Operatorzy telekom a dostęp do NW
Operatorzy telekom a dostęp do NW
Nie można ograniczać dostępu do nieruchomości
Nie można ograniczać dostępu do nieruchomości niezależnym operatorom telekomunikacyjnym, bo praktyki te są niezgodne z prawem antymonopolowym - wynika z decyzji Prezes Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów.
Zgodnie z art. 9 ust. 2 pkt 5 Ustawy z dnia 16 lutego 2007 r. o ochronie konkurencji i konsumentów zakazane jest nadużywanie pozycji dominującej, polegającej w szczególności na przeciwdziałaniu ukształtowaniu się warunków niezbędnych do powstania bądź rozwoju konkurencji. Ponadto art. 140 ust. 1 prawa telekomunikacyjnego zobowiązuje właścicieli lub użytkowników wieczystych nieruchomości, aby umożliwili operatorom instalowanie na nieruchomości urządzeń telekomunikacyjnych, przeprowadzanie linii kablowych pod, na albo nad nieruchomością oraz umieszczanie tabliczek informacyjnych o urządzeniach, a także ich eksploatację i konserwację, jeżeli nie uniemożliwia to racjonalnego korzystania z nieruchomości. Przepis ten nie wprowadza wyłączności na instalowanie urządzeń telekomunikacyjnych i prowadzenie linii kablowych tylko dla jednego podmiotu. Z nieruchomości może korzystać wielu operatorów, a ma to służyć rozwojowi telekomunikacji, przedsiębiorczości i konkurencji, powodując obniżkę cen usług i poprawę ich jakości. Warunki korzystania z nieruchomości przez operatora ustala się w umowie, która powinna być zawarta w terminie 30 dni od dnia wystąpienia przez operatora o jej zawarcie. Korzystanie z nieruchomości jest odpłatne, chyba że linia lub urządzenia telekomunikacyjne służą zapewnieniu telekomunikacji właścicielowi lub użytkownikowi nieruchomości, na ich wniosek.
Jeżeli strony nie zawrą umowy w terminie, stosuje się przepisy art. 124 ustawy o gospodarce nieruchomościami, który stanowi, że starosta może ograniczyć, w drodze decyzji, sposób korzystania z nieruchomości przez udzielenie zezwolenia na zakładanie i przeprowadzenie na nieruchomości ciągów drenażowych, przewodów i urządzeń służących do przesyłania płynów, pary, gazów i energii elektrycznej oraz urządzeń łączności publicznej i sygnalizacji, a także innych podziemnych, naziemnych lub nadziemnych obiektów i urządzeń niezbędnych do korzystania z tych przewodów i urządzeń, jeżeli właściciel lub użytkownik wieczysty nieruchomości nie wyraża na to zgody. Ograniczenie to następuje zgodnie z planem miejscowym, a w przypadku braku planu, zgodnie z decyzją o ustaleniu lokalizacji inwestycji celu publicznego. Zezwolenie może być udzielone z urzędu albo na wniosek organu wykonawczego jednostki samorządu terytorialnego, innej osoby lub jednostki organizacyjnej. Udzielenie zezwolenia powinno być poprzedzone rokowaniami z właścicielem lub użytkownikiem wieczystym nieruchomości o uzyskanie zgody na wykonanie ww. prac.
W przedmiotowej sprawie postępowanie zostało wszczęte przez UOKiK w styczniu 2008 roku na skutek zawiadomienia przez prywatnego operatora telekomunikacyjnego. Zarzucał on deweloperowi ograniczanie konkurencji na jednym z wrocławskich osiedli. Przedsiębiorcy chcieli świadczyć usługi w obrębie osiedla, na którym funkcjonował już duży operator telekomunikacyjny. Pomimo spełniania wszelkich wymagań, deweloper odmówił im możliwości instalacji urządzeń i kabli, tym samym uniemożliwiając świadczenie przez nich usług telekomunikacyjnych na terenie inwestycji. Prezes UOKiK uznała, że działanie dewelopera nie dopuszczało do utworzenia lub rozwinięcia się warunków swobodnej konkurencji i nałożyła karę pieniężną, nakazując zaniechanie stosowania tej praktyki.
Praktyki ograniczające konkurencję, polegające na nadużywaniu pozycji dominującej na rynku dostępu do instalowania sieci telekomunikacyjnej w nowo budowanych zasobach mieszkaniowych w następstwie odmowy udzielenia przedsiębiorcom zgody na instalowanie urządzeń telekomunikacyjnych, przeprowadzania linii kablowych, a w konsekwencji odmowy zgody na świadczenie usług telekomunikacyjnych są to praktyki, mogące stanowić naruszenie art. 9 ust. 2 pkt 5 ustawy z dnia 16 lutego 2007 r. o ochronie konkurencji i konsumentów.
