz zarzutami apelacji powódki. Jednak nawet przy przyjęciu odmiennej oceny, objęta zagadnieniem prawnym kwestia nie jest kwestią nową czy dotychczas nieobecną w orzecznictwie Sądu Najwyższego, w związku z czym jest możliwe jej samodzielne rozstrzygnięcie przez sąd (por. wyrok z dnia 7 października 2008 r., III CSK 112/08, wyrok z dnia 10 lutego 2012 r., II CSK 325/11, wyrok z dnia 5 listopada 2008 r., I CSK 204/08, postanowienie z dnia 10 maja 2012 r., IV CSK 369/11). (...)

Przedstawione rozważania wskazują zatem na nieprzystawanie konstrukcji zawartej w art.365(1) k.c. do omawianego zagadnienia. Zgodnie z tym przepisem, zobowiązanie bezterminowe o charakterze ciągłym wygasa po wypowiedzeniu przez dłużnika lub wierzyciela z zachowaniem terminów umownych, ustawowych lub zwyczajowych, a w razie braku takich terminów niezwłocznie po wypowiedzeniu. Norma ta jest konsekwencją założenia, że żaden stosunek obligacyjny nie może kreować zobowiązań na stałe wiążących strony; dotyczy to w szczególności niedopuszczalności stałego związania stron umowami takimi jak umowa najmu, dzierżawy, leasingu, użyczenia, rachunku bankowego, spółki, wszelkich umów o stałej współpracy; art.365(1) k.c. stanowi, że wygasają one w drodze wypowiedzenia, jeśli strony nie osiągną konsensusu co do ich ustania w drodze porozumienia stron. Przepis ten jest przepisem bezwzględnie obowiązującym i ogranicza w tym zakresie autonomię woli stron oraz zasadę swobody umów przewidzianą w art. 353(1) k.c. Postanowienia umowy sprzeczne z art. 365(1) k.c. są nieważne na podstawie art. 58 k.c. Strony nie mogą zatem w umowie bezterminowej o charakterze ciągłym wyłączyć dopuszczalności jej rozwiązania w drodze wypowiedzenia (por. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 13 czerwca 2013 r., V CSK 391/12). Przyjęcie, że każdy ze współwłaścicieli może w dowolnym czasie, z dowolnych przyczyn, dokonać wypowiedzenia umowy o podział rzeczy wspólnej do korzystania, pozostaje w sprzeczności z istotą i celem tej umowy, kształtującej uprawnienia jej stron w sposób odbiegający od modelu ustawowego wskazanego w art.206 k.c. Jak to już wyżej wskazano, zmiana treści lub rozwiązanie umowy o podział quoad usum może nastąpić w wyniku zgodnego porozumienia wszystkich współwłaścicieli lub w drodze orzeczenia sądowego, co gwarantuje wszystkim współwłaścicielom poszanowanie ich praw i interesów.
http://www.sn.pl/sites/orzecznictwo/orz ... 018-22.pdf
piotrusb

Link:
BBcode:
HTML:
Schowaj odnośniki
Pokaż odnośniki do wpisu

ODPOWIEDZ
  • Podobne tematy
    Odpowiedzi
    Odsłony
    Ostatni post

Wróć do „Orzecznictwo Sądu Najwyższego”