Decyzja Prezes Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów z 4.11.2008 r. (znak RWR nr 74 /08). Cytat za: ADMINISTRATOR 1/2009
Nie można ograniczać dostępu do nieruchomości niezależnym operatorom telekomunikacyjnym, bo praktyki te są niezgodne z prawem antymonopolowym - wynika z decyzji Prezes Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów.
Zgodnie z art. 9 ust. 2 pkt 5 Ustawy z dnia 16 lutego 2007 r. o ochronie konkurencji i konsumentów zakazane jest nadużywanie pozycji dominującej, polegającej w szczególności na przeciwdziałaniu ukształtowaniu się warunków niezbędnych do powstania bądź rozwoju konkurencji. Ponadto art. 140 ust. 1 prawa telekomunikacyjnego zobowiązuje właścicieli lub użytkowników wieczystych nieruchomości, aby umożliwili operatorom instalowanie na nieruchomości urządzeń telekomunikacyjnych, przeprowadzanie linii kablowych pod, na albo nad nieruchomością oraz umieszczanie tabliczek informacyjnych o urządzeniach, a także ich eksploatację i konserwację, jeżeli nie uniemożliwia to racjonalnego korzystania z nieruchomości. Przepis ten nie wprowadza wyłączności na instalowanie urządzeń telekomunikacyjnych i prowadzenie linii kablowych tylko dla jednego podmiotu. Z nieruchomości może korzystać wielu operatorów, a ma to służyć rozwojowi telekomunikacji, przedsiębiorczości i konkurencji, powodując obniżkę cen usług i poprawę ich jakości. Warunki korzystania z nieruchomości przez operatora ustala się w umowie, która powinna być zawarta w terminie 30 dni od dnia wystąpienia przez operatora o jej zawarcie. Korzystanie z nieruchomości jest odpłatne, chyba że linia lub urządzenia telekomunikacyjne służą zapewnieniu telekomunikacji właścicielowi lub użytkownikowi nieruchomości, na ich wniosek.
Jeżeli strony nie zawrą umowy w terminie, stosuje się przepisy art. 124 ustawy o gospodarce nieruchomościami, który stanowi, że starosta może ograniczyć, w drodze decyzji, sposób korzystania z nieruchomości przez udzielenie zezwolenia na zakładanie i przeprowadzenie na nieruchomości ciągów drenażowych, przewodów i urządzeń służących do przesyłania płynów, pary, gazów i energii elektrycznej oraz urządzeń łączności publicznej i sygnalizacji, a także innych podziemnych, naziemnych lub nadziemnych obiektów i urządzeń niezbędnych do korzystania z tych przewodów i urządzeń, jeżeli właściciel lub użytkownik wieczysty nieruchomości nie wyraża na to zgody. Ograniczenie to następuje zgodnie z planem miejscowym, a w przypadku braku planu, zgodnie z decyzją o ustaleniu lokalizacji inwestycji celu publicznego. Zezwolenie może być udzielone z urzędu albo na wniosek organu wykonawczego jednostki samorządu terytorialnego, innej osoby lub jednostki organizacyjnej. Udzielenie zezwolenia powinno być poprzedzone rokowaniami z właścicielem lub użytkownikiem wieczystym nieruchomości o uzyskanie zgody na wykonanie ww. prac.
W przedmiotowej sprawie postępowanie zostało wszczęte przez UOKiK w styczniu 2008 roku na skutek zawiadomienia przez prywatnego operatora telekomunikacyjnego. Zarzucał on deweloperowi ograniczanie konkurencji na jednym z wrocławskich osiedli. Przedsiębiorcy chcieli świadczyć usługi w obrębie osiedla, na którym funkcjonował już duży operator telekomunikacyjny. Pomimo spełniania wszelkich wymagań, deweloper odmówił im możliwości instalacji urządzeń i kabli, tym samym uniemożliwiając świadczenie przez nich usług telekomunikacyjnych na terenie inwestycji. Prezes UOKiK uznała, że działanie dewelopera nie dopuszczało do utworzenia lub rozwinięcia się warunków swobodnej konkurencji i nałożyła karę pieniężną, nakazując zaniechanie stosowania tej praktyki.
Praktyki ograniczające konkurencję, polegające na nadużywaniu pozycji dominującej na rynku dostępu do instalowania sieci telekomunikacyjnej w nowo budowanych zasobach mieszkaniowych w następstwie odmowy udzielenia przedsiębiorcom zgody na instalowanie urządzeń telekomunikacyjnych, przeprowadzania linii kablowych, a w konsekwencji odmowy zgody na świadczenie usług telekomunikacyjnych są to praktyki, mogące stanowić naruszenie art. 9 ust. 2 pkt 5 ustawy z dnia 16 lutego 2007 r. o ochronie konkurencji i konsumentów.
Decyzja Prezes Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów z 4.11.2008 r. (znak RWR nr 74 /08). Cytat za: ADMINISTRATOR 1/2009
| Link: | |
| BBcode: | |
| HTML: | |
| Schowaj odnośniki |